ongelukkige vrijgezel

[bart741 0]

Zaterdag avond heb ik een date gehad met een geweldig leuk en ook christelijke meisje! Ze was ontzettend lief, mooi en grappig. Ik dacht dat ze mij ook leuk vond. Helaas heeft ze mij zondag duidelijk gemaakt dat het niks word. Dat deed erg pijn. nog steeds. Eindelijk een lief meisje ontmoet, wijst ze mij af. terwijl we het heel gezellig hadden. (ik ben niet wat ze zoekt) op dit gebied heb ik er soms de pest in dat ik christen ben en een christelijk meisje wil. want hoeveel christelijke meisjes van mijn leeftijd zijn er nog en zijn ook nog het type waar ik een klik mee heb. ik ben vrijgezel zijn heel erg zat. Er is helemaal niks in deze wereld wat ik liever zou hebben. Dan een meisje waar ik van mag houden en gelukkig mag maken. iemand die ook van mij houd. Iemand waar ik mijn leven mee wil delen. wat droom ik daarvan. elke dag weer. ik zou er werkelijk alles voor over hebben. misschien klink ik wanhopig. ik kan mij gewoon niks mooiers wensen. het zou mijn leven ontzettend verrijken. ik ben gewoon een romanticus iemand met passie. en kan dat gewoon niet kwijt. ik weet het ik ben nog jong (19) maar ik heb echt de angst om nog lang alleen te moeten zijn. of alleen te moeten sterven. dat is iets wat ik vreselijk zou vinden. echt heel erg.

Ik bid God er elke dag voor dat ik haar hopelijk snel tegenkom. waar vind ik dat lieve christelijke meisje, die helemaal bij mij past? zoals God het bedoeld heeft. God alstublieft, hoelang duurt het nog? Elke dag dat ik haar niet ken, betekend een dag korter met haar doorbrengen. Vind ik haar uberhaupt wel? Allemaal angst. God, wilt U mij alstublieft helpen met het zoeken naar haar?

[Ursa 1]

Tja, je bent inderdaad nog hardstikke jong. Je kunt God niet pushen vrees ik. Misschien heeft hij eerst wel wat anders voor je in petto en kom je later een leuk en lief meisje tegen. Ik zou mijn levenswaarde er niet van laten afhangen. Als jij voor jezelf de dingen op een rijtje hebt, dan ben je ook weer een aantrekkelijk(er) persoon naar anderen toe.

[bart741 0]

ik ben jou niet, helaas laat ik mijn levenswaarde er wat van af hangen. het betekend voor mij teveel. je bedoelt het uiteraard goed! bedankt voor je reactie, ik bedoel het absoluut niet bod!

[Ursa 1]

ik ben jou niet, helaas laat ik mijn levenswaarde er wat van af hangen. het betekend voor mij teveel. je bedoelt het uiteraard goed! bedankt voor je reactie, ik bedoel het absoluut niet bod!

Je vraagt zelf om advies...

Ik denk dat het goed is dat je God vraagt wat Hij wil, en niet of Hij jou wil geven wat jij wil. Als Hij dat wil, zul je ook wel een geschikt iemand tegenkomen. Maar misschien ben je nog wel helemaal niet klaar voor een vaste relatie, ook al verlang je er wel naar. Als het Gods wil is zal Hij je ook bevestiging geven.

[Lobke 467]

Soms wil je zo graag iets dat je er gespannen mee omgaat. Misschien kun je dit iets los laten, ga voor leuke vriendschappen. Wie weet dat je dan iemand ontmoet waarbij het gevoel wederzijds is.

[hann 0]

en wat ook goed is om mee te krijgen, je moet eerst jezelf accepteren en met jezelf leren leven zoals het nu gaat wil je een ander ook kunnen accepteren. Het is best lastig, maar wel de beste weg.

[Humanist 0]

Je bent nog maar 19 (net als ik) en geforceerd naar meiden op zoek gaan werkt toch niet. Laat het op je af komen, wees zelfverzekerd. Als je regelmatig in situaties komt waar je iemand tegen het lijf kunt lopen (uitgaan, school, sport, weet ik veel) komt er heus wel iemand op je pad. Dat je recentelijk een date hebt gehad is al een goed teken toch?

En anders gewoon:

[Robert Frans 1.537]

Ongelooflijk zeg, die vrouwen...

[Ken Yehuwdiy 0]

Ongelooflijk zeg, die vrouwen...

Wat bedoel je?

[Robert Frans 1.537]

Dat ze zo gemakkelijk hun telefoonnummer weggeven aan een wildvreemde jongen...

Maar on-topic:

Bart, het is niet vreemd dat je graag een goede vrouw wil vinden om je leven verder mee vorm te geven. Maar ik denk niet dat je haar kan vragen om jou gelukkig te maken. Dat is een last die uiteindelijk niemand kan dragen. Ongetwijfeld zal ze dat wel willen als ze een relatie met je wil, maar uiteindelijk zul je het geluk in Christus en in jezelf moeten vinden. Als je dat namelijk niet doet, dan zal ook een vrouw je niet gelukkiger maken. Misschien in het begin, maar daarna sijpelt het gewone leven gewoon weer binnen en is het gewoon samen wonen met iemand die haar goede en vervelende eigenschappen heeft.

Om te voorkomen dat je uit angst voor verlies je zo gaat hechten aan een vrouw dat het voor jou en voor haar te beklemmend wordt, is het daarom nu al zaak om dat intense verlangen te beheersen en niet je hele leven te laten bepalen. Als je een vrouw vindt, dan is dat prachtig. Maar als dat niet gebeurd en je gewoon alleen blijft, dan is dat ook prachtig. Want elke leefwijze kent haar mooie momenten en haar offers, ook het samen leven met een vrouw. Het is goed om een niet te geromantiseerd beeld van het huwelijk te hebben, omdat je anders uiteindelijk alleen maar teleurgesteld zult worden. Net zoals je ook geen te zwaarmoedig beeld van het alleen leven moet hebben.

Als je een vrouw wilt vinden, dan doe je dat het beste op de geëigende paden. Dus deelnemen aan gezamenlijke activiteiten in de kerk en op verenigingen, eventueel uitgaan als je daar behoefte aan hebt, actief op internet zijn, een vriendenkring onderhouden, dat soort dingen. Het kan dan gebeuren dat je op natuurlijke wijze een speciale vriendschap opbouwt met een leuk meisje, of dat je ineens halsoverkop verliefd wordt en zij op jou. Maar dan niet omdat dat zou moeten, omdat je anders ongelukkig zou blijven en je haar dus daarom zo nodig zou hebben, maar omdat zij zo'n leuke en prachtige dame is en je graag met haar wil blijven omgaan.

[Humanist 0]

Ongelooflijk zeg, die vrouwen...

Het is maar een telefoonnummer he. Waren ze allemaal maar zo makkelijk

[Skippy 0]

Beste Bart,

Het is heel normaal dat je erg verlangt naar een vrouw. En als een heel leuk meisje je afwijst, is het heel logisch dat je daar enorm van baalt. Het kost misschien ook even tijd om die teleurstelling te verwerken.

Maar de manier waarop je er nu over schrijft komt een beetje krampachtig over. Laat ik eerlijk zijn: als vrouwzijnde vind ik het een afknapper als een man zo wanhopig overkomt. Wat ik wil is een man die wel een relatie wil, maar eentje die ook goed in zijn vel zit als hij alleen zit. Ik ben dus bang dat je jezelf nu in de vinger snijdt: juist omdat je zo bezig bent met het vinden van een relatie, loop je het risico dat je mensen afweert.

Misschien moet je het iets meer loslaten en in Gods handen leggen. Hij weet wat het beste voor je is en wanneer je het beste de liefde van je leven kunt tegenkomen. Wellicht wil Hij dat je eerst nog even aan jezelf gaat werken en dingen gaat leren, zodat je op een dag een betere partner kunt zijn voor je vrouw. En het is best goed mogelijk dat als je dan vroeg of laat wel je vrouw tegenkomt, je denkt: "Hm, misschien maar goed dat ik haar nog niet eerder ben tegengekomen, want dan had ik er veel minder van kunnen genieten."

Probeer je te focussen op hoe God je nu kan gebruiken in de situatie waarin je nu ziet. En dan zorgt Hij wel voor de rest.

[bart741 0]

Hoi Skippy, dankjewel! Hier kan ik wat mee!

De reactie van Robbert Frans heb ik niks aan, die doet net alsof een liefdes relatie tussen man en vrouw niks toevoegt aan je leven. Dat helpt mij juist niet

[Robert Frans 1.537]

Dat is niet waar wat je zegt. Natuurlijk voegt het wel degelijk wat toe, maar het is niet vanzelfsprekend dat je een relatie zult krijgen, dus moet je niet enkel je zinnen daarop zetten. Je kunt een vrouw niet vragen jou gelukkig te maken, want dat gaat uiteindelijk ook niet lukken. Pas als je het geluk al in Christus hebt gevonden en in het leven dat je nu leidt, dan kan een vrouw wel degelijk een waardevolle aanvulling daarop zijn en kan zij wel degelijk je leven een eigen invulling geven.

Welke levensweg je ook kiest, het zal enkel het geluk dat je al meedraagt versterken, maar nooit het geluk zelf maken.

[Humanist 0]

Dat zou betekenen dat alleen Christenen een relatie kunnen hebben die een waardevolle aanvulling op het leven kan zijn. Nogal respectloos naar vrouwen ook.

[bart741 0]

Dan neem ik mijn woorden terug Robert Frans, bedankt!

[Robert Frans 1.537]

Dat zou betekenen dat alleen Christenen een relatie kunnen hebben die een waardevolle aanvulling op het leven kan zijn. Nogal respectloos naar vrouwen ook.

Hoezo respectloos? Niemand kan een ander echt gelukkig maken, maar hoogstens aan het geluk bijdragen en de ander vreugde geven. Een man kan dus ook niet een vrouw helemaal gelukkig maken. Ik schrijf dan ook nergens dat die onmacht exclusief aan vrouwen zou zijn toebedeeld. En hoewel ik geloof dat in Christus het werkelijke geluk te vinden is, is het niet zo dat elke niet-christen ongelukkig zou zijn of zo. Want Christus is te vinden in het goede, dus hij die het goede doet en navolgt, kan daarin al geluk en levenszin vinden.

Mijn post was dan ook gericht tot Bart, die een vrouw zoekt en die christen is.

[MasterJapie 0]

Hoezo respectloos? Niemand kan een ander echt gelukkig maken, maar hoogstens aan het geluk bijdragen en de ander vreugde geven.

Precies

Als je single niet gelukkig bent zal je dat ook niet zijn in een relatie. Als je ongelukkig een relatie begint zadel je je partner namelijk gelijk op met de verantwoordelijkheid om je gelukkig te maken en dat werkt niet.

Dat ze zo gemakkelijk hun telefoonnummer weggeven aan een wildvreemde jongen...

Tja, waarom niet Werkt het op datingsites niet precies zo? "Oh een leuk iemand, laat ik een berichtje sturen." En dan zit je nog met de vraag of diegene wel echt die persoon op de foto is, of dat het een foto van 5 jaar geleden is en ze er nu compleet anders uitzien. Nee dan vind ik deze methode een stuk leuker, en het vergt ook behoorlijk wat meer moed en zelfvertrouwen om dat te doen, en laten vrouwen zulke eigenschappen nou redelijk aantrekkelijk vinden. Je weet gelijk of iemand in je is geïnteresseerd; geen gedoe met veel te subtiele hints om na een paar weken alsnog afgewezen te worden als je haar eindelijk op een date durft te vragen.

[Ursa 1]

Ongelooflijk zeg, die vrouwen...

Het is maar een telefoonnummer he. Waren ze allemaal maar zo makkelijk

Ze hebben alleen de geslaagde pogingen gefilmd. (en dat duurde even...)

[Robert Frans 1.537]

Dan nog zijn dat opmerkelijk veel geslaagde pogingen. En had het natuurlijk ook alleen over díé vrouwen.

[Humanist 0]

Ze hebben alleen de geslaagde pogingen gefilmd. (en dat duurde even...)

