TTC

Al was het een wormgat, in de geest ligt veel besloten.

Fascinerend aan dit leven is dat we op het spoor kunnen komen van een aantal tijdloze katalysatoren, dit laat toe om heel anders naar onze samenleving te kijken en daarmee ook tal van psychische ongemakken heel anders te belichten. Dit valt allemaal af te leiden wanneer we het E-pad zouden volgen, in vrijheid van keuze zodat hier ook zelfstandig over geoordeeld kan worden. Op deze manier krijgen als bij wonder ook veel metaforen een veel indringender betekenis, wat eerder vaag blijft zonder dit proces te doorlopen, van harte.

In passieve toestand blijft de sluimerende kennis behouden in de vorm van de configuratie van gewichten van de verbindingen in het netwerk. Een ander woord hiervoor is: sterkte van de synapsen. Het netwerk kan ook in een actieve toestand verkeren, bijvoorbeeld als een prikkel uit de buitenwereld het netwerk activeert of als informatie moet worden opgezocht. De actieve toestand komt tot uiting in het patroon van activaties in het netwerk. De input van één enkel neuron kan voldoende zijn om alle neuronen in het netwerk te laten vuren. Een dergelijk activatiepatroon kan vanwege het tijdelijk karakter ook gezien worden als een manifestatie van het kortetermijngeheugen.

Echt niet, het hoeft niet. Je zit op het goede niveau nu, alsof we telkens iets anders verwachten maar onmogelijk realiseerbaar, het is gekend. 

Je hoeft echt geen blijk van enige volwassenheid te geven, noch van enig respect. 

De situatie is nog veel erger dan we aanvankelijk vermoedden Noël, en paradoxaal genoeg zijn de oplossingen des te eenvoudiger. Dat is wat het E-pad ons vertelt, wat rest kennen we, in laatste instantie enige ernst om 1000+1 redenen. Veel hoop valt te koesteren, innerlijk verdrongen en leidend tot neveneffecten zoals ze in veel 'stoornissen' terugkomen. 
 

Topic mag op slot.

Een dubbele binding is volgens Bateson een tegenstrijdigheid tussen twee of meer boodschappen. Als we dit in relatie brengen tot het idee van een paradigmashift dan zou dit wel eens tot in z’n extreme kunnen uitvergroot worden, het is dan ook niet zomaar dat een aantal ervaringswerkers in de GGZ hier aandacht voor vragen. Het E-pad sluit hierop aan, net zoals het AB-perspectief waarvan we weten dat een meerderheid vertrouwd is met A maar niet met B. En al wie B zegt, moet dan wel gestoord zijn, met inbegrip van wat we zonder meer als ‘non-dialoog’ kunnen benoemen. We hopen oprecht dat de GGZ dit niet wil onderschatten, tenzij we ons hierin hopeloos vergissen maar dat horen we dan graag, in milde overreding en met oog voor het maatschappelijke welzijn.

Systematische theologie, het is allemaal net iets meer dan wat gebrul en wild om ons heen slaan, hoeveel pijnlijker kan het worden? 

Het verschil tussen magie en wonder is eenvoudig te toetsen met zeer praktische voorbeelden, magie staat dan voor verduistering en wonder voor de verheldering hiervan. Maar dat is maar hoe we het willen benoemen, de ervaring nog iets anders aangezien het een impact kan hebben op hoe we naar het leven kijken. De reactie daarop kan zeer divers zijn, naargelang het individuele zelf. 
Enig jaartal? 

Je maakt van alles aparte stukken, het hoort allemaal bij elkaar in een onlosmakelijk geheel. 

Het aantal verklaringen waarom iets niet begrepen wordt is dermate overweldigend dat het onwaarschijnlijk geacht wordt dat het ooit wel begrepen zal worden, en zo gaat de hoop in de doos met de nuchter doordachte conclusie dat er achter deze realiteit nog een werkelijkheid ligt die voor iedereen toegankelijk is. Zomaar, als een regendruppel die tikt op het raam, plons.

Het aantal verklaringen waarom iets niet begrepen wordt is dermate overweldigend dat het onwaarschijnlijk geacht wordt dat het ooit wel begrepen zal worden, en zo gaat de hoop in de doos met de nuchter doordachte conclusie dat er achter deze realiteit nog een werkelijkheid ligt die voor iedereen toegankelijk is. Zomaar, als een regendruppel die tikt op het raam, plons.

Dan zou je zelf ook een synchroniciteit zijn, niet? 

Zeker weten, het forum staat er bol van, wonderbaarlijk is het. 

Nous, ken je dat niet? Volgens wiki, met Nous wordt de hoogste vorm van denken, een bijna goddelijk denken bedoeld. Het is de soort intellectuele intuïtie die aan het werk is als je definities, concepten ineens begrijpt, plots 'ziet', als bij een goddelijke ingeving. Dit in contrast met de andere vorm van denken, dianoia genoemd, waarbij je stap voor stap een redenering opbouwt naar een conclusie.

Misschien dat het vergelijkbaar is met dat begrip 'Nous'? 

Praten over synchroniciteit is een ding, het ten gronde begrijpen nog een ander.

Het heeft eigenlijk wel iets van een tragische grap, wie zich vereenzelvigt met tijdloze concepten kan steeds hetzelfde blijven zeggen zonder begrepen te worden. Het enige wat dan nog gebeurt is dat je telkens dezelfde neveneffecten op je bord krijgt, waar je de tijdloze concepten als remedie voor in de plaats stelt. 

Hadden het over systematische theologie, synchroniciteit valt hier moeilijk uit weg te redeneren. 

Hadden het over systematische theologie, synchroniciteit valt hier moeilijk uit weg te redeneren. 

Achtervolgingswaan?

Synchroniciteit zijn kleine wondertjes, anonieme geschenken van het universum. Ze komen als een aangename verrassing, als wonderlijke schakels die ons leven van het ene op het andere moment kunnen veranderen. Ze bieden spannende, nieuwe mogelijkheden die tot groei en inzicht leiden. Dit bracht me in het verlengde tot het Elaboration Likelihood Model, wat niet anders zegt dan dat luisteren naar de klant een wereld van verschil kan betekenen, sterk afhankelijk van welk inzicht gedeeld wil worden. Kortom, zo stellen een aantal ervaringswerkers in de GGZ al vijf jaar hulpvragen aan de GGZ, letterlijk.

Zo zie je ook hoe het werkt met die tijdloze parels, ze kunnen elke dag aan je netvlies verschijnen en toch zie je ze niet. Je kan niet zeggen dat ze er niet zijn, dit alles is systematische theologie wanneer dat ernstig zou genomen worden. 

Het E-pad volgen heeft me voortschrijdend inzichten opgeleverd die me bewust gemaakt hebben dat de mensheid gevangen zit in een systeem dat het voor zichzelf bedacht heeft, het voedt zichzelf als een mallemolen met neveneffecten die binnen dat kader als normaal en begrijpelijk kunnen gezien worden. Een systeem verandert niet zonder er iets aan te veranderen, dit betekent ook dat een andere manier van denken en handelen noodzakelijk worden om dit überhaupt te kunnen realiseren, ten individuele titel is dat mogelijk maar betekent ook dat we onmachtig getuige worden van een schouwspel dat elke dag het menselijke hart diep beroert, ondanks de rijke schat aan informatie waar we over kunnen beschikken. Teveel woorden heb ik getracht om te zetten in twee conceptuele theorieën die een tijdloos element in zich dragen, enerzijds een financiële relativiteitstheorie, anderzijds een reverse debt system. Met veel liefde, overgave en compassie heb ik dit gedeeld met de GGZ, in de vorm van heel wat hulpvragen tot nader onderzoek op waarachtigheid, dit is me niet gelukt waardoor ik slechts kan berusten, vergeef me.