Spring naar bijdragen

Muzikale smaakverandering


Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 142
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Om een beetje terug te komen op 't onderwerp: ik heb nooit muziek smaak gehad, had erg weinig met muziek. Maar juist de laatste paar maanden en weken komt er steeds meer van. http://Last.fm' target='_blank'> is daar geweldig voor, al is het daar de laatste tijd een beetje overbelast geloof ik. Ik begin steeds meer muziek te vinden dat ik ook echt leuk vind, al heb ik waarschijnlijk nog steeds 0,0 smaak: ik luister alles door elkaar...

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik ben de laatste tijd best veel bewust met muziek bezig geweest en ik vind het eigenlijk erg boeiend om te zien hoe mijn eigen smaak geëvolueerd is. Ik lijk in de ongeveer tien jaar dat ik echt naar muziek luister buiten toevallige achtergrondradio en kindercasettes een soort cirkelbeweging gemaakt te hebben, maar dan wel eentje waarbij de cirkel steeds verbreedt.

Ik was ongeveer tien jaar toen ik muziek zowat begon te ontdekken. Toen waren dat hoofdzakelijk de typische popbandjes waar iedereen uit mijn klas mee dweepte. Het was voor mij toen eerder een ding om bij mijn leeftijdsgenootjes te horen. Niet noodzakelijk negatief denk ik, het was gewoon een deel van ons sociale leven en onze overgang van kind naar tiener, die adoratie van bepaalde popidolen, en ik heb erg leuke herinneringen aan die tijd. Met een stuk of vijf tienjarige meisjes in korte topjes en plateausandalen the spice girls playbacken is gewoon fijn, en typisch voor die leeftijd. Naast the spice girls, waarvan ik massa's posters had in mijn slaapkamer, had ik ook een backstreet boys-pakboek en was ik ook compleet gek op Aqua en, iets later, Britney. Naast die gigantische idolen waren er toen een aantal bands die ook populair genoeg waren om veel op radio en tv enzo te komen, maar die niet zo'n hype waren onder mijn leeftijdsgenoten, en die ik meer luisterde omdat ik de muziek echt leuk vond. Ik heb m'n Clouseau-periode gehad toen (not done in mijn klas toen, maar ik vond ze erg goed), de allereerste cd die ik kocht was van the Kelly Family, en ik herinner me ook dat ik Gala en Blondie geweldig leuk vond.

Toen ik meer naar de twaalf toe ging neigde ik stilaan meer naar muziek die in de oren van een kind met een kamer vol spice girls-posters erg alternatief klonk. Het begon als elfjarige ofzo denk ik met Anouk en the Offspring, en als twaalfjarige kwamen daar dan de obligate adoratie voor Nirvana en the Red Hot Chili Peppers. De Heideroosjes waren toen ook erg leuk, eerste optreden van m'n leven, goede herinneringen aan. Erg underground was het niet bepaald, maar het was voor mij toen wel een (logische, bij de leeftijd passende) verandering. Als dertienjarige bleef ik dat soort bands, die niet erg populair waren bij mijn toch nog meer typische pop-georiënteerde leeftijdsgenoten, goed vinden, in combinatie met de typische toen in mijn klas wel erg hip zijnde dingen als Eminem, vooral om bij de 'coole groep' van mijn klas te horen. Intussen had ik de spice girls enzo afgezworen wegens kinderachtig (ook een logische reactie op die leeftijd), maar de voor mij minder hype-afhankelijke muziek zoals Gala enzo bleef wel, alleen Clouseau ben ik snel beu geraakt en heb ik sinds ik twaalf ben ofzo ook nooit meer goed gevonden.

Op mijn veertiende leerde ik stilaan gothic kennen. Ik kreeg de ook onvoorstelbaar typische afkeer van de muziek die ik luisterde om hip te kunnen zijn en sloeg over naar het andere uiterste: alles wat mijn klasgenoten cool vonden was per definitie fout. Ik heb heel wat cd's weggegooid in mijn jonge jaren, erg spijtig. Bands waar ik als veertienjarige van hield waren dingen als Lacrimosa, Siouxsie, Diary of Dreams, Deine Lakaien, Wolfsheim, Helium Vola, Bauhaus, 45 Grave,... Nirvana, RHCP, en gelijkaardige dingen waren ook blijvers doorheen mijn gothic-periode, en Gala enzo mochten er ook nog zijn. Eigenlijk keerde ik me niet zozeer af van muziek die hip en commercieel was, maar eerder van muziek die ik in het verleden had geluisterd omdat ze hip en commercieel was en ik hoopte dat ik daardoor een cool imago zou krijgen, wat in die eerste gothic-periode wel het laatste was wat ik wou.

Als vijftienjarige had ik een gothicvriendje dat een paar jaar ouder was en erg goede muziek kende, van hem leerde ik verschillende als puber toch iets minder evidente dingen kennen. Bands als Backworld, Cinema Strange, Current 93, Legendary Pink Dots, enzovoort enzovoort schieten mij te binnen, allemaal cd'tjes die ik van hem mocht lenen en goed bevond. Dat jaar ook naar gothicfeestjes beginnen gaan waardoor ik in die richting snel meer muziek leerde kennen, uit diverse hoeken van het gothic-spectrum, hoewel de hardere, meer beats-gerichte muziek me nooit zo aansprak. Verder ontdekte ik rond de tijd ook best wat trip-hop, en ving ik hier en daar allerlei kleine beetjes op van vele min of meer altenatieverige genres.

Van mijn zestien tot achttien had ik een relatie met een DJ en organisator van gothic- en metal-evenementen die dertien jaar ouder was dan ik, wat wel een gedroomde kans was om véééél muziek te leren kennen. Metal heeft me nooit zo aangesproken, maar de gothic-hoek des te meer. In die periode verruimde mijn blik ook veel meer naar andere genres, ook door de gevarieerde muzieksmaak van mijn ex (sjah, als dertigjarige beperk je je hopelijk niet meer tot één genre he). Eigenlijk bleven alle bands die ik de voorbije jaren echt graag geluisterd had wel hangen, plus een hoop andere dingen, wat absoluut een goede zaak was, maar ik bleef wel tamelijk alternatief-georiënteerd.

De voorbije twee jaar ben ik meer en meer zelf actief betrokken geraakt in het plaatselijke gothicwereldje, en niet meer als vriendinnetje-van zoals daarvoor, wat weer gezorgd heeft voor veel nieuwe ontdekkingen bij de oude liefde die die hele gothicstijl met alle mogelijke aanverwante dingen inmiddels toch is. Naast de rock en triphop en 'intelligente pop' enzo die ik ook al veel luisterde voor mijn achttiende is mijn spectrum wel weer flink verbreed, onder andere door een behoorlijke liefde voor Bollywoodmuziek, een lief dat een encyclopedische kennis van rockklassiekers heeft, een vriendenkring met een diverse en boeiende smaak, en een open zoektocht naar alles wat mooi en boeiend is, los van welk label het heet en hoe populair het is. En dat heeft geleid tot een prima smaak, al zeg ik het zelf. Als ik even kijk naar het stapeltje cd's dat op mijn bureau ligt zie ik Wim Mertens, Pooka, Army of Lovers, Siouxsie & the Banshees, Kate Nash, Vive la Fete, Depeche Mode, Lauryn Hill, Chicago-soundtrack, Bollywood "Super Hit Hits, Madredeus, Das Pop, Cocteau Twins, Trisomie 21, Deine Lakaien...

En geloof het of niet, maar de laatste maanden ben ik zelfs terug op zoek naar mijn verloren gegane tiener-cdcollectie op rommelmarkten en uitverkooprekken en in verloren kasten op zolder. Het is deels puur jeugdsentiment, iets als Britney brengt gewoon die prille tienertijd terug zonder dat ik het muzikaal echt goed vind, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik the Spice Girls en Aqua ook gewoon echt lekkere muziek vind. De cirkel is echt rond. De enige groep waar ik ooit gek op geweest ben en die ik nu echt niet meer kan aanhoren is en blijft Clouseau.

Om het kort samen te vatten (want ik heb weer een absurd lange post gemaakt, het is eraan te zien dat ik een thesis schrijf...): ik heb de Backstreet Boys-adoratie gehad. Ik droeg op mijn dertiende een Nirvana-shirt. Ik heb me sterk als gothic geprofileerd. En Bruce Springsteen vind ik al een tijd erg genietbaar. Maar meer dan echt radicale smaakveranderingen is het eerder een evolutie waarin het beste behouden wordt, en waarin ik als twintigjarige kan zeggen dat ik oprecht geniet van diverse prachtige muziek. En daar ben ik blij om, mooie muziek beluisteren is iets dat ik als tienjarige al erg kon appreciëren, ik hoop dat ik dat als dertigjarige ook nog kan.

En nu ga ik sociologie doen, in de hoop dat ik mijn paper even vlot volgebabbeld krijg als dit topic, sorry voor de hoeveelheid tekst. Ik sta niet meer echt ingesteld op forum-size-argumentatie. bloos.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Hokjes zijn handig, ze geven in één woord een beeld van de stijl van een persoon of band. Een bibliotheek waar alle boeken door elkaar staan zonder handige categorieën helpt ook niet om iets terug te vinden he. Maar iets goed of slecht vinden omdat het in een bepaald hokje staat, dat vind ik wel jammer. Maar ook gewoon typisch voor veel pubers, en verkeerd lijkt het me ook niet, het geeft je als onzekere veertienjarige wel een bepaald houvast van waaruit je kan experimenteren en je eigen stijl en identiteit aan kan ophangen. Puberaal, dat wel, maar als zelfs pubers niet meer puberaal mogen zijn is er ook iets mis denk ik. Het wordt gewoon pijnlijk als mensen daar niet in zekere mate overheen groeien.

(En gothic, het blijft toch een grote liefde. Maar dat kan ook te maken hebben met mijn voorliefde voor korsetten en mooie jongens met eyeliner die er niet uitzien als twaalfjarigen uit Tokyo Hotel. En met het feit dat de plaatselijke scene hier gewoon toevallig volloopt met heel erg fijne mensen die de lol van die hele woe-is-me-attitude goed inzien.)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Bij mij is het ooit begonnen met zelfopgenomen bandjes van de buurjongen met muziek die men 'happy hardcore' noemde, ik vond het voornamelijk stoer om te luisteren. Op de Fruytier (voorgezet onderwijs) ging ik zelf wat dingen luisteren, voornamelijk radio, ik weet niet wat ik allemaal geluisterd heb.. Scooter, Parla et Pardoux (ofzo), Linkin Park, toen ik daarmee begon kwam ik wat meer in de toen voor mij (en klasgenoten) harde muziek, ik ging zelfs Within Temptation luisteren, en heb wel eens staan springen op Mother Earth en dat nummer wat begint met 'Why was I one of the chose ones', daarnaast Nickelback (waar mijn haperende puberstemmetje behoorlijk mee mee kon komen)..

Tegen die tijd leerde ik wat mensen kennen en kreeg ik wat dingen toegestop, best gevarieerd overigens. In Flames, Nightwish, Avantasia, The Sins of Thy Beloved, Paradise Lost (album: Symbol of Life), Sirenia, For My Pain en ik was van de melodieuze, niet gegrunte dingen nogal gek.. Avantasia, Nightwish, Paradise Lost.. Later ging ik Sirenia waarderen (met grunts nosmile.gif) The Sins Of Thy Beloved was ook wel leuk, alleen dat gegorgel nee... In Flames was wel lekker, alleen op een andere manier. Ik ging zelf zoeken (en vinden) en kwam nogal into sympho en power metal (me krom geluisterd aan Hammerfaaaaalll!!! Gamma Ray *Ieeeluminatie, you never take controowwwliejoeeew*, Edguy *Soepaheroesss, niet heel lang daarna ben ik Dream Theater gaan waarderen, en daarmee de progmetal... volgens mij was het Marnix die mij Liquid Tension Experiment stuurde, dat vond ik echt pokke herrie, dat had wat tijd nodig..

Twee a drie jaar terug is dat ook weer gaan veranderen, ik ging melodic death waarderen (vooral In Flames, Dark Tranquility, Skyfire, Mors Principium Est) kort daarna ook de doom/death metal. Ondertussen snuffelde ik ook wat aan unmetälische stijlen, folk (rock), ebm, shoegaze, indie rock, emo/screamo/hardcore, postrock, industrial -> martial industrial -> dark ambient -> neofolk.

Nu vind ik het nogal eens leuk om gewoon vage dingen te proberen wat ook te zien is op mijn last.fm, de laatste tijd ben ik enorm weg van sludge/postcore en andere logge dingen, vooral de atmospherische varianten, daarnaast nog steeds veel metal (progressive, melodic death, folk, technical death) en de laatste tijd ook gitaarhelden als Yngwie, Steve Vai, Buckethead en minimal techno knipoog_dicht.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Bij mij begon het rond mijn 10e ofzo met de "standaard" top40 pop. Daarna ging ik een poosje hardcore/happy hardcore luisteren, omdat vriendjes dat ook luisterden. Later keerde ik mij volledig van de hardcore en de pop enz af en stapte ik over op metal, waarvan ik toen dacht dat dat metal was (zoals Cradle of Filth, Children of Bottom, Dimmu Borgir enz..). Eigenlijk alle "metal" dat tegen het gezag/christendom inging.

Toen ik me ging interesseren voor het christendom ben ik overgestapt naar de christelijke metal (tourniquet, immortal souls, haste the day, underoath, ZAO ed). Toen heb ik ook alle niet christelijke muziek weggegooid.

En nu luister ik nog steeds voornamelijk metal, maar niet uitsluitend christelijke metal meer maar ook Sonata Arctica en Iron Maiden enz, waarvan ik ook alles had weggegooid (iets te radicaal misschien). Maar ik merk wel dat ik nu ook andere muziekstijlen steeds meer luister, behalve R&B, hiphop en rap enz.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ok, met leuke foutheid en clichématigheid kan ik leven, dat luister ik zelf genoeg (ok, niet onder de vorm van powermetal, maar iets als Army of Lovers kan je ook niet erg veel anders beschrijven he). Ik was al bang dat je het echt goed vond. puh2.gif

(De gustibus etc.)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Oh, tagclouds, dat vind ik altijd leuk! Ik ga wel lui zijn en gewoon de handige kleine copy-paste-versie nemen, staat minder op maar ach. Ik heb er wel de tags als 'slecht werkende mediaplayer' uitgehaal, die heb ik vrij veel aangezien ik geen muziek op mijn computer heb staan maar gewoon altijd een cd'tje insteek, en sommige cd's herkent mijn mediaplayer niet, onder andere een van mijn favoriete cd's, dus volgens last fm is mijn meest beluisterde groep 'artiest onbekend'. Nuja.

Edit: laat ook maar, die code werkt blijkbaar niet op credible, en ik heb geen zin om er meer tijd en moeite in te steken dan dit.

Link naar bericht
Deel via andere websites
[align=center] [tag]alternative[/tag] [tag]baroque[/tag] [tag]blues[/tag] [tag]british[/tag] [tag]canadian[/tag] [tag]chillout[/tag] [tag]classic rock[/tag] [tag]classical[/tag] [tag]comedy[/tag] [tag]downtempo[/tag] [tag]dutch[/tag] [tag]electronic[/tag] [tag]electronica[/tag] [tag]female vocalists[/tag] [tag]folk[/tag] [tag]hip hop[/tag] [tag]hip-hop[/tag] [tag]indie[/tag] [tag]jazz[/tag] [tag]nederlandstalig[/tag] [tag]piano[/tag] [tag]pop[/tag] [tag]rap[/tag] [tag]rock[/tag] [tag]singer-songwriter[/tag] [tag]spoken word[/tag] [tag]trip-hop[/tag] [/align]
Link naar bericht
Deel via andere websites

Die tagclouds zijn simpel, gewoon je last fm-naam ingeven op deze site: link

Je hebt dan een grote versie die je kan screenshotten of wat dan ook, da's degene die Raido postte. Er is ook een kleintje in code, gemaakt om rechtstreeks te posten, maar zoals je bij Mach ziet werkt dat hier niet.

Bij mij geeft het ook geen volledig beeld, ik neem aan dat dat bij veel mensen zo is, maar het blijft een leuk speeltje, last fm. Ik heb er ook al absurd veel leuke dingen mee leren kennen die ik anders vast niet gehoord had.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik heb geen zin om nuttiger dingen te doen momenteel dus ik heb gewoon je last fm-profiel opgezocht, en er zitten wel lekkere muziekjes tussen. smile.gif

(En als jij dat bent op de foto zou ik nog iets anders lekker kunnen noemen, maar dat zou een tikkeltje ongepast zijn dus doe ik het maar niet.)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Haha, dank je wel hoor. Ik heb mijn eigen profiel ook nog eens bekeken, en echt kloppend is het niet. Maar welaan... Het is best leuk, dat last.fm

En ja, dat ben ik op die foto... Ik vind dat ik nogal boos kijk, maar goed... Je hebt niets gezegd, dus eigenlijk moet ik niet reageren. puh2.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Zo veel maakt het me nu ook niet uit, of dat profiel effectief klopt of niet, het geeft alleszins wel een beeld van bands waar ik graag naar luister. Ook al staat 'artiest onbekend' bovenaan, wat er gewoon stom uitziet. puh2.gif

Ik vind het vooral superhandig om nieuwe dingen mee te leren kennen, ik merk toch wel dat het mij gestimuleerd heeft om genres waar ik weinig van wist verder te verkennen enzo, en ik leer er muziek door kennen die ik waarschijnlijk niet zou hebben leren kennen op een andere manier. En het is ook gewoon leuk als thesisontwijkend gedrag, uiteraard.

(Boos? Ach, valt wel mee. En een boos kijkende knappe jongen is nog steeds een knappe jongen. Maar aangezien ik eigenlijk niets gezegd heb en jij daar dus eigenlijk ook niet op moest reageren doet dit er natuurlijk allemaal niet toe. puh2.gif)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dat 'artiest bovenaan' komt doordat ik ook nog wel eens gewone audiocd's afspeel op mijn pc, die last.fm dan meepikt als 'artiest onbekend'... ;-)

Om nieuwe dingen te leren kennen zoek ik het hele internet af, download als een gek en laat me dingen aanraden, krijg dingen thuisgestuurd, zoek op profielensites naar vriendjes van bepaalde bands en dan weer vriendjes van die bands, et cetera... Last.fm is een van de manieren om nieuwe muziek te leren kennen. Mijn MySpace geeft echter een beter beeld van wat ik de laatste tijd luister en geluisterd heb - met uitzondering van de elektronische muziek die in dat lijstje ondervertegenwoordigd is (maar in mijn 'top-vrienden-lijstje' wel weer aardig aanwezig is puh2.gif): link

Nee, het doet er allemaal niet toe en je hebt niet gereageerd, maar ik vind het grappig dat je iets zegt over een snel genomen telefooncamerakiekje... er zijn toch charmantere foto's denkbaar. puh2.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Weet ik, bij mij staat dat ook bovenaan, 'artiest onbekend'. Ik heb geen muziek op pc, ik luister alleen maar gewone cd's op mijn laptopje en meestal pikt mijn mediaplayer die dan wel op maar om een of andere reden lukt dat soms niet. Van een van mijn favoriete cd's leest hij de artiest nooit, ik gok dat bijna de helft van de artiest onbekend-toestanden van die cd komt, en verder heeft hij ook de neiging om het eerste nummer van een cd niet te tellen, dus dat loopt wel op. En dan ben ik ook nog eens stout genoeg om af en toe gekopieerde cd's te spelen, en die leest hij natuurlijk helemaal niet.

Ik ben qua muziek niet zo erg internet-minded, als tiener downloadde ik wel redelijk wat maar dat is er op termijn uitgegaan, ik heb gewoon liever cd's. Ik koop ook wel best veel, vaak ook gewoon cd's waar ik eigenlijk geen enkel nummer van ken maar die van een groep zijn die ik leuk vind, of omdat een vriend me de cd aangeraden heeft, of gewoon omdat de hoes en de titels van de nummers er boeiend uitzien. Verder leer ik vooral veel kennen door uit te gaan op plekken waar goede muziek gedraaid wordt, en doordat veel vrienden van me nogal intensief met boeiende muziek bezig zijn. Een vriendje dat letterlijk opgegroeid is in een cd-winkel helpt natuurlijk ook wel. Maar last fm vormt toch wel een fijne aanvulling, ook al erger ik me eraan dat ik zo absurd veel bands leer kennen waarvan ik geen cd's vind, en ik heb iets tegen bestellen, maar da's weer gewoon een van mijn eigen vervelende trekjes.

(Trouwens, moest het je boeien: link )

En voel je vrij om charmantere foto's te tonen als je dat zo nodig wilt. puh2.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid