Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

ik hou heel erg van verhalen over het geloof.

heeft iemand een leuk verhaal post het dan als je wil.

deze verhaal vond ik zelf heel leuk

ik geef het de titel: op Hem vertrouwen.

er was eens een rabbijn die door het land reisde. en die altijd zei toen er wat gebeurde: '' ik vertrouwd op G-d dat wat er ook gebeurd het goed komt ''

hij ging dus reizen met zijn papagaai zijn ezel en zijn bagage door het land en kwam terecht op een dorp waar allemaal ongelovigen woonden. het begon al donker te worden en hij moest ergens slapen en elk huis dat hij kwam mocht hij niet slapen. hij zei toen: '' ik vertrouwd op G-d dat wat er ook gebeurd het goed komt ''. naast het dorp was er een groot platteland met daarachter bomen hij ging daar slapen. hij deed zijn kaars aan en ging in het platteland bij de bomen liggen. ineens kwam er een teiger uit het bos en die vermoorde het papagaai en de ezel. de rabbijn zei: '' ik vertrouwd op G-d dat wat er ook gebeurd het goed komt ''. zijn kaars stond nog aan maar toen ging het heel erg waaien en ging zijn kaars uit daarop zij de rabbijn weer: '' ik vertrouwd op G-d dat wat er ook gebeurd het goed komt ''. hij vertrouwde zo erg op G-d maakt niet uit dat zijn vervoer dood was zijn papagaai en hij niks kon zien omdat zijn kaars uitwas hij bleef vertrouwen. later in de nacht kwamen groepen ridders en die staken het dorp in brand en steelden alle spullen en de ridders moorden veel mensen. maar de ridders zagen de rabbijn niet omdat hij niet bij het dorp lag, er geen licht was dus niemand kon hem zien, er geen geluid was omdat zijn ezel en papagaai dood was en de rabbijn bleef in leven. en zo liet G-d zien: wie op mij vetrouwd waak ik over want alles wat ik doe is met goede bedoeling.

Link naar bericht
Deel via andere websites

die verhalen bij die link naar mooie verhalen in het archief zijn echt prachtig ik heb ze allemaal gelezen.


Samengevoegd:

hier is een verhaal over de 2e wereld oorlog en de kerk.

ik weet niet of het waar is.

toen de 2e wereld oorlog aan de gang was bood de kerk aan om joodse kleine kindere te laten onderduiken wat heel aardig is want zo zijn er weer levens gered. joodse kinderen hebben van hun ouders vanaf kleins af aan geleerd om sjema te zeggen (een gebed).

na de oorlog waren veel ouders overleden jammer genoeg, een rabbijn ging de kinderen die nog ouders hadden of bij familie terecht kon ophalen maar de rabbijn kwam bij een kerk aan en die zei dat ze helemaal geen joodse kindjes hebben laten onderduiken. de rabbijn vroeg het na aan de familie die hun kinderen daar lieten onderduiken en hun wisten zeker dat ze in die kerk hun kinderen hebben laten onderduiken. dus de rabbijn ging weer naar die kerk toe en vroeg weer weten jullie zeker dat hier geen joodse kindjes zijn en weer zei de kerk nee toen vroeg de rabbijn kan ik misschien de kinderen zien en dat mocht. hij zag de kinderen en je zag totaal niet dat ze joods waren want ze droegen kruisen enzo. toen alle kinderen bij elkaar waren zei de rabbijn wie deze zinnen kent of voor komt zing, zeg het met me mee dus zo begon hij met het gebed en de kinderen die het gebed kenden herkende het gebed en begonnen het mee te zingen, zeggen en zo zag de rabbijn wie joods was en heeft de kinderen mee naar hun familie genomen smile.gif.

dit verhaal wilt niet zeggen dat de kerk slecht was enzo maar ik vond het wel een mooi verhaal hoe je aan mensen door een heilig gebed kan herkennen wat voor geloof het is.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 11 months later...

Er was eens een koning die een adviseur had. Deze adviseur vertrouwde op Allah in al zijn zaken. Op een dag raakte de koning zijn vinger kwijt en toen de adviseur dit zag zei hij tegen de koning: “Ghayr, ghayr, inshaa’Allah! (Alles wat van Allah komt is goed.)†Hierop werd de koning erg boos op zijn adviseur en zei: “Wat is er nu goed aan dat ik mijn vinger kwijt ben?†Vervolgens gaf de koning opdracht om de adviseur in de gevangenis te gooien.

De adviseur reageerde zoals altijd met de woorden: “Ghayr, ghayr, inshaa’Allah!†En werd toen naar de gevangenis gebracht.

De koning pleegde iedere vrijdag erop uit te trekken en tijdens zijn laatste uitstapje was hij in de buurt van een groot bos. Na uitgerust te hebben ging de koning het bos in voor een wandeling. Het was zo dat in dit bos mensen leefden die een afgodsbeeld aanbaden. En toevallig was het op die bewuste dag dat dit volk hun jaarlijkse feest vierden ter ere van hun afgodsbeeld. Ze waren op zoek naar iemand om op te offeren voor hun godheid. Zij troffen de koning aan, besloten hem in de boeien te slaan om hem vervolgens op te offeren. Toen zij echter zagen dat hij een vinger miste vonden zij het niet gepast om een verminkte persoon aan hun godheid te schenken. Hierop lieten zij hem gaan. De koning moest toen meteen denken aan de woorden van zijn adviseur: “Ghayr, ghayr, inshaa’Allah!â€

Toen de koning terug kwam van zijn uitstapje liet hij onmiddellijk zijn adviseur vrij en vertelde hem over datgene wat hem was overkomen in het bos. Hij zei: “Het was werkelijk een goede zaak dat ik mijn vinger kwijtraakte, maar wat mij bevreemde waren jouw woorden toen jij de gevangenis in moest, namelijk: ‘Ghayr, ghayr, inshaa’Allah!’ Wat was hier dan zo goed aan?†Waarop de adviseur antwoordde: “Ik ben uw adviseur en ben dus altijd in uw gezelschap. En was het niet dat ik de gevangenis in moest, dan was ik samen met u het bos in gegaan en dan zouden deze afgodsaanbidders mij hebben opgeofferd aan hun godheid aangezien ik geen lichamelijke mankementen heb. Vandaar dat de gevangenis beter voor mij was.â€

Link naar bericht
Deel via andere websites
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid