je eigen begrafenis regelen

[jjack 0]

klink goed josm vooral die hapjes

alleen ikea verkoopt geen kisten

[WonderfulStar 0]

dekenkisten wel

[Morphogenesis 4]

Zoals ik al eerder zei maakt het mij niet uit of ik letterlijk tussen 6 plankjes word gelegd, of in een massagraf word gemieterd zonder dat er nog iemand naar omkijkt.

Ik heb liever dat mensen zich door mijn dood gaan realiseren dat ook zij moeten sterven, en hun daden moeten verantwoorden aan God. Een mooie kist of steen, of desnoods een plek naast\boven Marilyn Monroe helpt daar niet bij.

En wat ook meetelt, waarom duizend(en) euro's uitgeven voor iets wat verrot, verteerd en vergaat? Met dat geld kan je zoveel beters doen. En ik denk dat dat de enige wens is die ik zal nalaten.

Zo eenvoudig mogelijk, en de rest aan mensen die het wel nodig hebben.

[jjack 0]

wel een onderwerp\topic die je aan het denken zet

vaak\de meeste willen daar niet bewust aan denken

overlijden

voor mij is dat genade

eindelijk vrij

en wat is er mooier dan THUIS komen

bij mijn VADER

[WonderfulStar 0]

ik weet het al jaren. af en toe veranderd er iets qua muziek maar mn ouders hebben een papiertje waar de belangrijkste dingen op staan.

ik heb een uitvaartverzekering en ik wil het wél op mijn manier.

het is míjn uitvaart dus het moet ook een gelegenheid zijn waarbij mensen aan mij denken.

ik heb één nummer waarvan ik al jaren zeker weet dat deze op mijn uitvaart gedraaid 'moet' worden; wish you were here, van pink floyd.

toen ik dat nummer voor het eerst hoorde wist ik het gelijk.

ik wil gecremeerd worden, dat weet ook iedereen.

daarnaast wil ik in een 'bos van de toekomst' (een bos wat opgezet wordt en waar mensen een boom kunnen planten voor een bepaalde gelegenheid) een boom (het liefst een treurwilg, maar als dat niet kan gewoon een boom die heel dik en stevig wordt) en ik wil graag dat bij die boom mijn as wordt uitgestrooid. op die manier hebben de nabestaanden toch een plek om heen te gaan.

zulke bossen worden hier en daar opgezet, niet op heel grote schaal geloof ik, maar bij de vader van mijn ex hebben ze toen ook in zo'n bos een boom laten planten (met een bordje er bij) en daar zijn as verstrooid. dat vond ik heel mooi.

verder wil ik het liefst een donkere kist. hoeft niet zwart, donker hout vind ik ook mooi. nog liever met donkerrode bekleding maar dat wordt zo'n gedoe, dat kan vast niet

rode rozen, eventueel met zwarte.

verder moet er gewoon wat te eten en drinken zijn voor iedereen na afloop.

en op kleine schaal, alleen mensen die belangrijk voor me waren.

[jjack 0]

goed over nagedacht

zie erg uit naar mijn overlijden

het is nu een lijdersweg

dienst word zo mooi

jammer dat ik er zelf niet bij zijn

maar misschien zie ik het boven

[dingo 166]

Het is inderdaad voor jou wat concreter dan voor de meeste van ons. Ik heb mijn moeder zien lijden dus ik kan me er wat bij voorstellen dat je er naar uitziet. Wil je er iets over vertellen hoe jij het geregeld hebt? En inderdaad wellicht kun je het vanaf boven bekijken.

[jjack 0]

Quote:

Op zondag 30 augustus 2009 10:53:03 schreef dingo het volgende: Het is inderdaad voor jou wat concreter dan voor de meeste van ons. Ik heb mijn moeder zien lijden dus ik kan me er wat bij voorstellen dat je er naar uitziet. Wil je er iets over vertellen hoe jij het geregeld hebt? En inderdaad wellicht kun je het vanaf boven bekijken.

HET lijden bestaat niet uit pijn maar uit het liggen

20 uur das heftig voor mij

en dat word steeds langer

ook zie ik steeds slechter

lijden is ook dat ik nu het laatste stukje in eenzaamheid alleen door moet maken

die eenzaamheid is niet uit te leggen

ben blij\dankvbaar dat ik naar de HEER ga

vreemd heb geen emoties meer

voorheen wel

ben blij dat ik alles zelf kon regelen

en dat mijn begravenis een feest word

[Aviator 0]

Quote:

Op zaterdag 29 augustus 2009 17:32:45 schreef WonderfulStar het volgende: ik word begraven dus het moet ook een gelegenheid zijn waarbij mensen aan mij denken. ik wil gecremeerd worden , dat weet ook iedereen.

Je hebt er duidelijk over nagedacht, maar waar kies je nu voor: een begraven of cremeren? (of lees ik niet goed?)

Ik heb ook wel eens gezien dat er bankjes geplaatst worden in nagedachtenis van het overlijden van iemand, net zoiets als een boom. Hoewel ik een boom "mooier" vind...

[WonderfulStar 0]

ik kies voor een crematie, 't was een foutje in mijn post. (je zegt zo makkelijk begrafenis..) ik pas 't even aan voor de duidelijkheid.

bedankt

[Aviator 0]

@ WS: ik vond het al vreemd dat als iemand er over nagedacht heeft, niet weet wat ze wil

[Gast Anon_phpbb]

ik wil er echt nog niet over na denken

maar als ik er over na denk dan mogen mij vrienden en familie het helemaal weten hoe zien het ik dan niet meer

gr doeloosje

[MarinusCopy 0]

Quote:

Op vrijdag 28 augustus 2009 17:30:43 schreef Feebs het volgende: Ik heb pas een verzekering afgesloten. Liever nu elke maand een klein bedrag dan als ik kom te overlijden m'n nabestaanden met een ontzettend groot bedrag opzadelen..

Dat is idd netjes. Mijn lichaam gaat na de organenoogst direct door naar de wetenschap. Ik vertik het om door mijn dood andermans portemonee te spekken. En ik maak me graag nuttig, ook na mijn dood dus.

[Dubito 0]

Nog geen minuut over nagedacht. Mijn familie heeft een familiegraf in Den Haag, daar zal ik wel bijkomen als het tegen die tijd nog bestaat. Ik hou wel van de mooie oude bomen en andere planten die vaak het kenmerk van begraafplaatsen zijn, ik ken er hier eentje die welhaast een botanische tuin is.

Een verzekering afsluiten op jonge leeftijd dat doe ik niet. Ik kan geen 50 jaar in de toekomst kijken en heb er weinig vertrouwen in dat het 100% zeker is dat de financiële instantie waar ik zoiets zou afsluiten dan nog bestaat. Ik ga ervan uit dat ik wel genoeg na laat om een begrafenis te bekostigen.

Ook over muziek e.d. kan ik niks nuttigs zeggen, weet ik veel wat ik straks mooi vind.

[Olorin 154]

Quote:

Op vrijdag 28 augustus 2009 11:35:21 schreef jjack het volgende: ben jij vaak bezig met je overlijden

Nee, ben er erg weinig mee bezig.

Quote:

of ben je daar niet vaN bewust

O, ben er wel degelijk van bewust hoor. Maar sta er een tikje onverschillig tegenover.

Quote:

heb je een liturgie gemaakt

Nee, laat ik lekker aan anderen over. Ik heb er zelf niet zoveel aan, ben immers dan dood.

[MichaelB 0]

ben jij vaak bezig met je overlijden?

Nee, eigenlijk nooit. Waarom zou ik? Ik zelf merk er toch niks van, het is maar mn lichaam.

of ben je daar niet vaN bewust

Ik ben er wel van bewust, maar ik hou me liever bezig met het leven ^^

heb je een litugie gemaakt?

Haha nee, daar heb ik helemaal geen tijd voor

[Gilrea 0]

Ik heb een document gemaakt met de dingen die ik graag zou willen. Dit is beperkt tot thema van de dienst en enkele details die ik heel belangrijk vind. Ik vond het een opluchting om dit document te maken. Nu weet ik tenminste zeker dat mijn nabestaanden rust krijgen in dat wat ze zullen organiseren.

[Robert Frans 1.537]

Het is inderdaad misschien wel handig om je te bedenken dat jij misschien niets meemaakt van de uitvaart, maar je nabestaanden wel. En als jij niets op papier zet en je kerk heeft geen vaste liturgie voor een uitvaart, dan moeten je nabestaanden dus binnen vijf dagen, als ze nog uiterst kwetsbaar en verdrietig zijn, even een dienst in elkaar draaien. Naast het regelen van honderdduizenden andere dingen die bij een uitvaart komen kijken, terwijl ze wel andere dingen aan het hoofd hebben. Jou missen, bijvoorbeeld.

Misschien is het dus wel zo aardig om enkele handreikingen voor je nabestaanden op papier te zetten. Een compleet handboek is niet nodig, maar je nabestaanden vinden het vast wel prettig om weer even te weten welke muziek je graag luisterde, of welke teksten je zo mooi vond. Of waarom je het belangrijk vindt dat je kerk de gewone uitvaartliturgie volgt en geen eigen knutselwerk ervan maakt.

Ook valt het me weleens op hoe makkelijk sommige users hier over hun lichaam na de dood praten. Dat het ze niet uitmaakt of het lichaam in een massagraf of in een oven terechtkomt. Zelf geloof ik dat het lichaam wel wat meer respect verdient, omdat het lichaam net zo goed bij jou hoort. Uiteindelijk krijg je het weer terug, hoewel dan vervolmaakt als je rechtvaardig hebt geleefd. Tot die tijd verdient het mijns inziens wel degelijk een fatsoenlijke rustplaats. Hetzij in een kist, hetzij in een urn of ergens uitgestrooid.

Het hoeft dan echt niet verkeerd te zijn om je lichaam aan de wetenschap af te staan. Maar ook dan mag je verwachten dat men met respect en integriteit zal omgaan met je lichaam. Niet voor niets kun je beschavingen prima afmeten aan hoe ze met hun doden omspringen. Niet voor niets worden massagraven over het algemeen als onbeschaafd gezien.

[MarinusCopy 0]

@ RobertF:

Hoewel ik mijn zielloze lichaam an sich niet zie als waardevol, vind ik het wel een prettig idee dat het naar mijn idee straks zo nuttig mogelijk wordt gebruikt.

[RaiN 0]

mijn begrafenis... tja,

dat laat ik helemaal over aan de nabestaanden, als ik dood ben merk ik er helemaal niets meer van, dus in een doosje onder een stoeptegel vind ik ook best...

het geld dat overblijft zeg ik over: koop er iets leuks voor ofzo...

[Robert Frans 1.537]

Quote:

@ RobertF: Hoewel ik mijn zielloze lichaam an sich niet zie als waardevol, vind ik het wel een prettig idee dat het naar mijn idee straks zo nuttig mogelijk wordt gebruikt.

Sjaloom MarinusCopy,

Wat ik al zeg: daar is dan ook niet mis mee, alleen mag je wel verwachten dat men op fatsoenlijke, respectvolle wijze met je lichaam omgaat. Ook als men erin gaat snijden.

[MarinusCopy 0]

Quote:

Op vrijdag 23 oktober 2009 13:06:38 schreef RobertF het volgende: [...]Sjaloom MarinusCopy, Wat ik al zeg: daar is dan ook niet mis mee, alleen mag je wel verwachten dat men op fatsoenlijke, respectvolle wijze met je lichaam omgaat. Ook als men erin gaat snijden.

Ik bevestigde je alleen. Vanuit mijn visie is een lijk een ding, maar wel een ding wat emotionele waarde heeft voor nabestaanden en waardevol is in medisch opzicht. Op zich zou ik er niet echt veel moeite mee hebben als ik door de wc werd gespoeld of zo, maar erg empathisch verantwoord is dat gewoon niet. Daarbij ervaar ik in het bijzonder orgaandonatie als een soort van plicht voor mezelf. Niet dat ik het zou willen opdringen aan anderen, maar ik kan het voor mezelf niet maken om potentieel waardevol recyclemateriaal te laten vergaan ten koste van de mensen die het dan harder nodig hebben dan ik. Ik denk dat het ook heel troostend kan zijn voor nabestaanden als ze weten dat je lichaam nog nut heeft gehad voor anderen.

[Mr. Emilio 0]

Ik ga mijn uitvaart niet van tevoren helemaal plannen. Ik ga wel die elementen op papier zetten die ik absoluut wel en/of niet in mijn afscheidsdienst wil hebben. De rest laat ik over aan mijn nabestaanden.

[Nynthe 1]

Alles staat al op papier, al enkele jaren. Muziek, kleding, kist, kaart, bloemen, afleggen, begraafplaats, welke mensen belangrijk voor me zijn, alles wat je maar bedenken kan inclusief wat 'afscheidswoorden.' Ook staat er bij dat familie altijd het laatste woord heeftPer half jaar pas ik het allemaal aan en ik heb het altijd bij me op mijn USB-stick. Het scheelt mijn familie weer een hoop gesteggel in een toch al zo moeilijke tijd dan.

We hadden het er vroeger vaak in het gezin over, alles was bespreekbaar. Mijn moeder zei altijd: 'Denk je nou echt dat ik dat allemaal onthouden kan? Schrijf het maar op!' Vandaar.

[Robert Frans 1.537]

Quote:

Op vrijdag 23 oktober 2009 13:15:14 schreef MarinusCopy het volgende: [...] Ik bevestigde je alleen. Vanuit mijn visie is een lijk een ding, maar wel een ding wat emotionele waarde heeft voor nabestaanden en waardevol is in medisch opzicht. Op zich zou ik er niet echt veel moeite mee hebben als ik door de wc werd gespoeld of zo, maar erg empathisch verantwoord is dat gewoon niet. Daarbij ervaar ik in het bijzonder orgaandonatie als een soort van plicht voor mezelf. Niet dat ik het zou willen opdringen aan anderen, maar ik kan het voor mezelf niet maken om potentieel waardevol recyclemateriaal te laten vergaan ten koste van de mensen die het dan harder nodig hebben dan ik. Ik denk dat het ook heel troostend kan zijn voor nabestaanden als ze weten dat je lichaam nog nut heeft gehad voor anderen.

Dan vullen we elkaar dus alleen maar prima aan.