TTC

Kijk eens naar binnen, misschien helpt dat. 

Een beetje zoals dit topic dus? 

Echt jezelf mogen zijn. Het is niet makkelijk in het begin, maar als je er eenmaal mee begint, blijkt het je zo veel moois te brengen. We leren vaak, door schade en schande, dat we ons moeten beschermen tegen de ‘grote boze buitenwereld’. Maar als we leren om diep in ons eigen hart te kijken en daar de liefde te voelen die daar stroomt, vooral ook voor onszelf, dan blijkt de wereld mee te veranderen met wat jij van binnen ziet.

We zijn vaak zo hard bezig met doorgaan, dat we niet zien hoeveel helderheid een beetje rust zou kunnen brengen. Soms bereik je juist meer door minder te doen, dat is het grondbeginsel van Wu Wei.

Ervaring leert dat het perfect mogelijk is om heel je leven Chinees te spreken, abusievelijk denkend dat het Nederlands was.

Bij Plato is de ziel het morele en intellectuele zelf, dit in onderscheid met de passies en lust c.q. plezier en allerlei zintuiglijke aspecten van het menselijk bestaan. Plato onderscheidt in zijn Phaedrus drie aspecten van de menselijke ziel die hij vergelijkt met een wagenmenner achter een tweespan. Zowel de menner als de twee (gevleugelde) paarden zijn onderdeel van de tripartiete ziel. 

Hypotheses zijn er genoeg, alles is goed om niet tot de kern van de zaak te komen, dat is gekend. 
God als narcist? 

Als laatste is er het ‘presentationele concept van waarheid’: een ervaring wordt geaccepteerd zoals zij zich voordoet zonder enige referentie naar iets buiten die ervaring. De onmiddellijke ervaring wordt niet gezien als een symbool of als representatie van iets anders maar als iets compleets in zichzelf. Beschrijvingen van ervaringen van verlichting vanuit verschillende tradities bijvoorbeeld benadrukken het presentationele concept van waarheid. Tijdens verlichting ervaart of ziet het individu de dingen zoals ze zijn zonder meer, zonder analyse, zonder verklaring, zonder de ervaring in stukjes te knippen of te vervormen. 

Een vierde concept is het ‘metaforische concept van waarheid’. Een trance-ervaring zoals de ervaring van een engel die zover de blik reikt zich vertoont of van onbeschrijfelijk mooie ‘werelden’ wordt niet gezien als een representatie van een innerlijke of uiterlijke realiteit, maar als een metafoor voor een complex en mysterieus verschijnsel. Twee elementen zijn belangrijk bij dit concept van waarheid: ten eerste wordt er gerefereerd aan een ondefinieerbaar of onuitsprekelijk iets, en ten tweede is er sprake van een specifieke ervaring die wijst naar deze mysterieuze realiteit. Mystici gebruiken meestal dit metaforisch concept van waarheid, daarbij benadrukkend dat hun beschrijvingen slechts analogieën zijn voor een ultieme realiteit die woorden of beelden overstijgt. Dit metaforisch concept van waarheid hanteert verschillende criteria om de waarheid van een uitspraak te beoordelen. Juiste metaforen geven een gevoel van herkenning. Het in de metafoor gebruikte symbool voegt op adequate wijze iets toe aan een tot dan toe mysterieuze, ondefinieerbare realiteit en onthult daardoor iets nieuws. Tegelijkertijd roept een juiste metafoor een gevoel van verwondering op.

Een derde concept is de ‘pragmatische waarheid’. Volgens dit concept is een ervaring ‘waar’ als deze ervaring het individu helpt om een probleem op te lossen of om een situatie meester te worden. Ervaringen of overtuigingen worden beschouwd als handelingen zoals alle andere handelingen, en ware ervaringen en overtuigingen zijn die ervaringen en overtuigingen die positieve consequenties hebben. Pragmatisten hebben kritiek op het correspondentieconcept van waarheid, omdat ze vinden dat dit weinig met het alle daagse leven te maken heeft. Zij willen een mensgerichte theorie en zeggen: iets is waar omdat het waarde voor iemand heeft. Dit concept is dus subject betrokken en probeert niet het subject uit te schakelen. Waarheid is hier valuatie: iets is waar als het samenhangt met onze belangen, iets is niet waar als het niet samenhangt met onze belangen.

De traditionalisten en de eeuwige filosofen van nu kunnen bijvoorbeeld niet in een culturele evolutie geloven tegen de achtergrond van gruwelen zoals Auschwitz, Hiroshima en Tsjernobyl. Hoe kunnen we zeggen dat er sprake is van evolutie als daardoor zulke monsters worden voortgebracht? Het is beter de evolutie in haar totaliteit te ontkennen dan een verklaring te moeten zoeken voor dergelijke obsceniteiten. De romantische critici van de evolutie daarentegen reageren op wat een universele menselijke sympathie lijkt te zijn voor de periode die aan het huidige tumult voorafging. Oermensen hadden over het algemeen niet te lijden onder de rampen van het moderne bestaan, geen industriële vervuiling, weinig slavernij, weinig ruzie over eigendomsrechten enzovoort. Zijn we, kwalitatief gezien, niet bergafwaarts gegaan? Is het niet tijd terug te keren naar de natuur en naar de nobele wilde om een waarachtiger zelf, een eerlijker samenleving en een rijker leven te vinden?

