Spring naar bijdragen

Eigen levensbeschouwing


Aanbevolen berichten

Weet je wat jouw gebruikersnaam in het Engels betekent?

Goede vraag, ik zie niet zozeer een bepaald doel, maar wel nut in/van mijn leven. Aangezien ik er van uit ga dat ik maar één keer leef, moet je er het beste van maken. Ik doe dan ook alleen dingen waar ik zelf iets aan heb, de satisfaction en goede gevoel dat je daarvan krijgt is voor mij het nut van het leven denk ik. Ik heb er eigenlijk nog niet zoveel over na gedacht.

Met 'dingen doen waar ik zelf iets aan heb' bedoel ik dus ook: als ik een ander help krijg ik daar een goed gevoel van (dus niet dat ik puur egoïstisch ben ofzo, want dat denkt men vaak als ze dat horen).

Link naar bericht
Deel via andere websites

Wat m´n nick in het Engels of van mijn part in ´t Chinees betekent interesseert me niet, ik ziet hier op ´n Nederlands-talig forum. :)

Uit persoonlijke ervaring kan ik zeggen dat het beste wat ik in dit leven ervaren heb de vrede van God was.

Op dat moment verdwenen al mijn zorgen - die groot waren! - en kon ik pas sterven.

Door mijn bekering ben ik dit leven, de ander en mijzelf meer gaan zien en ervaren door de ogen, ja door de liefde van God, dat maakt mijn leven waardevol.

Link naar bericht
Deel via andere websites
(Waarin) beschouw je jouw leven als nuttig?

Uiteindelijk is mijn leven niet belangrijk.

Als ik er niet was, dan had niemand mij gemist.

En nu mijn ouders er niet meer zijn, zal alleen mijn man me (misschien) missen.

Of mijn leven essentieel is voor een aantal mensen?

Ik waag dat te betwijfelen.

Kinderen heb ik niet dus een schakel naar de toekomst ben ik ook niet.

Voor alle rest van de wereld ben ik ook niet belangrijk en kan iedereen zonder mij.

Het leven van iedereen gaat gewoon door, misschien na even een hobbel en wat schrik: Goh, ze is er niet meer.....

Soms heb ik perioden, dat ik me dat heel erg realiseer.

Meestal zeg ik:

"Nu ik er dan toch eenmaal ben, zal ik proberen het beste ervan te maken."

Misschien zeggen jullie, dat dat komt, omdat ik niet meer geloof.

Maar vroeger, toen ik het wel nog geloofde, gaf ik exact dezelfde antwoorden.

Alleen toen werden dit soort gedachten geboren uit een depressie of ze leidden naar een depressie.

Mijn geloof maakte dat niet beter en versterkte vaak zelfs mijn doodswens, omdat ik uit het leven weg wilde vluchten.

Nu heb ik het geaccepteerd, dat het gewoon zo is en kan ik er het beste van maken.

Heb nog zelden een depressie.

Maar veel meer levensvreugde.

Vooral omdat ik niet meer vecht voor wat er niet is.

Ik heb geen valse hoop meer dat het leven voor mij beter zou zijn als......

Ik zal het er mee moeten doen en het beste ervan maken en dat is mijn eigen verantwoordelijkheid.

Dat lukt wonderbaar moet ik zeggen, misschien omdat ik geen valse verwachtingen meer heb en blij kan zijn met kleine dingen.

:D

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb

Misschien zeggen jullie, dat dat komt, omdat ik niet meer geloof.

Zou je dat willen uitleggen? Ik snap het verband met geloof of ongeloof niet, maar ik zie dat dat voor jou een cruciale rol speelt in de waardering van je leven en ik zou dat verband graag begrijpen. Als je er over zou willen vertellen natuurlijk, anders niet, want ik kan e oorstellen dat het nogal persoonlijk is.

Link naar bericht
Deel via andere websites
(Waarin) beschouw je jouw leven als nuttig?

Ik geloof dat God gelovigen gebruikt om heil te brengen op aarde, dus om rust, vrede, blijdschap, genezing, voorspoed en bescherming van God te brengen. Mijn leven is nuttig omdat God mij hiervoor kan gebruiken om tot zegen van anderen te zijn.

Marc. 16

5 En Hij zeide tot hen: Gaat heen in de gehele wereld, verkondigt het evangelie aan de ganse schepping. 16 Wie gelooft en zich laat dopen, zal behouden worden, maar wie niet gelooft, zal veroordeeld worden. 17 Als tekenen zullen deze dingen de gelovigen volgen: in mijn naam zullen zij boze geesten uitdrijven, in nieuwe tongen zullen zij spreken, 18 slangen zullen zij opnemen, en zelfs indien zij iets dodelijks drinken, zal het hun geen schade doen; op zieken zullen zij de handen leggen en zij zullen genezen worden.

Jes. 61

1 De Geest des Heren HEREN is op mij, omdat de HERE mij gezalfd heeft; Hij heeft mij gezonden om een blijde boodschap te brengen aan ootmoedigen, om te verbinden gebrokenen van hart, om voor gevangenen vrijlating uit te roepen en voor gebondenen opening der gevangenis; 2 om uit te roepen een jaar van het welbehagen des HEREN en een dag der wrake van onze God; om alle treurenden te troosten, 3 om over de treurenden van Sion te beschikken, dat men hun geve hoofdsieraad in plaats van as, vreugdeolie in plaats van rouw, een lofgewaad in plaats van een kwijnende geest. En men zal hen noemen: Terebinten der gerechtigheid, een planting des HEREN, tot zijn verheerlijking.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Misschien zeggen jullie, dat dat komt, omdat ik niet meer geloof.

Zou je dat willen uitleggen? Ik snap het verband met geloof of ongeloof niet, maar ik zie dat dat voor jou een cruciale rol speelt in de waardering van je leven en ik zou dat verband graag begrijpen.

Het gaat niet eens om de waardering van het leven, maar het nut of de zin ervan.

Om toch door te gaan, als er heel moeilijke tijden zijn, en er niet gewoon mee stoppen.

Dat schrijf ik, omdat ik dat mijn hele leven ben tegengekomen, binnen christelijke kringen.

Dat je alleen via je geloof echte zingeving in je leven kunt vinden.

Dat al het andere fake is.

Nu ik de laatste paar jaren meer op christelijke fora kom, zie ik dat weer terug.

Ook in gedachtewisselingen met andere ex-gelovigen zie ik dit terugkomen, daar veel van hen hetzelfde ervaren.

Zingeving buiten religie om blijken veel mensen toch ook moeilijk te vinden.

Het vinden van zin in of de zin van het leven in het spirituele blijkt voor veel mensen een uitweg te zijn, als ze levensmoe zijn en toch de moed vinden om door te gaan.

Die cruciale rol was er dus vroeger ook voor mij, vandaar het toch blijven zoeken in die richting ook na het verlies van mijn geloof.

Maar dat is dus wat mij betreft nu verleden tijd.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik lees net dit

viewtopic.php?f=81&t=28429

Eigenlijk het hele artikeltje gaat hierom, maar hier lees ik het het al gelijk.

Ondanks het lijdem ben ik ervan overtuigd dat God er is. Misschien wel juist door het lijden. Als God er niet zou zijn, zou het lijden geen enkele betekenis hebben, er zou geen enkele erkenning voor zijn.

Hierin ligt een grote bevestiging van mijn gedachten, dat voor veel gelovigen, dit allemaal zinloos zou zijn, zonder geloof in God.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb

Ah zo, ik begrijp het. En dan begrijp ik ook waarom ik het niet direct begreep: ik heb zelf eigenlijk nooit de noodzaak gevoeld een "zin" aan het leven te verbinden. Ik kan me ook nooit zo goed voorstellen wat mensen precies ervaren of voelen als ze die verbinding leggen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Het gaat niet eens om de waardering van het leven, maar het nut of de zin ervan.

Om toch door te gaan, als er heel moeilijke tijden zijn, en er niet gewoon mee stoppen.

[...]

Dat je alleen via je geloof echte zingeving in je leven kunt vinden.

Dat al het andere fake is.

Ow, ik waardeer het eigenlijk wel. Veel nut zie ik er daarentegen niet in. Ook met geloof vind ik er geen nut in. Ik denk ook niet dat de mate van nut en waardering voor mij zouden veranderen als ik geen christen zou zijn.

Dat schrijf ik, omdat ik dat mijn hele leven ben tegengekomen, binnen christelijke kringen.

Sorry als ik nu je beeld hiervan beschadig. ;)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Als de dood het einde is, lijkt mij alles zinloos. Ijdelheid der ijdelheden, en zo is het. Laten we eten, drinken en vrolijk zijn, want morgen sterven wij. Doordat alles tijdelijk is, is er m.i. geen werkelijke zin aan te geven.

Indien de dood niet het einde is, ligt het geheel anders. Dan heeft het leven wel zin. De waarde van het leven wordt dan meegenomen naar hetgeen na het aardse leven komt, en wordt daar weer verder voortgezet.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dit is ook helemaal, zoals ik het bedoelde.

Alleen kun je er zelf zin aan geven door er voor elkaar te zijn.

Ik weet wel zeker dat ik soms wel enig verschil heb gemaakt.

En hoop dat zo af en toe bewust te kunnen zijn.

Al was het maar één keer, dan heeft het leven zin gehad.

