Naam van God

[fritsdegraaff 0]

Lieve mensen,

Het gaat over bidden.

Al sinds mijn jeugd bid ik het Onze Vader, maar ik heb ook altijd een persoonlijk gebed.

Ik dank de Here God voor alles dat Hij voor mij gedaan heeft die dag.

Ik spreek Hem aan als Here God of Dierbaarste in mijn leven.

Hoe mensen denken over Jehovah's getuigen is even niet van belang.

Ik heb fijne ervaringen met Jehovah's getuigen.

Mij werd gevraagd waarom ik Here God zei en niet Jehovah God.

Ik had daar nooit over nagedacht.

De getuigen wezen mij erop, dat God Zijn naam had bekend gemaakt.

God maakte zich aan Mozes bekend in Exodus 3:14

JHWH

Jehova's getuigen hebben met de klinkers uit het woord Adonai een uitspreekbare naam voor JHWH gemaakt.

En Jahweh dan?

Ik ben de paleo-hebreeuwse schrift gaan bestuderen, daarna het Aramees en gecorrespondeerd met een man, die Aramees en andere semitische talen had gestudeerd.

Toen kwam het hebreeuwse vierkantschrift.

De man die Aramees gestudeerd had, vertelde, dat je niet zomaar klinkers tussen de letters JHWH kon zetten, naar eigen believen.

Dat begreep ik wel.

Neem het vierkantschrift:

Allereerst moet je van rechts naar links lezen en de letters JHWH staan in het moderne hebreeuws als HWHJ

De letters hebben een naam, zoals de "F" in het nederlands fonetisch een "ef" is en een

"Z" fonetiswch een "zet"is.

Zo is de naam van de letters HWHJ: van rechts naar links heten

een Jod ( uitspraak is "j"), dan een He (uitspraak is Ha), dan een Wav ( uitspraak is U zoals Oe) en weer een He ( uitspraak is Ha) Zo heten de letters!

De uitspraak van de letters is: J aH U (Oe) aH

"JaHUaH" is letterlijk uit het aramees en hebreeuws.

"JaHWeH"zit er heel dicht bij.

"JeHoVaH"komt ook in de richting, probleem is wel, dat er klinkers bijgezet zijn uit "Adonai".

De 4 medeklinkers JHWH hebben volgens de professor Semitische talen helemaal geen klinkers nodig!

De 4 letters hebben in de uitspraak vanzelf al een klank meegekregen.

De man zei, dat de naam van God is: JaHUaH, dat vanzelf klinkt als: Jahoewah.

Lieve mensen, zouden dan diverse geloofsovertuigingen dan allemaal niet weten hoe God heet?

Bidt Ik: "Lieve Vader in de Hemel"?

Of Here God in de hemel?

Of vraag ik om hulp aan Jehovah God?

Of Dank ik Jahwe(h) voor alles wat Hij voor mij doet?

Of is nu alles ontkracht met de naam Jahoewah?

Ik ben zo in de war geraakt, ik heb God gevraagd om mij alstublieft een teken te geven wat nu Uw naam is en hoe ik U mag aanspreken.

Mijn zoon Rik en dit is heel helder, ze mij:

"Pap, ben jij door God aan te spreken nu dichter bij Hem gekomen?"

Mijn zoon heeft autisme en een gave van mensen met autisme is om logisch te denken.

"Pap is je relatie met God beter geworden, toen je Hem met Jehovah, Jahweh of Jahoewah" aansprak?

Ik moet bekennen, dat Heere God, zo vertrouwd is sinds mijn jeugd en bovendien krijg ik alles waar ik hem om vraag. God is altijd bij me, dat weet ik. Hij bevestigd mij ook keer op keer.

Ik moet bekennen , dat God bij zijn naam noemen, die ik niet eens zeker weet, mij niet dichter bij Hem heeft gebracht en ook is er geen afstand gekomen.

Lieve broeders en zusters in Jezus Christus op dit forum,

Kan iemand mij uit deze verwardheid helpen.

Ik maak misschien een probleem, dat er helemaal niet hoeft te zijn.

Ik ben jullie erg dankbaar voor iedere reactie.

Alvast heel erg bedankt,

Warme groeten, Frits

[Maria K. 51]

Wat is het doel van naamgeving?

Dat je weet over wie je het hebt.

Je zoon ziet het heel helder.

En feitelijk weet jij het antwoord ook al.

Helderder, dan door hem verwoord, zul je het hier niet krijgen, denk ik.

[cobybryant 0]

Ik denk dat de reden dat christenen bidden onze Vader en niet Jahweh of Jehova, is dat Jezus de discipelen leert tot de Vader te bidden in Zijn Naam. Er is geen andere Naam gegeven onder de hemel waardoor wij behouden worden: Jezus. Als je dan toch een Naam wilt gebruiken, zou ik eerder die gebruiken. En of het dan weer Yeshua, Jehoshua, Jesus of een andere taal is maakt volgens mij voor de Heer niet veel uit. Ik zou het gewoon houden op: Vader, in de Naam van Jezus. Jehovah's getuigen vind ik ook aardige mensen, nochtans lees ik hun boekjes niet, om niet zelf in verwarring te komen. Maar er zijn toch ook liederen zoals Jehovah Jireh, ik heb ook weleens in een boek gelezen van een man die bad met al de Namen van God, zoals Jehovah Shamma, de Heer is met mij, Jehovah Jireh, de Heer mijn voorziener, Jehovah Shalom, de Heer is mijn rust. De betekenis lijkt me belangrijker dan hoe je het uitspreekt.

[Olorin 154]

In de tijd van Jezus haalde niemand het in zijn hoofd (buiten heeeeel af en toe de hogepriester) de naam van God uit te spreken.

Als Jezus dat een erg fundamenteel punt had gevonden dan zou ik het in het evangelie verwachten, met daardoor wat extra verhalen over stenigingen en terechtstellingen wellicht.

[Gast Anon_phpbb]

Geloof het of niet, maar je mag God Jehovah noemen, en Jahweh, en als je wil Jezus. Maar desnoods ook Wodan, Zeus, of Sjaak.

Persoonlijk vind ik काली ofwel Kálii een van de mooiere namen voor God. Hoewel de meeste hindoes dat wel raar zullen vinden.

[tucker 28]

Geloof het of niet, maar je mag God Jehovah noemen, en Jahweh, en als je wil Jezus. Maar desnoods ook Wodan, Zeus, of Sjaak.

Persoonlijk vind ik काली ofwel Kálii een van de mooiere namen voor God. Hoewel de meeste hindoes dat wel raar zullen vinden.

Leg uit.. is dat ook de leerstelling van onze Roomsche broeders?

[Gast Anon_phpbb]

Geloof het of niet, maar je mag God Jehovah noemen, en Jahweh, en als je wil Jezus. Maar desnoods ook Wodan, Zeus, of Sjaak.

Persoonlijk vind ik काली ofwel Kálii een van de mooiere namen voor God. Hoewel de meeste hindoes dat wel raar zullen vinden.

Leg uit.. is dat ook de leerstelling van onze Roomsche broeders?

Ja, dat lijkt me wel.

Maar wat moet ik uitleggen?

[tucker 28]

Het verbaasde me dat de Roomse leer toestaat dat je andere namen voor God gebruikt dan de (gevaarlijk woord maar je begrijpt me wel denk ik) gebruikelijke namen?

[Olorin 154]

'God' is uiteindelijk ook een woord uit de germaanse taal. Dat de paus zich 'pontifex Maximus noemt', nou ja, een Jehova Getuige wilt daar vast wel een boekje over open doen.

En 'hel' is uit mijn hoofd de dochter van de vuurgod Loki en tevens de plaats van de 'niet zo leuke' germaanse onderwereld.

Katholicisme is altijd goed geweest in zaken te 'lenen'. Dat is ook prima te verdedigen trouwens. Ik vind het veel storender als men alles wat vroeger geleend is van een laagje goud gaat voorzien en alles wat nieuw is gat verketteren. Zou best traditioneel en onbijbels* zijn.

*In de Bijbel zie je ook veel geleende begrippen en illustraties.

[Gast Anon_phpbb]

Het verbaasde me dat de Roomse leer toestaat dat je andere namen voor God gebruikt dan de (gevaarlijk woord maar je begrijpt me wel denk ik) gebruikelijke namen?

hoewel de katholieke (ik vind de term "Roomse" nogal onjuist) leer zich met vanalles en nog wat bemoeit, en door veel mensen nogal wettisch wordt verstaan, doe je daarmee ons geloof tekort. Er is in feite op geloofsgebied erg weinig dat moet of niet mag.

Zoals je uit Genesis wel zal weten is aan de mens de opdracht gegeven alles een naam te geven. Een naam is iets dat je krijgt, waarn je de naamgever iets uitdrukt over de naamontvanger. God maakt zijn naam aan Mozes bekend, en zegt daarmee iets over zichzelf.

Maar dat betekent niet dat dat de enige naam is die gebruikt mag worden. Je mag God ook Vader noemen bijvoorbeeld. Daarmee druk je iets uit wat je zelf weet, ervaart, gelooft, over de eerste Persoon Gods.

Namen zijn in zekere zin iets anders dan andere zelfstandige naamwoorden. Als ik een tafel "tafel" noem, is dat ook een naam. De Kerk schrijft niet voor welk uitdrukkingsmiddel, welke taal, welke woorden of beelden, je wel of juist iet mag gebruiken voor God.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je geen rekening mag houden met wat andere mensen verstaan. Als, pakweg, ik in een preek God aanduid met "Sjaak" dan geeft dat ergernis aan mensen, en dus mag dat niet. Maar he ma niet, vanwege de mensen. Voor God maakt het niet uit. God kan er wel tegen als jij en ik Hem aanspreken op een wijze die bij ons persoolik past, en die onze persoonlike relaie tot Hem uitdrukt.

God wil een relatie met ons, een persoonlijke relatie. Zozeer dat Hij een kwetsbaar kind onder ons is geworden. Een knd dat, zie Jesaja, onder vele namen gekend zal zijn. Zoals je je eigen kind een naam mag geven, als zegel op je relatie met je kind, zo mag je ook God een naam geven. Het is de naam die niets zegt over God, maar alles zegt over jouw relatie met God.

Als je zou weten wat Kálii in mijn hoofd betekent, dan zou je nu iets weten over mij relaie met God. Maar het zegt in zichzelf niets over God, je leert niets over God door dat te weten.

[cobybryant 0]

Ik had ooit een gesprek met een Hare Krishna aanhanger op Hoogh Catharijne. Hij zei: Ja, wij geloven ook in Jezus, maar we noemen hem Krishna. Na een gesprek van een half uur was ik zo in de bonen dat ik de verkeerde bus in ben gestapt. Ik houd het toch liever maar gewoon op Jezus, om op de Weg te blijven.

[Sander83 0]

God is God en heeft geen naam nodig. Hij is namelijk de enige. Wij geven namen aan bijvoorbeeld mensen om te weten over wie wij het hebben. Als we het over God hebben, kunnen we het over maar één God hebben.

Zomaar wat redenen waarom Jezus ons zei dat we de Allerhoogste mogen aanroepen met Vader:

- Het is veel persoonlijker dan een naam. Stel je voor dat jij je vader of moeder bij hun voornaam zou gaan noemen, creëert dat niet juist meer afstand dan een grotere band?

- Een vader staat direct boven zijn kinderen, wat er dus voor zorgt dat Hij niet onbereikbaar is. Er zijn dus geen anderen nodig om in contact met Hem te komen. No chain of command!

- Je stelt God automatisch boven jou, omdat jij jezelf namelijk als kind ziet.

- Tegelijk dat je je kind voelt en op die plaats zet, geef je daarmee aan dat je van Hem wilt leren en dat je gehoorzaam wilt zijn aan Hem.

- Op deze manier kunnen we de Here Jezus Christus als onze eigen broer zien. Iemand die net als jij de aarde heeft bewandeld en de verleidingen in de wereld in vleselijke vorm heeft meegemaakt, maar er niet aan toe gaf.

[Gast Anon_phpbb]

Mooi verhaal. Alleen een probleempje: Jezus is God.

[Ursa 1]

Hoe ging dat gebed ook al weer dat Jezus ons geleerd heeft?

'Onze Vader,

Die in de hemelen zijt

Uw Naam worde geheiligd...'

Blijkbaar toch wel belangrijk, die Naam.

[Sander83 0]

Mooi verhaal. Alleen een probleempje: Jezus is God.

En wat is het probleem dan?

[Sander83 0]

Hoe ging dat gebed ook al weer dat Jezus ons geleerd heeft?

'Onze Vader,

Die in de hemelen zijt

Uw Naam worde geheiligd...'

Blijkbaar toch wel belangrijk, die Naam.

Bij het woord 'naam' zou je misschien direct denken aan een roepnaam. Maar wordt dat wel zo bedoeld? Stel je voor dat iemand geen naam heeft en je wil toch aangeven dat je het over diegene hebt. Dan kun je zeggen: een zoon van die of een broer van die. Misschien zeg je hij ziet er zo uit en draagt dit. Als je al die dingen niet weet kun je iemand alleen nog benoemen door te zeggen wat hij of zij doet. In dit geval zou je kunnen zeggen de naam van God gekend wordt door de daden die Hij heeft gedaan. Dat is zijn naam. De daden die hij heeft gedaan. Maar natuurlijk zou je ook kunnen zeggen: De God van Abraham, Isaak en Jakob. Maar met dat laatste spreek je alleen over Hem en niet met Hem.

Dus ik ontken niet wat je zegt, Zijn Naam is zeer belangrijk.

[cobybryant 0]

Hoe ging dat gebed ook al weer dat Jezus ons geleerd heeft?

'Onze Vader,

Die in de hemelen zijt

Uw Naam worde geheiligd...'

Blijkbaar toch wel belangrijk, die Naam.

Ja, die is goed. Nou weet ik het weer, daarom bad die man van dat boek die namen uit. Hij bad altijd het Onze Vader.

[Gast Anon_phpbb]

Mooi verhaal. Alleen een probleempje: Jezus is God.

En wat is het probleem dan?

De reeks inconsistenties die dat oplevert met jouw verhaal.

[Maria K. 51]

De meeste namen zijn van oudsher omschrijvingen.

Zij geven eigenschappen mee aan het kind/persoon of als de naam op oudere leeftijd gegeven wordt of gekozen, dan gaat het om de betekenis.

In de ons meer bekende wereld geven we ook vaak de naam van een persoon, die iets voor ons betekent.

Zo begon men Bijbelse namen te geven.

Of namen van heiligen.

Later zette zich dat voort, omdat onze (voor)ouders zo heetten.

Bij veel Bijbelse namen, staat ook de Bijbelse betekenis beschreven.

Van veel uitdrukkingen of namen kun je opzoeken wat de betekenis is in de oude taal.

Hier vind je veel Bijbelse betekenissen.

http://www.bijbelsenamen.nl/?f=10&m=3&k=jaweh

Zo kun je het exotische(vreemde taal) woord voor die eigenschappen gebruiken als naam, of ook gewoon de Nederlandse omschrijving.

Bij de naam van God heb je het over een specifiek geval.

Nu is de kwestie:

Zijn Christenen dat ook verplicht of geldt dit alleen voor Joden en is dat gedurende het Christendom in belangrijkheid verloren gegaan?

Ik denk dat over het algemeen dit laatste wordt aangenomen en dat je dan alle namen kunt geven, die duidelijk maken, dat je het over God hebt.

De functie van een naam dus, dat die duidelijkheid moet geven.

Joden mochten Zijn naam niet uitspreken.

Vandaar JHWH - wat dus geen naam is in de gebruikelijke zin, maar een omschrijving.

Jaweh = de NAAM van God, "Ik ben die Ik ben.",

Wij zeggen dan weer:

""Ik ben" heeft mij tot u gezonden."

Wat in feite, onzin is.

Dit slaat nergens op, of het zou moeten zijn dat "Ik-ben" weer als naam wordt gebruikt.

Wil je wel de Joodse leer volgen, dan is enige consequentie wel vereist.

Als je het mij vraagt, mag je dan van deze omschrijving (JHWH) niet opnieuw een woord of naam maken, maar moet je altijd de volledig omschrijving geven.

Dus niet de ik-vorm, als je het over Hem hebt, maar....

"Hij, die is" of

"Hij, die mij gezonden heeft"

Of ook "Hij, de rechtvaardige" of "Hij, de genadevolle"

Waarbij je het woord "Hij" ook weg kun laten en alleen de omschrijving geeft.

Feitelijk doen moslims dit met hun schone namen.

Zij gebruiken het woord Allah, wat het Arabische woord voor God is(in monotheïstische zin), maar geven verder omschrijvingen.

Misschien wil iemand dit overtreffen?

http://nl.wikipedia.org/wiki/99_Schone_Namen_van_God

Van wat ik heb begrepen is het getal 99 flexibel.

Wie nog een schone naam kan verzinnen is welkom.

[Maria K. 51]

Hoe ging dat gebed ook al weer dat Jezus ons geleerd heeft?

'Onze Vader,

Die in de hemelen zijt

Uw Naam worde geheiligd...'

Blijkbaar toch wel belangrijk, die Naam.

Bij het woord 'naam' zou je misschien direct denken aan een roepnaam. Maar wordt dat wel zo bedoeld?

Stel je voor dat iemand geen naam heeft en je wil toch aangeven dat je het over diegene hebt.

In dit geval zou je kunnen zeggen de naam van God gekend wordt door de daden die Hij heeft gedaan. Dat is zijn naam. De daden die hij heeft gedaan. Maar natuurlijk zou je ook kunnen zeggen: De God van Abraham, Isaak en Jakob. Maar met dat laatste spreek je alleen over Hem en niet met Hem.

Ik denk, dat je hier een sterk punt te pakken hebt.

Ik dacht ook aan een andere betekenis dan die van naamgeving.

De naam van iemand is ook de "roep" van iemand.

Datgene waar hij om bekend staat.

Iemand kan een goede naam hebben.

Die kan dan besmeurd worden met bijv. roddelpraat.

In die zin is de naam van God heilig.

En mogen er geen leugens of onware dingen verteld worden.

[Ursa 1]

Misschien wil iemand dit overtreffen?

http://nl.wikipedia.org/wiki/99_Schone_Namen_van_God

Van wat ik heb begrepen is het getal 99 flexibel.

Wie nog een schone naam kan verzinnen is welkom.

'Vader' lijkt me wel wat.

@Sander83: ik denk ook wel dat het in het Onze Vader gaat om naam als in reputatie. Dan denk ik ook aan het derde gebod ('gij zult de Naam van God niet ijdel gebruiken'). Reputatie is belangrijk.

[Fotogravinnetje 0]

God zou Zijn Naam voor Mozes uitroepen als Hij langs kwam. Lees Zijn Naam nog maar eens na in Exodus 34... Daar wordt niet alleen JHWH, JHWH geroepen, maar nog veel meer. Gaat dat niet veel verder dan "Ik ben Die Ik ben", "Ik ben er bij"?

Neem daarbij het feit dat al in de vroegste griekse vertalingen JHWH vertaald werd met Heer (Kurios) en dat Jezus daar niet tegenin gaat. Wat is dan het probleem met, in navolging van de vroege kerk, Heer zeggen? We mogen zelfs Papa (Abba), Vader, zeggen!

Gods naam kennen gaat veel verder dan een roepnaam kennen

[Ken Yehuwdiy 0]

Hoe ging dat gebed ook al weer dat Jezus ons geleerd heeft?

'Onze Vader,

Die in de hemelen zijt

Uw Naam worde geheiligd...'

Blijkbaar toch wel belangrijk, die Naam.

Recent schreef ik dat ook waarop MysticNetherlands reageerde dat hij pas zou onderschrijven dat de Vader een naam is als hij Hebreeuws kent. Ben blij in jou een medestander te hebben gevonden die dat gewoon bevestigt zonder poespas!

[Maria K. 51]

Hoe ging dat gebed ook al weer dat Jezus ons geleerd heeft?

'Onze Vader,

Die in de hemelen zijt

Uw Naam worde geheiligd...'

Blijkbaar toch wel belangrijk, die Naam.

Recent schreef ik dat ook waarop MysticNetherlands reageerde dat hij pas zou onderschrijven dat de Vader een naam is als hij Hebreeuws kent. Ben blij in jou een medestander te hebben gevonden die dat gewoon bevestigt zonder poespas!

Ik zie dat niet hier.

Voor mij is vader ook een omschrijving of titel zo je wil, maar ik heb het nooit gebruikt in de zin van een naam.

Daarvoor zijn er teveel vaders.

Het gebed toont dit ook al door de (noodzakelijkheid van een) verdere aanduiding, nl, "die in de hemelen zijt".

'Vader' lijkt me wel wat.

Dit was dan ook een aanvulling van het rijtje omschrijvende benamingen.

[Ursa 1]

Hoe ging dat gebed ook al weer dat Jezus ons geleerd heeft?

'Onze Vader,

Die in de hemelen zijt

Uw Naam worde geheiligd...'

Blijkbaar toch wel belangrijk, die Naam.

Recent schreef ik dat ook waarop MysticNetherlands reageerde dat hij pas zou onderschrijven dat de Vader een naam is als hij Hebreeuws kent. Ben blij in jou een medestander te hebben gevonden die dat gewoon bevestigt zonder poespas!

Ga je er nu met de inhoud van mijn post vandoor?