broer konijn

Doe ik es 'n keer kort antwoorden...

Exact. Onthoud, dat je dit hier zegt. Dat zet heel scherp neer wat de pijler is waarop je steunt. We hebben dus nu al een paar heel belangrijke steunpijlers van de katholieke leer uitgekristalliseerd: 1. De apostolische traditie brengt het hoogste goddelijk leergezag aan de kerkleiding; in elke tijd aan de eigen kerkleiding van die tijd. 2. Traditie (dat waar de bijbel uit voorkomt) is ongelijk aan traditie (overgeleverde waarheid). 3. Traditie is een katholieke sleutelbegrip; wie de traditie negeert, maakt de bijbel waardeloos. 4. De waarheid van de bijbel is niet eeuwig en niet absoluu

Als het klassiek is, dan is dat goed en nuttig, want dan kunnen we er zinvol samen over spreken. Overlevering a. Bijbel b. Heilige overleveringen c. Meer menselijke overleveringen Vraag 1: Wat is het criterium van onderscheid tussen a, b, en c? Vraag 2: Waarom de bijbel er niet zo bij betrekken? Vraag 3: Waarom zou de bijbel überhaupt zijn waarde verliezen? Vraag 4: Waarom is een package-deal de enige weg en moet het geheel geheel worden overgenomen? Vraag 5: Wat belet ons om elkaar te gaan overtuigen van (detail)punten van een overtuiging of een waarheid?

Er is een verschil tussen oordeel en veroordelen van een leer, en het veroordelen van een persoon. Bij het veroordelen van een persoon wordt een straf en en bestemming toegerekend aan een persoon. Maar de norm voor de christelijke leer is hoe het hart ermee omgaat (het geweten) en de straftoerekening is in de christelijke leer niet aan de mens maar aan God. Vandaar dat ik wel de leer van de bijbel communiceer tegenover jouw leer, maar geen roeping, bevoegdheid, of wens, heb om jou te veroordelen. Wel om je de wet te spiegelen zodra jij je beroept op de wet of op degene die de wet heeft geschr

@ Quest: Ik hoef niet tussen je regels door te lezen om te begrijpen dat er bij jou gevoelens van ergernis zijn. Zou je s.v.p. je gevoelens willen vertalen tot inhoudelijke bijdragen, of tot goede spiegelingen van wat er emotioneel bij je leeft mbt iets concreets of iets van jezelf? Waarom zou je het goede in je, niet meer ruimte bieden bij wat je schrijft? Dat mag in, en ook tussen de regels.

Zo mooi als Paulus het hier verwoord lukt het me niet. Zelfs als het protestantisme dus () was verzonnen, door engelen had je er niet naar mogen luisteren. Nu dus helemaal niet;) Onthoud s.v.p. dat wij hier zo over spreken. Dit is een paradigma-verschil. Dat is een verschil dat je nooit ontdekt, tenzij je leert de beide denkwijzen naast elkaar te zetten om deze met elkaar te vergelijken. Het verschil zit in de term "overgeleverde leer" Dat is logischerwijs van het overgeleverde, wat ook echt vanaf het begin overgeleverd is. Dat is onontkoombare logica. Want wat onderweg is verloren of ve

Inderdaad ligt de wortel vlakbij waar de kerk stond aan het begin. Christus is de gemeenschappelijke basis, en de leer van de apostelen de gemeenschappelijke leer, en het navolgen van de weg van Jezus Christus de gemeenschappelijke taak, en de leer die door de apostelen is verkondigd de gemeenschappelijke basis voor leer en leven. Maar waar de leer helder was verkondigd, week de kerk geleidelijk aan steeds meer af. De naam "protestanten" geeft aan dat het protestantisme geen ander geloof is, maar in wezen een stroming is in de katholieke kerk die zich verzette tegen misstanden en te

Om eerlijk te zijn ontgaat mij hier volkomen welk punt je wilt maken. Maar laten we samen eens terug lezen: Ik baseer mij net zo goed op de Bijbel. Voldoende helder zo ?

Vrijwel alle mensen zijn polyfiel; narcisten misschien niet. Dat daar vervolgens monogame relaties uit voortvloeien heeft helemaal niets met geaardheid te maken, maar met het normatief toepassen en reguleren van wat de eigen geaardheid aan begeerte brengt. Wat jij poly noemt, is hier dus helemaal niet iets van een geaardheid, maar van sleutelen aan het normatieve aspect door bij voorbaat meer vrijheden te eisen. Waar je spreekt over meer onzelfzuchtigheid en het aan een ander gunnen van vrijheden, is het vooral het faciliteren van het vervullen van de behoefte aan meer bevrediging van de natuu

1 Cor.12 En van de geestelijke gaven, broeders, wil ik niet, dat gij onwetende zijt. Gij weet, dat gij heidenen waart, tot de stomme afgoden heengetrokken, naar dat gij geleid werdt. Daarom maak ik u bekend, dat niemand, die door den Geest Gods spreekt, Jezus een vervloeking noemt; en niemand kan zeggen, Jezus den Heere te zijn, dan door den Heiligen Geest. En er is verscheidenheid der gaven, doch het is dezelfde Geest; En er is verscheidenheid der bedieningen, en het is dezelfde Heere; En er is verscheidenheid der werkingen, doch het is dezelfde God, Die alles in allen werkt. Maar aan

Is Gods Wil iets in handen van mensen die Gezag uitoefenen bij de deur tot de Waarheid van God? Is Gods Wil in handen van Bewakers van de deur tot de Zaal van Gods Koninkrijk? Of in handen van de gelovigen zelf die via afstemming in geloof en een meerdere vergadering, Gods Waarheid putten uit een synode? Of is Gods Wil in handen van een Heilige Stoel van Apostolisch gezag? Het zijn altijd verbindingen van mens en geest waaraan de mens in het vlees hecht en zich onderwerpt. En zich ook moet onderwerpen. Maar onderwerping aan mensen brengt nooit de hoogste graad van waarheid. Integendeel;

dag zonder nacht?

Tegenstrijdigheid is maar schijn, veroorzaakt door schoppen en onderuit geschopt worden. Onmenselijk is een zaak van perspectief, waarin de wereld van nu wordt verondersteld normatief goed genoeg te zijn, en de mens met zijn huidige staat en functioneren dik tevreden is, zodat hij in redelijkheid een uitnodiging tot uitredding uit een leven en toekomst van bederf, vriendelijk maar beslist afslaat. Dat is begrijpelijk. Voorzichtigheid is een goede raadsheer. Voorzichtigheid maakt dat wie onzeker is, rekent met de mogelijkheid. En overlap ontstaat op het normatieve denken dat uitgaat v

Iets wat ik geleerd heb op (geloof het of niet) zondagsschool. Ik geloof je. Ik neem aan dat het op de zondagsschool niet ging over hoe de liefde tussen grote mensen werkt. Daarom lijkt mij dat als wij God geen dingen in de mond willen leggen, dat wij als volwassenen voor de vraag komen hoe God tegen de liefde en de mensheid aankijkt. Akkoord? De liefde is een relevant begrip want God heeft veel geleden omwille van de liefde voor de mens. De mens komt ten verderve. Met zekerheid. Alle mens. En God komt met liefde om dat verderf ongedaan te maken. Ben je het eens met het belang om te ondersc

Jij hebt het zelf herkend bij David. En God heeft het ook herkend bij David. David werd een man naar Gods hart genoemd. (1 Sam.13:14) Als jij dan bij jezelf zo herkent, wat ook erkend is door God bij David, dan worden meningen van anderen minder belangrijk. Die meningen kunnen relativeren en afbreken wat zo kostbaar is. Kostbaar, niet alleen voor jezelf, maar ook voor je omgeving. Een enkele rechtvaardige mens kan het verschil maken bij God en zo het lot van velen beïnvloeden. Denk aan Mozes, aan Daniël, en ook aan de verwoesting van Sodom en Gomorra waarvan God zei dat die verwoesting niet

Het 'zieke' is in dit geval vooral dat het christelijke geloof jou zo bekrompen heeft gemaakt dat je liefde tussen andere mensen niet zult herkennen als het voor je neus gebeurt. Dit soort opmerkingen van jou leiden vooral tot onderdrukking.Dat klopt. Want het begrip liefde wordt door jou seksueel geduid. Maar liefde heeft niets met begeerte naar seks te maken. Begeerte is er, en de liefde maakt het tot iets moois, of zelfs tot iets dat wordt opgeofferd. Want liefde is hoger van norm en hoedanigheid, dan begeerte.

Jij bent grappig. Zo kun je ook een puppy liefhebben. Je kunt niet liefhebben wie je niet kent. Dat anders zien levert eerder een bewijsmiddel op dat liefde bij jou niets anders is dan begeerte. Wat je begeert hoef je niet te kennen, want je begeerte vraagt niet om kennis, maar om vervulling van de begeerte. Ik denk er wel degelijk aan. De een is homosexueel, de ander pedofiel, en de ander heteroseksueel, en de ander jouw polyamoreel zijn. Waarbij polyamoreel niets anders is dan heteroseksueel met extra belemmeringen. Want een monogaam huwelijk zegt niets over de geaardheid van de mens, maa

Ik geloof niet in een geest zoals die in het christendom wordt beschreven (iets dat na de dood blijft bestaan bv). En ja, onze intuïtie zegt dat er iets moet zijn dat de 'schepping' (ik prefereer de term kosmos) heeft doen ontstaan. Wat dat is doen vele mythes en theorieën de ronde over. Intuïtie =/= bewijs. Bewijs = bewijs. Het evangelie pretendeert een betrouwbaar getuigenis te zijn. Hoe betrouwbaar het is, kan worden geverifieerd. Mythes en theorieën hebben vanuit hun eigen aard van zijn, geen claim van getuigenis of betrouwbaarheid. Er lijkt een zekere zin van moreel besef te zi

dubbel

Het eerste is ook een probleem. Het onderscheidende is levens- en lotsverbinding. Het goede koppelen aan het duurzame en het bestendige, en niet daarvan losknippen. Ook 'normale' relaties verliezen hun houdbaarheid en duurzaamheid. En ook hun waarde verliest reikwijdte voorbij vervulling van de begeerte, als de norm is afgestemd op de vervulling van de begeerte. Het onderscheid zoals jij tegenover elkaar zet slaat nergens op. Platonisch is niet aan de orde, maar wel het ondergeschikt maken van het lichaam aan de geest en van de geest aan de liefde die niet wordt gevoed vanuit begeerte, maar

Hooglied 3:5 Ik bezweer u, gij dochteren van Jeruzalem! die bij de reeën of bij de hinden des velds zijt, dat gij de liefde niet opwekt, noch wakker maakt, totdat het haar luste! @ gelukkig & wijsheid: Dank je. Veroordelenswaard is de mix in gelijkwaardigheid van begeerte en liefde. Want begeerte (amoureus) heeft niets met liefde (opoffering en bestemming van het leven) te maken. Liefde is opoffering en liefde is het afstaan van het recht op volledige toewijding. Liefde is ook in een bepaalde groep elkaar goed kennen en de harmonie bewaren. Allemaal voorbeelden waardoor in de praktijk

Je kunt er wel een prachtige naam voor hebben, maar het is gewoon de situatie accepteren dat iedereen met iedereen naar bed gaat, en dat wordt 'normatief' 'recht' gebreid met de norm dat we het open en eerlijk met elkaar delen. Het zieke hier is dat de norm wordt gebaseerd op instemmend medeweten. Trouw speelt geen rol. Liefde speelt geen rol. Maar begeerte en vrij daaraan toe mogen geven, dat is de norm die leidend is. Dat kan zelfs zover gaan dat wie tekort komt of zich minder voelt kan claimen meer amouraliteit te mogen plukken. Dat is Sodom en Gomorra. En treffend is dan dat je het ook ke