Heb een en ander in dank en respect gelezen, in hoop en vertrouwen schrijden we verder.  

Liminaliteit is een term uit de moderne poëtica voor teksten of tekstfragmenten die de lezer in een tussenruimte of ‘drempelsituatie’ brengen, een overgangsgebied. De liminale poëtica betreft ideeën over literatuur die een tekst bestemmen tot de uitbeelding van die drempelsituatie en de procedés die daartoe werkzaam zijn. De basis voor deze liminaliteit wordt gevormd door het aftasten van de grenzen tussen de redelijke en kenbare werkelijkheid en die van de droom of het onkenbare.

Wel HJW,  laten we het er dan maar op houden dat het 'gewoon' IS zoals jij het zegt  i.p.v. zoals ik het bedoelde, 'gewoon' omdat jij dat correct vindt. 🌸
 
Wel Willie Wartaal... je bent imo scherp en flexibel van geest; Mijn complimenten! 🌸
 

Ik cynisch ? HUH ? Ik ben i.t.t. bv. Hopper die geen hoop meer heeft, immer vol goede hoop. Als er iemand bij het hoop publiek hoort is het moi. 
 
Wat moooooi !!!! 💓

In de gnostiek is pleroma de benaming voor de volheid, de structuur en verblijfplaats van de goddelijke wereld.

Gekend fenomeen is dat de scheidslijn tussen twee paradigma's flinterdun is, vandaar wellicht het verscheurde hart dat zich op die breuklijn bevindt. 

👍 Jazeker, daarom is het ook absurd tragisch als het enigszins anderzijds bergafwaarts gaat omdat het achterom retroactieve inhibitie van de andere kant van dezelfde munt betreft, maar als integrale vergelijkingen als tijdloos gepercipieerd worden kunnen we dat ook omdenken. 🙂
 
Het goeie nieuws is, dat je gewoon kan wegblijven uit dit topic. Ook weer opgelost. 

Sinds we er meer aandacht voor hebben gehad, is procesfilosofie nog niet veranderd.

Denk een vleugje ironie in de zin geslopen. ❤️

Het wereldkristal, ook Planck-Kleinertkristal, is een alternatief theoretisch model dat het universum beschrijft, dat uitgaat van het feit dat kristallen met roosterdefecten dezelfde niet-euclidische geometrie hebben als gekromde ruimten en torsievelden, die in de Einstein-Cartanzwaartekrachttheorie worden beschreven, in overeenstemming met de algemene relativiteitstheorie. Dit model illustreert dat de wereld op de schaal van de plancklengte heel andere eigenschappen zou kunnen hebben dan door de snaartheoretici wordt voorspeld. In dit model creëert massa defecten in de ruimtetijd, welke op hun beurt effecten zoals onder andere kromming veroorzaken.

Het forer-effect, ook barnum-effect genoemd, is afkomstig uit de psychologie. Het betreft de neiging van mensen om vage en algemeen geldende uitspraken over de eigen persoon te accepteren als rake en typerende omschrijving, dit zonder zich te realiseren dat diezelfde omschrijving voor bijna iedereen opgaat.

Matroesjka poppetjes verwijzen levensbeschouwelijk naar de gelaagdheid van dat wat we mens plegen te noemen, heel simpel verhaal eigenlijk. 
In de hemel hebben ze tekeningetjes in overvloed, en alles is onzin. 

https://nl.wikipedia.org/wiki/Ayurveda
"De ayurveda stelt dat alle energie - in de geest, in het lichaam, in de wereld om ons heen - drie karakteristieken heeft, die dosha's worden genoemd. De drie karakteristieken heten samen de tri dosha. Alle energieën kennen deze karakteristieken; onze passies, de seizoensbewegingen in ons klimaat en kosmische energieën in sterren. De ayurveda stelt dan ook "zo is de microkosmos, zo is de macrokosmos".
Volgens de ayurveda is iemand in evenwicht zodra de huidige tri doshas in evenwicht zijn met de oorspronkelijke geboorteconstitutie.
Dat wil niet zeggen dat er voor die tri doshas objectief te bepalen waarden zijn die voor iedereen optimaal zouden zijn. Volgens de ayurveda is ieder mens immers anders met tri doshas, die bij de geboorte optimaal in balans zijn. Dit evenwicht is volgens de ayurveda grotendeels een kwestie van aanleg, maar wordt voor een klein deel ook door het jaargetijde, de stand van de planeten en de plaats van de wereld waar je geboren bent bepaald (zie astrologie). De optimale energieverdeling wordt "prakriti" genoemd."