[Gaitema 438]

Wat ik even kwijt wil (al ben ik zelf een vrijgezel), God kijkt niet in de eerste plaats naar een warm christelijk nest. Daar kwam ik al achter toen ik een relatie leek te krijgen met een meid uit een zware kerk, die ik op een christelijke jongerenvakantie leerde kennen. Toen was ik ook 19 jaar. Ik had er al niet helemaal veel vertrouwen in, vanwege haar kerkelijke achtergrond en dat heel haar familie daar deel van uit maakte. Al snel kwamen de oordelen van haar ouders: ik zou haar mee de hel in slepen. Dus het schip strande snel. Ik heb me jaren af gevraagd hoe ik nu christelijke moest zijn.

Ik heb echter ook twee nichten die een jongen vonden die niet christelijk zijn opgegroeid.

Maar deze twee jonge mannen hebben zich laten dopen en geloofsbelijdenis gedaan. Ze zijn gaan geloven en gaan mee naar de kerk. Kennelijk gebeuren er wel eens bijzondere dingen, die we niet in de hand hebben.

Ook ken ik een meid die een man trof die wel in iets geloofde, maar niet speciaal christelijk. Zij was echter vol evangelisch, oosters orthodox opgegroeid. Ze had de worsteling of zij wel met hem kon trouwen. Echter was zijn vorige vriendin ook een christen geweest. Iemand van de pinkstergemeente. De pinkstergemeente verbood haar om met hem om te gaan en zo heeft zij het toen uit gemaakt.

Deze vol evangelische meid vroeg eens aan mij wat ik zou doen en wat de bijbel nu zegt. Wat ze van de bijbel wist was het zelfde wat ik wist. Ik had het over dat in de bijbel ergens beschreven wordt dat een echtpaar waarvan één tot geloof komt en de ander niet bij elkaar hoort te blijven, tenzij dat de niet gelovige van hem of haar af wil. De relatie red de niet gelovige, omdat ze voor God samen één zijn. Echter is het ook zo dat de bijbel waarschuwd voor het tegen over gestelde. Het kan zo zijn dat je juist je licht in een relatie zo verliest.

Echter als ik keek met mijn ogen naar die jongen die wel in iets geloofd en ook al een vriendin verloren heeft vanwege haar pinksterachtergrond, doet me dat aan me zelf denken, hoe ik een meid verloor vanwege haar strengt christelijke achtergrond. Ik zei haar: dat kon juist wel eens die contact die hij mogelijk nog heeft met God door laten knappen, als ook jij hem verlaat omdat hij niet duidelijk christelijk is. Ik weet hoe dat voelt. Ook ik heb veel geworsteld met mijn geloof door mijn voorval.

Daarbij: ze gaf aan erg veel van hem te houden. Na dit gesprek besloot ze voor hem te gaan. Zelfs samen te wonen. Maar ze zijn nog steeds bij elkaar. Ziels gelukkig.

Trouw is hierin wel wat hen bindt. Op papier wonen ze samen, maar ze blijken elkaar trouw te blijven.

Het is allemaal niet zo makkelijk, maar God heeft wel iedereen geschapen en Zijn Liefde voor Zijn kinderen staat altijd voorop. Wetende of niet wetende, Hij is toekomst gericht, al weten de mensen er nog niets van.

[MysticNetherlands 298]

Mooie post Gaitema.

[Maria K. 51]

Van heel nabij.

Zag al zijn vrienden trouwen en kinderen krijgen.

En hij wou zo graag.

Bijna 30.

De eerste keer echt verliefd, stapelgek was hij op dat meisje.

Hij "zeer" christelijk, zij niet, maar zij had wel respect voor zijn geloof.

En hij maar preken.

Dat werkte dus niet, hij maakte het uit, tot zijn en haar groot verdriet, want zij liet zich niet bekeren.

Nu is hij 60, nog steeds vrijgezel en nog steeds preken.

[Jerommel 0]

Kwestie van prioriteiten stellen.

Hij verkoos leven naar de Geest boven leven naar het vlees.

En hij zal nog weleens met weemoed terug denken aan wat bijna was..