Staat dat ook niet ergens (op de één of andere manier) in de Bijbel?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ja, waarin beschouw ik mijn leven als nuttig..

Ik heb doelen die ik na streef, politiek bedrijven, Nederland meer seculier maken, het rechtssysteem dat op een vrij grote vrije wil gebaseerd is veranderen.

Maar ook gewoon mensen rond mij heen gelukkig maken, of iniedergeval die kleine pleziertjes gunnen en mensen deze pleziertjes "schenken" als in de zin van even een keer de afwas doen voor je oma oid.

Iemand op freethinker schreef mij ooit iets in de trand van; "het doodshemd heeft geen zakken" Dat vond ik een mooie zin wat hier ook wel van toepassing is.

Ik zie ook best wel in dat het leven geen groter doel heeft, ik denk dat ieder mens dat vrij is opgevoed (als in vrijdenkend) dat in kan zien. Maar ik vind dat wel mooi. Een doel zou het zo saai maken, nu kan ik overal zelf invulling aan geven!

"The meaning of life is to give life meaning"

Groet, Sytze

Link naar bericht
Deel via andere websites
Wat vind je aan Nederland niet seculier genoeg?

Ik zou graag zien dat het onderwijs religie vrij word in de zin van dat het fundament niet uit religie bestaat maar uit wetenschappelijk bewezen theorien. Maar ook dat jongeren uberhoud leren denken, vrijdenken, zonder zekerheden. Ik vind persoonlijk niet dat je als ouder jongeren een religie mag opleggen, alleen vind ik niet dat je dat vanuit de politiek mag beinvloeden, Maar de politiek kan er wel voor zorgen dat het onderwijs de horizon enigszins kan verbreden.

Zullen we hier gewoon een topic over starten? of is dit niet het aangewezen forum?

Groet, Sytze

Link naar bericht
Deel via andere websites

Mijn eigen persoonlijke levensbeschouwing..

Is nog 'under construction' eigenlijk.

Ben nu alweer 41, dus of het ooit af komt?

Maar ik schrijf stiekem wel graag over mezelf, dus hier:

Ik kwam tot geloof, zo'n 5 jaar terug, na een intensieve speurtocht naar een glimp van waarheid.

Ik bad tot God: Doe met me wat U goed dunkt, ik weet zelf niks meer.

Maar laat me van U houden, want dat lukt me niet zelf, maar U zegt dat U dat verlangt.

Tja, en toen begon de 'zelfontleding', en daar ben ik nog niet mee klaar..

Maar dat is zwaar hoor, die genadeloze confrontatie met je eigen vervloekte persoon.

Tegelijk, gaandeweg, ben ik actief evangelist geworden.

Ik praat er graag over met wie het maar wil.

Mensen stellen dikwijls hele goede vragen, waar ik dan ook graag een goede reaktie op wil kunnen geven. Leerzaam!

En ik merk dat ik mensen laat nadenken over de dingen die ik heb gezegd, als ik ze later weer spreek.

Ondanks dat het niet bepaald alledaagse dingen zijn waar het dan over gaat.

Schijnbaar kan ik weleens door het aanvankelijke 'natuurlijke' verzet tegen alles dat christelijk wordt genoemd heen breken, of het omzeilen, zodat het om de inhoud gaat.

Hier zie ik dat effect helaas veel minder terug.. Lastig medium toch..

Maar het zijn hier gelovigen onder elkaar, die er soms ernstig verschillende ideeën op na houden, soms schijnbaar onverenigbaar zelfs.

Maargoed, als het internet er niet zou zijn geweest, had ik ook niet de training gehad voor praten over het geloof, waar ik in real life dankbaar gebruik van maak.

Ook mijn huidige Credible periode is weer leerzaam en soms confronterend.

Ik bak er nog steeds niks van.

Anders zou iedereen het met me eens zijn. ;)

Maargoed, verder heb ik als afgekeurde niksnut geen bal te doen.

Veel heiliger ben ik er niet op geworden.

Maar de Grote Geboden van Liefde zijn de Waarheid, de Waarheid die ik liefheb.

En dat de weg er naar toe moeilijk is, ontmoedigt me niet genoeg om het op te geven.

Maar het is voor inmiddels mij ook de enig overgebleven optie.

Erg fijn is wel dat mensen niet meer mijn concurrenten zijn, maar eerder lotgenoten, ver van de Heer.

Uiteindelijk mogen de gelovigen in Christus het Leven beschouwen. ;)

Ik hoop dat ik er één van zal zijn.

En zo niet, dan ga ik toch door met het Woord !

Want het raakt zo ondergesneeuwd door de 'waarheden' van de wereld.

En ik heb verder niet zo veel te doen.

:Z

Link naar bericht
Deel via andere websites
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid