Spring naar bijdragen

Een Protestants scenario...


Aanbevolen berichten

...Tot hereniging van de Christenheid

Jezus bidt in het NT opdat wij allen één zijn. En hoewel je in datzelfde NT genoeg aansporingen ziet om tegen dwaalleer op te treden, zie je nergens een clausule staan die argumenten voor scheuringen rechtvaardigen danwel toelichten. Ook de Reformatoren waren niet uit op een veelvoud van denominaties, maar wilden één gezuiverde voortzetting van de katholieke Kerk zijn.

Dát eenheid een belangrijk issue is, ik denk dat dat wel iets is waar men het over eens is.

Maar wat ik mij afvraag, is het mogelijk vanuit Protestants perspectief? Oecomenische discussies lijken zich vaak af te spelen t.o. van katholieke leerstellingen, waar Protestanten het dan niet mee eens zijn. Ik hoor zelden iets van een werkelijk alternatief scenario.

Héél grofweg heb je twee uitersten; Je hebt bijvoorbeeld de Gereformeerde gemeenten, die zeggen dat de rest van de Christenheid zich dient te bekeren tot de Bijbel (wat dan in praktijk inhoudt, de Bijbel volgens hun interpretatie), hier heb je vast ook wel Evangelische of andere Protestantse varianten van. Op zich is dit de meest rechtstreekse voortzetting van hoe de Reformatoren het zagen.

Mijn probleem hierbij is dat de Bijbel, zelfs als de basisinterpretatie een zekere eenduidigheid zou bieden, er nog steeds het probleem van de dogmatische doorontwikkeling is, die niet éénduidig uit de Bijbel valt te halen. Het zou gemakkelijk zijn als de scheuringen binnen het Protestantisme te wijten zouden zijn aan kwaadwillige dwaalleraren die overduidelijk de waarheid verdraaiden. Maar bij veel scheuringen ging het om detailkwesties, die enerzijds wel opgelost moesten worden, maar waar je met de beste wil van de wereld uit de Bijbel geen direct antwoord uit kan halen. Ik heb zelf wel eens wat van die kwesties bekeken, en volgens mij is er op grondslag van alleen de Bijbel de kwestie niet op te lossen.

Er is ook een ander geluid, vaak afkomstig van mensen die deze kwestie wel aanvoelen. Timon heeft zich wel eens in deze richting uitgesproken. Het komt er dan op neer dat men zich met de hoofdzaken aan elkaar verbindt , terwijl men de bijzaken laat rusten. Probleem hiervan is dat je al gauw op praktische bezwaren stuit wat nu hoofd- of bijzaken zijn. Dus met een omweg kom je weer op hetzelfde punt.

Dus mijn vraag is dit; is het überhaupt mogelijk om via de weg van de waarheid een Protestantse visie te ontwikkelen op praktische eenheid?

Mijn idee is dat het onmogelijk is, dus geen kwestie van slechte intenties aan de kant van de Protestanten, maar het kan gewoon niet. Wellicht dat sommigen daar anders over denken, ik ben benieuwd naar nieuwe visies hierop.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Vast wel, maar de menselijkheid staat in de weg, als er een hoop mensen niet alleen opzichzelf vertrouwden en hun trots lieten varen zou het al een stuk schelen.

Ja, dit hoor ik vaak, en ik heb er ook al een beetje rekening mee gehouden in de OP, maar ik denk dat dat (vanuit Protestants perspectief) niet genoeg is. Ik heb nu vaak genoeg discussies op bijv. het GKV forum of Refoweb meegemaakt waarbij beide partijen goedwillend waren (ja ok, mijn inschatting), maar waar door de gehanteerde methodiek er gewoon geen eenduidig doorslaggevend antwoord mogelijk was.

Dus concreet; stel dat men wél van goede wil is, is het dan mogelijk?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

[...]

Ja, dat is mijn punt in hele heldere woorden en wat minder bedekt.

Het mag eens gezegd worden lijkt mij smile.gif Mensen moeten eigenlijk beseffen dat ze nietig en klein zijn en dat wat ze hebben opgebouwd helemaal niet zo waardevol is dat je het ten koste van alles, zeker ten koste van de eenheid van de katholieke(algemene) Kerk van Christus, vastklampt omdat men het niet durft te bekennen. Mensen moeten beseffen dat trots en ijdelheid de meest overschatte eigenschappen zijn van mensen en dat ze zonder die twee beter af zijn.

Wat wel moeilijk is is de balans te vinden tussen niets zeggen om de lieve vrede te bewaren en niets zeggen omdat het gewoon in feite er niet toe doet.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Wat wel moeilijk is is de balans te vinden tussen niets zeggen om de lieve vrede te bewaren en niets zeggen omdat het gewoon in feite er niet toe doet.

Andreas, in de geest van je antwoord kan ik me heel wel vinden. Maar neem nu het bovenstaande, even heel praktisch gezien, er zou dan wel een min of meer objectieve maatstaf moeten zijn om die maatstaf vast te stellen.

En daar zit mijn punt dus he? Ik denk dat dat niet mogelijk is.

Om misschien eens een voorbeeld te geven; kinderdoop of volwassenendoop, vrouw in het ambt of niet. Is hier vanuit de Bijbel een éénduidig antwoord op? Zijn het hoofdzaken of bijzaken? Zijn de mensen die hier stil blijven, degene die slechts de lieve vrede willen bewaren, of die hun mond terecht houden omdat het er niet echt toe doet?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dat er protestanten zijn is het verwijt van de Romana /roomsen, tevens is hun verwijt dat er Oud Katholieken zijn en Orthodoxen.Een heid van Christenheid zal alleen tot stand komen als Rome haar eenzijdige dogma,s en de zogenaamde onfeilbaarheid van de paus gaat herroepen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Misschien zou het goed zijn dat mensen zich eens gingen realiseren dat het niet 'om de letter' (Bijbel) gaat maar om Christus.

Kijk, aan katholieken kun je verwijten dat ze ongehoorzaam, stout, kwaadwillend, of van mijn part per ongeluk afwijken van Christus'leer, maar het hele tragische is m.i. (totdat ik iets van een scenario heb gezien) dat Protestanten niet helemaal Christus kunnen volgen, juist omdat die duidelijke richtlijn er niet is.


Samengevoegd:

Quote:

Dat er protestanten zijn is het verwijt van de Romana /roomsen, tevens is hun verwijt dat er Oud Katholieken zijn en Orthodoxen.

Zelfs áls dat zo is (er zal best een flink aandeel in hebben gezeten), dan neemt dat de kwestie nog niet weg die ik aansneed.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Als buitenstaander zeg ik nee.

De enige manier om tot één kerk te komen is door het accepteren van één iemand die het hoogste leergezag heeft. Een paus dus.

Protestanten accepteren het niet dat er iemand is met absoluut gezag is, en vandaar dat er zo makkelijk scheuringen zijn binnen protestante kringen. Bij de katholieken is dat probleem veel minder groot, men is veel minder geneigd tot scheuringen, maar als het misgaat is het wel meteen een gigantische scheuring (reformatie, oosters schisma). Het lijkt me dat als de paus zijn macht niet misbruikt, de beste manier is om de boel bij elkaar te houden.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Als buitenstaander zeg ik nee.

De enige manier om tot één kerk te komen is door het accepteren van één iemand die het hoogste leergezag heeft. Een paus dus.

Protestanten accepteren het niet dat er iemand is met absoluut gezag is, en vandaar dat er zo makkelijk scheuringen zijn binnen protestante kringen. Bij de katholieken is dat probleem veel minder groot, men is veel minder geneigd tot scheuringen, maar als het misgaat is het wel meteen een gigantische scheuring (reformatie, oosters schisma). Het lijkt me dat als de paus zijn macht niet misbruikt, de beste manier is om de boel bij elkaar te houden.

Dat denk ik ook.

Hoe triest ik het ook vind, menselijk gesproken is eenheid in de protestantse kring, gereformeerd, evangelisch of anderzins niet mogelijk. Ook met een heleboel goede wil.

Link naar bericht
Deel via andere websites

-Edit- offtopic.

Overigens denk ik dat de verbondenheid met elkaar er gelukkig vaak wel is, dat merk ik iig. binnen de gereformeerde gezindte (breed genomen), waarbij op informele gelegenheiden wederzijdse erkenning, herkening en waardering voor elkaar is, ondanks de verschillen in beleving, leer en cultuur.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Je ziet al een tendens bij verschillende kerken in de Gereformeerde hoek die op lokaal veel samen werken, die uiteindelijk samen gaan. Op landelijk gebied weet ik het nog niet zo... Ik denk bijv. aan de CGK en de GKv en in mindere mate NGK, die op veel gebieden veel gemeen hebben met elkaar.

Probleem bij de CGK zijn de verschillende stromingen die voorkomen dat eenheid wordt bereikt.

Ik denk dat als kerken op lokaal niveau elkaar opzoeken dat ook al een vorm is van eenheid. De weg op langere termijn zal dan ook kunnen wezen dat ook bij de landelijke synodes overeenstemming bereikt gaat worden. Op korte termijn zeg ik nee. Op langere termijn zeg ik ja.

Ik denk dat we veel van elkaar kunnen leren. Ik denk dat de Traditionele kerken niet te snel hun traditie weg moeten doen en zich helemaal evangelisch gaan gedragen. Verder denk ik dat de Evangelische gemeenten wat meer in de traditie moeten gaan duiken. Ik denk dat als je die twee bij elkaar doet een hele goede balans krijgt van meer beleving van traditie in een nieuw jasje.

Voorbeeld zie ik in de CGK in Zwolle. Genoten van de paar diensten dat ik daar was.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Oecomenische discussies lijken zich vaak af te spelen t.o. van katholieke leerstellingen, waar Protestanten het dan niet mee eens zijn.

Dat zijn dan tenminste nog echt protestanten die weten waar het om gaat lijkt mij.

Voor de rest is er denk ik wel zo'n beetje vergeten dat het doel van de reformatie en alle denominaties die daar uit voort zijn gekomen was om de RKK te hervormen. De RKK graaft zich echter ook in haar eigen loopgraven in en gezien de grote diversiteit van de tegenwoordige denominanties lijkt het me geen succesvolle weg om iedereen weer terug te laten gaan naar de RKK waar enkele zaken gewijzigd worden. Dan verlies je een heleboel breedte in het Christendom die heden ten dage gepraktiseerd wordt. Bovendien zit je met nogal wat cultuurverschillen als je Rooms, Protestants en Charismatisch naast elkaar zet.

Daarbij zit je ook nog eens met volledig zelfstandige kerkorganisaties die naast elkaar bestaan en die inmiddels hun eigen traditie van soms honderden jaren hebben ontwikkeld.

Het leergezag in Rome is ook alleen actief op het gebied van Rooms Katholieke leer en niets daarbuiten. Samen met de vroege ontkenningen van de oosterse en koptische kerken van dit centrale leergezag kun je dat dus al snel naar de prullenmand verwijzen. Tel daarbij nog eens de beroepspauzen van Middeleeuwen (er zijn bijvoorbeeld nogal wat de Medici's die 'paus' als carrierekeuze hadden) die een juridische en geen theologische vorming hadden. Maar het heikele punt is volgens mij de opvolging van Petrus door Linus als Paus. Jezus heeft over zijn opvolging niks gezegd, dus waarom kan dit niet naar eer en geweten op de best mogelijke manier voor het moment ingevuld worden? De huidige Paus is voor mij geen geestelijk leider, maar als ik de tekst erken waarin Petrus de sleutels en gezag worden gegeven, zeg ik daarmee nog niet per se iets over het pauselijk gezag in het algemeen. De zendingsopdracht betekent immers dat er over de hele aarde discipelen zouden komen die op verantwoorde wijze als herder over gelovigen zouden kunnen optreden. Om de paus dan te reduceren tot de functionaris die huwelijken kan ontbinden doet de waarheid ook geen eer aan.

Ik denk niet dat het mogelijk is vanuit Protestants noch welk ander perspectief, maar dat het ook niet wenselijk is. Er wordt in deze kwestie nog steeds gedacht in vereniging binnen een (Rooms) katholieke kerk, maar dat is organisatietechnisch onmogelijk, daar wordt geen mens beter van. De kern van hechte, kerkelijke gemeenschap ligt immers in kleine groepjes van maximaal 13 mensen zoals in het geval van Jezus zelf.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Eenheid is mogelijk. Back to basics. Het simpelweg volgen van de Bijbel, de woorden van Jezus zelf, om vast te stellen wie Christen is en wie niet. De Schrift is er namelijk heel duidelijk over wat de voorwaarden zijn. En dat zijn er niet veel.

Jammer genoeg wordt er veel te veel waarde gehecht aan menselijke toevoegingen en interpretaties. Laten we vooral de Bijbel negeren en afgaan op het Concilie van Nicea om te bepalen wie Christen is en wie niet.

"Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven…"

Johannes 3:36a

"Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: wie mijn woord hoort en Hem gelooft, die Mij gezonden heeft, heeft eeuwig leven en komt niet in het oordeel, want hij is overgegaan uit de dood in het leven…"

Johannes 5:24

Link naar bericht
Deel via andere websites
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid