Gaitema

Ja, dat ben ik met je eens. Uiteindelijk ben ik mijn ziel en Geest. Maar eigenlijk is dat misschien nog te veel gezegd. Dit gesprek had ik gisteren met mijn vrouw en plaatste ik in een paar christelijke facebookgroepen: Poeh! Het valt niet mee. Na te denken over wie we zijn. Met mijn vrouw Maria hadden we het er over. We zijn als een stofje op de weegschaal en een druppel op de emmer, zei ze. En toen iets anders uit de bijbel: "wie iets denkt te zijn moet niets worden". Hoe moet ik God dan benaderen dacht ik, nou als een kind naar zijn Vader. En uiteindelijk kreeg ik de gedachte in m

Dank je. Ik laat alles eens bezinken. Kwam tot ontdekking dat ik misschien nog te veel trots had om op te geven. Mijn vrouw zei:"in de bijbel staat dat we als een stofje op de weegschaal en een druppel op een emmer zijn". Toen ik me dat eigen gemaakt had, zei ze: "in de bijbel staat: 'wie denkt dat die iets is moet niets worden." Toen dacht ik: 'nu ben ik helemaal niets meer.' Ik had het over mijn trots, waarop ze zei: "Ja, je voelt je daarom heel snel gekwetst en dan ben je echt een... " Ik zei "ellendeling? Straks heeft die man nog gelijk ook. Hoe moet ik nu nog God benaderen?" Als

Oké, ik snap het. Ik las ook eens dat Jezus voor één zonde stierf en dat is dat we Hem de rug hebben toegekeerd. Daardoor stierfen wij en Jezus moest ons dan ook tot leven wekken. Verder las ik net in Dudde dat we gelukzalig zijn als we na ons sterven hier bij Hem komen. Daarvoor kennen we dat geluk nog niet.

Één ding snap ik niet. Waarom vind je het niet belangrijk wat God van jou zegt? En waarom wel wat jij van jouzelf zegt? God noemt de mensen die Hem horen: goden in Psalm 82, Zijn zonen, Zijn vrienden, Zalig, Zijn bruid en een parel. Zijn oogappel. Heilig.

Waar ik nu aan moet denken, de woorden: Psalm 1: 1 Welgelukzalig is de man, die niet wandelt in den raad der goddelozen, noch staat op den weg der zondaren, noch zit in het gestoelte der spotters; 2 Maar zijn lust is in des HEEREN wet, en hij overdenkt Zijn wet dag en nacht. 3 Want hij zal zijn als een boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, en welks blad niet afvalt; en al wat hij doet, zal wel gelukken. 4 Alzo zijn de goddelozen niet, maar als het kaf, dat de wind henendrijft. 5 Daarom zullen de goddelozen niet bestaan in het gericht, noch d

Ja en nee. Als ik terug mag komen op die mandarijn. Al ben je aan de buitenkant die minderwaardige worm door soms holle en koude klanken (de schil), nog steeds woont Jezus in jou en ben je van binnen een sappige vrucht in Gods mond, door Zijn werk aan jou. Je bent als klei in de hand van de pottenbakker. Toch? Daarbij, als jij bijvoorbeeld tegen mij tekeer zou gaan, heeft dat toch enige nut gehad. Immers is dat voor mij een oefen moment om de geestelijke wapenuitrusting te pakken. En doe jij het niet, is het iemand anders wel. Op Facebook zei een christen dat ik Jezus niet z

Dank je. Voor mij was dit ook een prettig gesprek. Ik ben niet op alles ingegaan, maar heb veel nieuws in gelezen, en ook met mijn vrouw gedeeld. Dank daarvoor 🙂 En ja, ik geloof dat je een punt hebt. In verhouding tot de engelen in de hemel en God zelf, zijn we beklagenswaardig, maar God weet dat we ook maar net aan het begin van het Licht staan. Hij overvraagt ons niet en zoals over de Liefde geschreven staat, rekent Hij het kwaad niet aan. We gaan een mooie toekomst te gemoed.

Das een heel mooie belofte. Mijn vrouw kreeg eens uit de bijbel ook krachtig van God zo'n woord. Zo uit mijn geheugen: "al vallen er duizenden aan je rechter hand en tienduizenden aan je linker hand, jou zal niets overkomen." Ze zei tegen me: "we gaan dit zien."

Het mooie is dat toen ik Bertha's site las, ik veel van wat ik las al herkende. Ik had namelijk in de bijbel gelezen dat de heilige Geest (Gods geest) ons ingeeft wat we zeggen moeten en zo heb ik altijd maar gezegd wat er in mij opkwam. Ik luisterde gewoon naar mijn gedachten en voelde ook met mijn hart aan of deze woorden vrede of onrust veroorzaakt. Vaak vroegen mensen zich dan af hoe ik aan mijn woorden kwam. Ik zei dan ook gewoon dat ik geloof dat God dat doet.

Ze heeft het over het "hiervoormaals". Voor we op de aarde kwamen. Het klassieke christendom gaat er van uit dat die er niet was, maar zij wel. We waren er al voor we op aarde geboren werden. Dank je wel. Ik moet maar eens weer de site gaan doorlezen. Ik loop achter in info! Word je dan ook bang voor de toekomst, als je dit leest? Ik kan mezelf nog nuchter houden, vanwege de vele bekeerlingen die gaan komen, maar mijn vrouw werd er behoorlijk onrustig van.

Ff los van dit alles, Bertha Dudde heeft het ook over lichtwezens die hier zijn, maar niet aan de zondeval deel hebben genomen. Nu weet ik dat ik dat niet ben, maar of jij dat ook niet bent weet ik niet.

Vandaar dat ik het grootste gros wel herken. Bertha Dudde kende ik eerder al en heb ik wel heel veel van gelezen. Mijn vrouw nog wel meer denk ik. Heb ik ook de grootste voorkeur voor. Soms wijkt Lorber van Dudde af. Daar baden we gezamenlijk voor. God gaf te kennen dat Dudde gewoon klopt, maar Lorber had soms wat last van wensdenken en schreef dan meer dan God doorgaf. Vandaar de verschillen.

☺️ Het lichaam beschouw ik als mijn aardse tent. Ik woon erin met mij geest en ziel.

Interessante stof. Ik heb drie boeken van Lorber. Eén ligt bij een maat van me. Goed om over na te denken. Heb zelf trouwens enorme harde jaren achter de rug. Ben nu 40. Gaat eindelijk eens goed met ons en ja, al dat zwoegen en zweten door stormen en conflicten heen heeft veel goeds gedaan. Gezegende dag verder 🙂

Oké, nou, dat is dan wel een verschil

Re-incarnatie eindigd in de Nirvana of zo iets? Ik geloof dat redding altijd het aannemen van Jezus is, in je leven. Hoe of wat, we gaan het dan mee maken.

Weet je wat ook erg verterend voor onze vader en moeder hart is? Dat ze huilend zegt: "ik wil niet meer bij de pleegmoeder wonen, ik wil bij jullie wonen!" En "ik hoef niet meer daar te wonen, dat hoeft niet meer. ( dit zei ze de laatste tijd)" Echt, dit geeft ons als ouders zoveel geestdrift dat we de pleegzorg zo ver weten te krijgen, dat ze sneller thuis komt! En we zorgen er gewoon voor dat ze een veilige haven bij ons thuis heeft. Zo laat het God absoluut niet onberoerd, als we vanuit een staat van verweest zijn en heimwee naar onze ABBA, Vader uitroepen om weer bij Hem thuis te moge

De praktijk loopt natuurlijk altijd anders, zo is een meisje van 4 hoe dan ook niet altijd lief. Ze zal vanwege de face waar ze in zit je altijd uitproberen. Drinken bewust op de grond gooien, de kat op de stuipen jagen, zeggen dat haar pleegmoeder een dikke kater is en het eten laat ze uit de mond lopen of spuugt ze op tafel. Schreeuwen en doen als ze niet achter de computer mag. En weet je wat dan alleen nog werkt om te voorkomen dat ze in plaats van een engel een Queen wordt die de scepter zwaait en zelfs gaat bepalen wat pa en ma moeten gaan doen? Flink de grens aangeven. Boos voordoen en

Nou, dat vind ik heel mooi, zo'n uitleg. 😉 Werkt inspirerend. En dat bedoel ik nou ook, je kan ook naar de mens kijken zoals God ons bedoelt heeft 🙂

Ja, daar stem ik mee in. 😀😃

Ik begrijp jouw redenatie niet. Ik heb deze brieven als jonge puber gelezen zonder de kerkleer van Johannes Calvijn erover te kennen. Ik was namelijk niet reformatorisch, maar gewoon gereformeerd uit de kinderbijbel voorgelezen. Las zelf de bijbel nooit. Toen ik dit las, waren deze brieven nieuw voor me. En ik lees er toch echt in al die brieven Paulus beweren dat als "ik" probeer de tien geboden te houden, zoals ik dat altijd als jonge puber heb geprobeerd, dan kan ik dat niet. Maar zoals hij illustreerde lukt dat mij zo niet, omdat ik het uit eigen kracht probeerde. Daarna komt een hee

Ja, maar dat gaat over het leven onder de wet van het vlees. Niet onder de wet van de Geest. Ellendig ben je als je buiten Jezus om je probeerd te houden aan Gods wetten, want jouw begeerlijke vlees en dat van mij kan dat niet. Daarom ook in vers 24: "Ik, ellendig mens! Wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?" En dan vers 25 "Gode zij dank door Jezus Christus onze Here!" En dan Openbaringen 3: Zesde brief: aan Filadelfia 7En schrijf aan de engel van de gemeente in Filadelfia: Dit zegt de Heilige, Die de sleutel van David heeft, Die opent en niemand sluit,

Romeinen 5: 8 God echter bevestigt Zijn liefde voor ons daarin dat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren. Waarom staat het in de verleden tijd? Ik heb de bijbel doorzocht om een tekst te vinden waarin staat dat wij nog steeds zondaars zijn, maar nee, staat nergens. Overal staat zondaars in de verleden tijd. Ja, er wordt geschreven over de strijd tegen de zonden. Die heb ik nog, maar er staat ook dat als je de liefde niet hebt, je niets bent. Las ik eergisteren bij eten nog in 1 Korintiërs 13. Wat zou jij ervan vinden als ik mijn dochter van 4 zeg dat z

Weet je broer. Ik vond mijzelf als echte gereformeerde man door en door slecht. Beklagenswaardig en bang voor God, want Hij zou wel genoeg van me hebben. Neemt een collega van me mij eens mee naar een dienst van zijn evangelische gemeentes. Op een woensdag avond. Staat daar een evangelist uit de VS over profetie te preken, vraagt hij om mensen die het idee hebben door satan lastig gevallen te worden, maar er niet de vinger op kunnen leggen hoe, naar voren te komen.... Nou ik met vele anderen en mijn collega naar voren. Zegt hij vervolgens: "Er is hier iemand die zelf geen lid is van deze

En dit is heel goed om tegen jezelf te zeggen. Ik heb eens een bijna doodervaring van een christelijke vrouw gelezen die erin Jezus sprak en heel haar leven ging aan haar voorbij. Zij oordeelde over zichzelf, omdat ze zag hoe ze ook slechte dingen deed naar anderen toe en wat voor effect dit op die anderen had. Daarnaast ook liefdevolle dingen en wat het positieve sneeuwbaleffect dit had. En ze oordeelde zo over zichzelf, maar Jezus zei haar: "mensen oordelen te hard over zichzelf. Dit waren leermomenten." Jezus zegt tegen jou: "je maakte een fout, leer ervan en doe het voortaan een beet