RvdB

God kan wel zeker een atheïstisch persoon tot geloof brengen. Het zou wat zijn zeg, als Hij de hele universum heeft geschapen en dan niet iemand tot geloof kan brengen. Wat hieronder volgt is mijn mening. Ik ben gewoon een mens, maak ook fouten en kan geen garanties geven dat het ook daadwerkelijk zo is. Echter, dit is hoe ik het zie: Dat gezegd hebbende, denk ik niet dat God je ex-vriend zomaar gelovig zal maken. De hele reden dat er zoveel ongelovige mensen rondlopen op de wereld, is omdat God niet aanbeden wilt worden omdat mensen het MOETEN. Mensen (zoals jij en je ex-vriend) hebben ee

Krav maga lijkt mij altijd ook nog wel wat om te doen. @HTV: ik verwacht dat er tegenwoordig (niet veel) meer zulke dingen gebeuren, met afgodsbeelden. Het is hoe je er zelf naar kijkt denk ik. Ik heb voor mezelf bepaald dat als mijn hart bij God is, en ik groet de leraar en tegenstander bijvoorbeeld door te buigen, dat dat niet verkeerd is.

Ook met taekwondo heb je het groeten en dergelijke. Zelf ook even bij stil gestaan hoe ik hier nu precies over moet denken dus snap wat je bedoeld. Ken helaas geen christelijke sportscholen of dojo's, weet uberhaupt niet of die bestaan. Met betrekking tot het groeten heeft RobertF volgens mij wel gelijk. Wat bedoel je eigenlijk met actergronden van vechtsport?

Ik vind dat je best ver gaat hier. Ik ben al jaren bevriend met een ex en ga ook niet liegen tegen nieuwe dames. (in die tijd nog geen Christen, dus ging er toen nogal makkelijk mee om). Maar als een nieuwe vrouw het niet leuk vond dat ik met 'mn ex' afsprak (gewoon vriendschappelijk) dan was het over voor mij hoor. Ik vind het écht te ver gaan als je vriendschappen moet opgeven vanwege je 'nieuwe vriendin'. En daarnaast zeg je: 'Hij gaat over jou grens heen, je moet je grens niet gaan verleggen, hoeveel je ook van je man houdt. blijf jezelf.'. Hoe denk je dat die man het ervaart? In 'mijn'

Beste harde uitspraak. Het zal niet persoonlijk bedoeld zijn, maar wellicht in het algemeen. Dan alsnog, lijkt het zo dat iedereen die enige vorm van onvolmaaktheden heeft, de duivel dient. Back on topic: zelf jaren als niet gelovige rondgelopen, maar je kon zeker niet zeggen dat ik de duivel diende. Ik wist gewoon niet beter (en wilde niet beter weten). Ik hield me er niet mee bezig, en wanneer er mij iets aangereikt werd, legde ik het naast me neer. Zo een goede vriend van me ook, houdt zich er nooit meer bezig en vind het eigenlijk wel prima zo. Als ik wat vertel erover, luistert hij wel,

En heeft die gemeente ok nog een naam, Saint_eve? Alle gemeenten waar ik tot nu toe ben geweest of van gehoord heb, hebben we in enige mate (of meer) een soort van 'show' of dingen die (mijns inziens) niet overeenkomen met het woord. Dus daarom ga ik ook niet naar zo'n gemeente.

Allereerst is het natuurlijk altijd vervelend als zulke dingen gebeuren. Ik merk het bij een ex van mij ook. Note: toen we iets hadden en daarna uit elkaar gingen, was geen van beide Christelijk. Het is altijd heel gezellig als ik haar zie en heb gelukkig die gevoelens van vroeger niet meer, maar sommige uitlatingen van haar, of hoe ze over dingen denkt of doet, weet ik gewoon dat als we bij elkaar waren gebleven en ik Christen werd, dat er een dusdanig grote kloof zou zijn dat het inderdaad niet goed zou komen op de lange termijn. Je bent toch heel verschillend van elkaar, andere opvattingen,

Als het met een Christen in dit (wereldse) leven beduidend beter af zou gaan dan niet Christenen, dan zou iedereen Christen worden.

Ik denk dat het meeste al weg gezegd is, toch nog even kort mijn verhaal. Ik ben pas sinds een aantal jaar Christen, en daarvoor dus niet zo geweest. Mijn tijd op de middelbare school en t HBO was ik dus ook 'gewoon' losbandig en ook een aantal bedpartners gehad. Na mijn 'bekering' zag ik in dat mijn vorige levensstijl Bijbels gezien niet echt door de beugel kan. Op dit moment een vriendin, die van alles weet (ik heb ervoor gekozen eerlijk te zijn over de meeste zaken, en ze weet ook dat ze niet alles hoeft te weten). Zij is haar hele leven Christen en maakt er gelukkig geen punt van dat ik v

Ja dat heb ik zeker. En inderdaad, het is er één. Ik hoor ook wel eens van mensen (in mijn directe omgeving) dat ze het oneerlijk vinden als andere oordelen over een vrouw die samen is met een vrouw, en een man met een man. Zij vinden bijvoorbeeld dat deze relaties prima kunnen en ze soms nog beter zijn dan andere christenen waarvan de relatie wel bestaat uit twee geslachten. Ik zal daar nooit over oordelen, altijd heb ik namelijk de volgende tekst in mijn achterhoofd: Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:1 Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt; 2 want met het oordeel, waarmede gij oordee

Nem-biztos, dat jij bepaalde gevoelens krijgt bij bepaalde mensen (liefdes gevoelens) wil niet zeggen dat deze per definitie goed zijn. Ook in mijn leven heb ik gedachten en gevoelens gehad waarvan ik weet dat deze niet Bijbels zijn en ook niet kunnen zijn. Satan doet 24 uur per dag, 7 dagen per week zn best om ons weg te houden van God. Zoals we in Job kunnen lezen, heeft satan veel macht op aarde. Heerser van de wereld wordt hij ook wel genoemd. Sorry dat ik dit misschien zeg, maar dat jij je ergens goed bij voelt, geeft niet per definitie aan dat het goed is. Ik voel me ook wel eens goed,

Ik zie het probleem ook niet zo. Geen probleem volgens mij dus. Persoonlijk zou ik wel in hetzelfde huis willen wonen als je gaat trouwen (of in ieder geval daarna )

Omdat de topic titel mij wel aansprak (spreekt) zal ik hier wel (even) op reageren. Ik zal jou (en niemand niet) ooit veroordelen over hoe jij je leven indeelt. Uiteindelijk is dat je eigen keus, hoewel ik wel kan verwachten dat veel mensen er anders over denken. For the record: zelf ben ik ook 'voorstander' van een monogaam huwelijk / monogame relatie. Dit puur omdat dit Bijbels gezien (volgens mij) de manier is van leven zoals God dit bedoelt heeft. Nogmaals: ik bedoel hier helemaal niets slechts of negatiefs richting jou mee. Een ander punt was voor jou geloof zonder kerk. Mijn vriendin i

Die scheiding was er tussen NGK en GKv. De Christelijke Gereformeerde Kerken hebben nooit een serieuze afscheiding gehad en hebben ook geen gezamenlijke kerkgeschiedenis met die twee kerken. En het zijn juist de CGK die niet mee kunnen gaan in een 'fusie' van NGK en GKv. En bar slecht geïnformeerd. Dus zoals je zelf al constateert, is er wel degelijk een scheiding tussen de NGK en GKv. Waarom is die scheiding er gekomen? Juist: omdat ze beide ergens net iets op een andere manier over denken. Hoe gaan ze 'straks' nu hun kerkgangers leren wat juist is als de ene helft het ene verkondigd en

Ik snap dat mensen het soms handig vinden, is het ook natuurlijk. Maar waar ik zo nu en dan wel eens kom zijn er dan twee (voor de twee 'helften', niet iedereen kan het anders zien) en dat vind ik ergens ook gewoon overdreven. Alles moet tegenwoordig duur mooi en luxe, en ondertussen maar giften vragen omdat ze zo krap bij kas zitten (niet iedereen natuurlijk ).