Spring naar bijdragen

Cybelle Hawke

Members
  • Aantal bijdragen

    143
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

Alles door Cybelle Hawke geplaatst

  1. ik verkeer niet in de situatie dat het ongeloof erg dichtbij komt. Ik deel slechts mijn ervaringen met ouders waarvan de kinderen, zoals Peter79 meldde, het geloof vaarwel hebben gezegd, meld en licht enkele van mijn uitspraken toe.
  2. Weet je.... Als ik in gesprek kom met ouders die hun zorgen uiten dat hun kinderen het geloof vaarwel hebben gezegd, dan zie ik het niet als mijn rol om als ambassadeur van de waarheid de scherpte van het evangelie voor te houden. Ik zie daar weinig of geen heil in en laat dat graag over aan diegenen die zich daartoe bevoegd danwel toegerust voelen. Aan de andere kant denk ik, dat ik niet ingezegend ben om alle zorgen weg te wuiven en iedereen gerust te stellen dat het allemaal wel snor zit. Mijn ervaring leert dat er een dunne scheidslijn ligt tussen het aangeven dat je je zorgen ma
  3. Waarom stel je mij deze vraag HJW? Wat moet ik in s hemelsnaam met een garantie van God??? Hij schonk mij de levensadem, Hij zond Jezus, en alsof dat niet genoeg was, de Heilige Geest.... ik leef in een land waar ik vrijelijk mag lezen in de bijbel en mijn geloof mag belijden.... wil je nu beweren dat het mij nu beter zal vergaan als God mij een garantie zou geven?? Neen, ik pas hiervoor. Ik wil nog wel kwijt dat het ook nog wel eens een keertje zo mag zijn, dat een mens - en of dat nu een innig geliefde van iemand is of niet - kiest voor God. Over en uit
  4. Ik vind het zo vreselijk erg voor ouders die naar beste weten en naar eer en geweten, tijdens de geloofsopvoeding er alles aan hebben gedaan en dan lijdzaam moeten toezien hoe hun kinderen het geloof vaarwel zeggen. Niets want die garantie komt slechts uit mensenmond en het oordeel ligt perse niet bij de mens.
  5. Ik kan niet beoordelen of je gelijk hebt. Ik geloofweet dat slechts God bepaalt. Verder kan en wil ik niet getuigen.
  6. ik respecteer je mening en ben het op de meeste punten ook eens met hoe je er tegenover staat. Het punt, zoals ik dat zie, is dat ouders niet alleen moeten leren accepteren dat hun kinderen keuzes maken die zij niet onderschrijven - dat is wat ZENODotus ook stelt, min of meer inherent aan ouderschap - zij moeten ook leren de onvoorwaardelijke liefde die zij zelf wel voor hun (inmiddels ongelovige) kinderen hebben, ook aan God toe te schrijven. De fout die zij daarna veelvuldig maken, nogmaals zoals ik dat zie, is dat zij de onvoorwaardelijke liefde koppelen aan het idee dat het du
  7. Ik begrijp helemaal wat je wilt zeggen ZENODotus. Mijn moeder zei altijd, kind als je later zelf kinderen hebt, dan zul je begrijpen hoe ik me heb gevoeld. Nu sta je weer eens met rollende ogen, hoofdschuddend naar boven te kijken omdat ik me zorgen maak..... maar ik spreek jou nog wel! Ze is nu 93 en zegt nu een aangepaste versie tegen de kleinkinderen....
  8. Uiteraard heb je gelijk, behalve dan wanneer ouders hun zorgen uitspreken zoals Peter79 dat verwoordde, ik vind echt dat dergelijk geuite zorgen serieus genomen mogen worden.
  9. Ik kan me vinden in wat je zegt Kaasjeskruid.
  10. Ik betwijfel ten zeerste of er een gevoel van "vrede krijgen met" bestaat voor christelijke ouders waarvan de kinderen het geloof vaarwel hebben gezegd. Het is een vreselijke zorg voor ouders en het enige wat vrede zou geven is dat hun eens gelovige kinderen ooit weer tot geloof zullen komen. Sommige ouders hebben er echt in de geloofsopvoeding alles aan gedaan, anderen wellicht wat minder. Maar feit blijft dat een kind ooit zelf moet kiezen. Het is en blijft een pijnlijk en zware te dragen last als deze kinderen verkiezen het geloof vaarwel te zeggen (overigens weten ouders ook niet alti
  11. Ik vind het een heel beladen getuigenis Gaitema. Ik twijfel niet zozeer aan het waarheidsgehalte maar ik ben geschokt, type ontsteld, te lezen wat je zoal, bijna casual, over je eigen gestelde vraag aan informatie doorgeeft. Ik wil geen tijd verspillen aan proberen te begrijpen wat mensen beweegt om sexueel te misbruiken of te verkrachten (incestueus of niet). Daders moeten strafrechtelijk worden vervolgd, of zij nu belijdenis hebben gedaan, in een kerkenraad zitten of gewoon man zijn.
  12. Wat een ervaringen allemaal. Wat ik eerlijk gezegd wat merkwaardig vind, is dat onder de bewoners, zoals jouw echtgenote, min of meer gewoon bekend is dat incest veelvuldig voorkomt in de directe woon- of kerkomgeving..... Is er bij jullie geen tuchtcommissie of een ander inspecterend orgaan dat dergelijke algemeen bekende feiten die zich binnen de gemeenschap afspelen van hoger hand aanpakt?
  13. Aangifte doen zonder medewerking van het slachtoffer. Loopt dat niet heel snel spaak omdat vroeger of later men juist bij het slachtoffer uitkomt voor cruciale informatie?
  14. Wat zijn zware kringen en welke vorm van incest komt daar zoveel voor?
  15. En dit is nu precies de tragiek van een atheist: dat er een God is die tegen sommigen zal zeggen: jouw wil geschiede- voor jou is er niets meer.
  16. Een hele juiste verwoording van een onmisbaar en uiterst belangrijk tussenstation. Zonder deze fase is vergeving gereduceerd tot een goedkoop danwel hollywood dramatisch sorry of neem me niet kwalijk. Toch dient ook een slachtoffer vergevingsgezindheid te beogen. En het vermanen daartoe is een kunst die ik persoonlijk uitsluitend neer wil leggen bij de daartoe bevoegde predikant/priester (en dus pertinent niet de kerkenraad, ouderling, groepsleider, of het gemeentelid), die samen met het slachtoffer, in de veiligheid van persoonlijke begeleiding, voorgaat in de lange, moeilijke weg tot v
  17. Cybelle Hawke

    Muziek topic

    Het heeft even geduurd maar ik heb er naar kunnen luisteren. Dank je wel. Ik moet muziekstukken altijd een paar keer (willen) horen om het mooi te vinden. En dit ga ik zeker telkens opnieuw beluisteren. Nogmaals dank, heel attent en in de roos.
  18. Goeiemorgen ZENODotus. Ik begrijp heel goed, dat als je kind sexueel is misbruikt je enkel en alleen gericht bent op de heling/genezing van je kind en het wilt afschermen tegen nog meer pijn van de heisa rondom aangifte en strafrechtelijk procederen. Maar in dit topic vervallen van de ene ja maar in de andere. Ik begon met een reactie op het niet aangifte doen van ouders door manipulatie door een kerkgenootschap (WdG / WTG), daarna bracht Kaasjeskruid de kwestie van wel of niet aangeven op het risiko van seponeren en de impact hiervan op het slachtoffer, en nu stelt u de informatieb
  19. {hoera! de citeertoets functioneert weer. back in business, so to speak} Wacht even Kaasjeskruid. Je noemt hier in 2 zinnen wat ik toch niet zomaar aaneen wil schakelen. 1. Jezus maant ons om te vergeven als oprecht berouw wordt getoond. Ik onderschrijf dit zonder enkele reserve. Op zichzelf al moeilijk in praktijk te brengen en in combinatie met 7x70 duizelingwekkend maar nog steeds de opdracht. Als kanttekening durf ik wel te zeggen dat als het gaat om berouw tonen en vergeven, dit proces zich af dient te spelen tussen dader en slachtoffer (in de simpele constructie) en niet
  20. @ kaasjeskruid Geen gemaar. Doe altijd aangifte van kindermisbruik. Een kind moet niet alleen weten maar ook kunnen vertrouwen dat hoe dan ook, wie dan ook, waar dan ook en wanneer dan ook, sexueel misbruik niet wordt getolereerd, weggepoetst, goedgepraat of anderszins wordt genegeerd. Dat vertrouwen wordt gekweekt en begint als ouders (volwassenen) datgene doen wat zij van kinderen ook verwachten, namelijk hun angst overwinnen en erover praten.... Het kan niet zo zijn dat kinderen hun angst overwinnen en volwassenen vervolgens gaan wegen of zij er iets mee kunnen. Dus geen a
  21. @kaasjeskruid hahahaha. Wat een heerlijk mens ben je toch. ? Er kan van alles met een aangifte gedaan worden. Maar feit blijft, dat er pas iets met een aangifte kan worden gedaan als er een aangifte voorligt om iets mee te doen.
  22. @kaasjeskruid Seponering is een besluit van de officier van justitie en dat kan verschillende redenen hebben. Tegen seponering kan nog een klacht worden ingediend bij het gerechtshof en indien toegekend moet er worden vervolgd. Nogmaals geen aangifte doen is een besluit van een geheel andere orde die het slachtoffer bij voorbaat uitsluit en ook een verkeerd signaal afgeeft aan samenleving (gedogen, onverschilligheid of zelfs tolerantie) en naar de verdachte.
  23. @ kaasjeskruid Seponering van een zaak is iets anders dan uberhaupt geen aangifte doen. Bij geen aangifte doen, wordt het slachtoffer zelfs niet als slachtoffer gezien. Wat heet, hij/zij blijft volledig onzichtbaar.
  24. @HJW en WdG Ik vind dat ouders geen enkel excuus hebben om geen aangifte te doen. Ouders dienen de veiligheid en het welzijn van hun kinderen bovenaan te stellen. De veiligheid van een kind en de erkenning van een mogelijk slachtoffer van kindermisbruik begint bij de ouders. Als het gaat om WTG... Ik onderschat deze organisatie absoluut niet maar je kunt altijd weg gaan ook bij WTG. Het is niet makkelijk maar zeker niet onmogelijk!
  25. @WdG Sorry. Geen aangifte doen is niet een gemaakte fout van de ouders maar een gemaakte keus! Eentje die veel meer kapot heeft gemaakt bij het kind dan welke manipulatie dan ook. @ Kaasjeskruid Bij aangifte gaat het er niet om in te schatten wat de kans tot winnen van een proces is maar om erkenning van het slachtoffer. Bovendien wordt bij aangifte kindermisbruik altijd onderzoek gedaan, het geeft politie en justitie inzicht in het profiel van de verdachte maar het is ook een signaal naar elke zichzelf God's Ambassadeur wanende organisatie, dat kindermisbruik niet door d
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid