avondmaal: luisteren naar God of naar de kerk?

[dingo 166]

Wat is de reden dat jij zo naar moet reageren dan?

Helemaal nergens zeg ik dat het de schuld is van de vrijgemaakte kerk dat ik pas na die tijd ben gaan nadenken. Ben God er iedere dag nog dankbaar voor dat dat is gebeurd dat ik dat inmiddels wel doe. En daarbij Dingo, ik vraag hier iets. Dat ik iets afdoe als is dus helemaal niet ter sprake want ik vraag het mij af.

Ik weet niet wat er met je aan de hand is waarom je zo moet doen, maar ik hoop voor jou dat het snel beter met je gaat waardoor we normaal met elkaar kunnen praten op het forum. Vind dit toch erg jammer dat het op zo'n verwijtende toon zou moeten gaan en heb daar persoonlijk ook weinig behoefte aan.

Ik kom hier voor meer duidelijkheid, niet om verwijten naar mijn hoofd gesmeten te krijgen die ik niet uitspreek.

Ik ben graag duidelijk: Jij opent met de vraag "Avondmaal:luisteren naar God of naar de kerk". Het gaat over de geref.vrijgemaakte kerk waar je die vraag over hebt. Vervolgens vertel ik je wat de avondmaalsvisie van die kerk is met de constatering dat jij wat geleerd wordt kennelijk niet belangrijk vindt want hoe kom je anders aan de vraag God of kerk?. Dan blijk ik je een verwijt gemaakt te hebben en nog een onterechte ook omdat er geen letterlijke bijbeltekst is waarin het staat. Voor mijn idee maak je dan mij impliciet verwijten, niet expliciet maar wel degelijk verwijten. Maar goed ik zal verder niet reageren, hoef ik me niet druk te maken en jij hoeft geen verwijtende toon te horen.

[Boterbloem 0]

Even goed dat je pas bent gaan nadenken nadat je naar een evangelische gemeente gaat zegt iets over jou en niet over de gereformeerd vrijgemaakte kerk.

En toch wil ik hier nog heel even op in gaan omdat ik merk dat het mij raakt.

Je zegt hier even heel makkelijk dat het wat zegt over mij en niet over de gereformeerd vrijgemaakte kerk, zomaar vanuit het niet. Maar jij hebt geen idee hoe het er bij ons aan toe ging...

Ik ben naar catechesatie geweest en daar mochten geen kritische vragen worden gesteld. Was je te kritisch (dat je bijvoorbeeld je afvroeg of abortus ook erg was als je nog heel jong was, je was puber, dat vroeg je je af) dan kreeg je strafregels mee omdat je zo brutaal was en erge ideeen had. Ging ik met mijn ouders praten dan kreeg ik te horen dat de dominee gelijk had. Ik heb geleerd dat je voor jezelf moest gaan en de ander maar moest laten stikken als die niet wilde geloven, jij moest de boei pakken enzovoort,. Een ander idee erover hebben mocht niet, de dominee wist alles.

Ging ik zelf nadenken dan werd het de kop ingedrukt, wat het was niet vrijgemaakt. Ookal stond het in de bijbel, hier hadden geleerde mensen voor geleerd, daar hoef je als snotneus niet mee aan te komen dat je je afvraagt of...

Dat is hoe ik ben groot geworden. Ligt het aan de vrijgemaakte kerk an sich? Nee. Maar het is wel de vrijgemaakte kerk waar ik ben groot geworden, waar ik heb geleerd niet zelf te mogen nadenken omdat anderen het beter weten. En zo werd het door mijn ouders ook geleerd die het daar kennelijk zo leerden.

Dan snap je misschien best dat het mij raakt. Want zo ben ik gevormd in mijn pubertijd. En dat belemmerd mij nu soms nog tot het zelf nadenken omdat ik altijd in mijn achterhoofd hoor dat er andere slimmere mensen waren die er over hadden nagedacht.

En dan durf jij zomaar hier ner te zetten dat het iets over mij zegt. Dat raakt mij. Waarom? Omdat het een standaard verwijt is die ik constant hoor vanuit de vrijgemaakte hoek. En dat doet pijn Dingo. Omdat ik nog de rest van mijn leven ermee verder moet en er verder mee mag vechten.

Dus ik denk dat het goed is dat je goed nadenkt voor je een dergelijke opmerking maakt. Iedereen weet dat vele kerken hebben gezorgd voor veel ellende. En dat ligt niet aan de leer op zich, maar wel hoe sommigen het uit dragen. En niet ieder kind en iedere puber staat dan stevig genoeg in de schoenen om het ze niet te laten boeien. Helemaal niet als je te horen krijgt dat je anders naar de hel gaat.

Zo, en dat wilde ik toch wel even kwijt. Ja absoluut, de verantwoordelijkheid ligt bij mij. Maar het is niet dat ik uit klakkeloosheid niet zelf nadacht. Het is altijd afgestraft, en dan laat je het op den duur wel.

[Boterbloem 0]

Ik ben graag duidelijk: Jij opent met de vraag "Avondmaal:luisteren naar God of naar de kerk". Het gaat over de geref.vrijgemaakte kerk waar je die vraag over hebt. Vervolgens vertel ik je wat de avondmaalsvisie van die kerk is met de constatering dat jij wat geleerd wordt kennelijk niet belangrijk vindt want hoe kom je anders aan de vraag God of kerk?.

Mijn hele post past nou eenmaal niet in de topictitel. Daarin lijkt het mij vrij duidelijk dat ik zoekende ben, omdat ik me nu afvraag of ik de mensen dan niet boven God stel omdat er geen duidelijke teksten over zijn (voor zover ik kon vinden) en ik door God wel geroepen word aan het avondmaal...

Maar excuus, misschien had ik beter een andere titel kunnen kiezen

[Machiavelli 0]

Naar de kerk luisteren, natuurlijk. Daar is ze toe geroepen door God.

Ze is niet geroepen om naar elke puber die d'r Bijbel niet snapt en geen enkel benul heeft van theologie en kerkgeschiedenis te luisteren en daar hun regels op aan te passen.

[Boterbloem 0]

Is dit echt de manier van omgaan met elkaar?

Nou ja, als het de bedoeling was me flink te kwetsen, gefeliciteerd.

Het is gelukt.

[Machiavelli 0]

Is dit echt de manier van omgaan met elkaar?

Het is een manier.

Nou ja, als het de bedoeling was me flink te kwetsen, gefeliciteerd.

Het is gelukt.

Eerst pissen op je opvoeding en kerk en dan vervolgens begrip verwachten?

[Credible 0]

Admod note:
Wat posts weggehaald, zodat we zonder onder de gordel opmerkingen verder kunnen met een gesprek. Vragen zijn er om beantwoord te worden, niet om de vragensteller voor gek te verklaren.

[Michiel 14]

Zou het een het ander uitsluiten?

[dingo 166]

Mijn hele post past nou eenmaal niet in de topictitel. Daarin lijkt het mij vrij duidelijk dat ik zoekende ben, omdat ik me nu afvraag of ik de mensen dan niet boven God stel omdat er geen duidelijke teksten over zijn (voor zover ik kon vinden) en ik door God wel geroepen word aan het avondmaal...

Maar excuus, misschien had ik beter een andere titel kunnen kiezen

Een andere titel had handig geweest inderdaad maar excuus aanvaardt. Ik had uiteraard ook iets minder fel kunnen reageren dus ook mijn excuus.

[Boterbloem 0]

Dank je wel, aanvaard je excuus ook.

[anastasia 0]

Niet mogen deelnemen aan brood en wijn omdat ik niet aan bepaalde regels/voorschriften heb voldaan is voor mij reden om niet te gaan of soms gewoon de regels te trotseren als ik me geroepen voel wel te gaan. Me aan de "regels"houden terwijl ik geroepen wordt wel te gaan is het meest vervelende gevoel dat ik kan hebben. Ik moet dus of ongehoorzaam zijn aan de regels of gewoon niet gaan. Ik kies dan voor het laatste, want mensen schofferen en hen met een vreselijk onprettig gevoel te laten zitten op een ook voor hen heilig moment vind ik ook niet fijn.

Laat ik daarbij ook duidelijk zeggen dat ik (ook als ik wel zou mogen) nooit ga als ik me niet geroepen voel. In dat geval moet ik eens wat gewetensonderzoek doen

[Dave 0]

Wat bedoel je met geroepen? Jezus zegt doe dit telkens tot mijn gedachtenis. Dan is het toch duidelijk dat je altijd geroepen bent? Mensen kunnen wel met regeltjes en geboden komen maar daarmee kunnen ze echt niet ingaan tegen het gesproken woord van Jezus zelf. Laat je dus geen juk aanmeten door mensen die je proberen wijs te maken dat je niet voldoet, God zelf heeft jou gekwalificeerd door het bloed van Jezus.

[anastasia 0]

Voor mij is het duidelijk dat ik me meestal geroepen voel, maar als ik wat zaken heb uit te zoeken die tussen mij en mijn spirituele beleving van Zijn aanwezigheid in staan, dan hoor ik Hem en zijn uitnodiging niet, dus dan ga ik niet en ga ik uitzoeken wat me in de weg staat.

Maar ik ga liever niet naar de kerk dan dat ik mensen voor wie dat moment heilig is en die aan de formele regels hechten op dat moment stoor door mijn beleving van het geloof.

[Dave 0]

Voor mij is het duidelijk dat ik me meestal geroepen voel, maar als ik wat zaken heb uit te zoeken die tussen mij en mijn spirituele beleving van Zijn aanwezigheid in staan, dan hoor ik Hem en zijn uitnodiging niet, dus dan ga ik niet en ga ik uitzoeken wat me in de weg staat..

Ok, maar het is geen uitnodiging, je doet dit ter gedachtenis. Waar komt het concept vandaan dat je hiervoor uitgenodigd zou moeten worden?

[Jeast 0]

Voor mij is het duidelijk dat ik me meestal geroepen voel, maar als ik wat zaken heb uit te zoeken die tussen mij en mijn spirituele beleving van Zijn aanwezigheid in staan, dan hoor ik Hem en zijn uitnodiging niet, dus dan ga ik niet en ga ik uitzoeken wat me in de weg staat..

Ok, maar het is geen uitnodiging, je doet dit ter gedachtenis. Waar komt het concept vandaan dat je hiervoor uitgenodigd zou moeten worden?

Ik denk dat dit zou gaan om de voorganger die namens God de mensen uitnodigt.

[Michiel 14]

Zou het een het ander uitsluiten?