Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Even een kopie uit het topic Jehova's Getuigen [2]

Door een fout in mijn leesvaardigheid kwam onderstaande vraag boven borrelen.

Geldt dat dan ook voor anders gelovigen?

Hoe dat?

Laat ik de vraag dan even goed stellen. Zijn anders gelovigen (zoals ik) dan ook dwalenden?

Hmmm, nu ik het terug lees denk ik dat ik je niet heb begrepen. Maar wellicht is wel iemand die de vraag wil beantwoorden

Wellicht zijn er mensen die daar hun mening over hebben en het leek me een beter om daar een topic over te openen.

Beter is mischien de vraag: Wat zijn dwalenden?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik kan niet helemaal voor Cyrillisch spreken, maar ik neem aan dat hij stromingen bedoelt met een christelijke oorsprong, die in die zin gedwaald hebben dat er weinig meer van de kernboodschap over is (vanuit een christelijk oogpunt natuurlijk).

In die zin, als je nooit christelijk geweest bent kun je ook niet dwalen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik kan niet helemaal voor Cyrillisch spreken, maar ik neem aan dat hij stromingen bedoelt met een christelijke oorsprong, die in die zin gedwaald hebben dat er weinig meer van de kernboodschap over is (vanuit een christelijk oogpunt natuurlijk).

In die zin, als je nooit christelijk geweest bent kun je ook niet dwalen.

het is wellicht spelen met woorden, maar als je niet christelijk bent, dan ben je aan het dwalen (want je bewandelt niet de juiste weg). Als je christelijk was, en bent gaan dwalen, dan ben je afgedwaald (want: je bent van de juiste weg afgegaan).

Link naar bericht
Deel via andere websites

Bij 'dwalen' denk ik in de eerste plaats aan het lammetje dat aan het dwalen was. Het lammetje hoort bij de kudde. Het liep de verkeerde klant op. Er zit ook helemaal geen kwaad achter, alsof een lammetje iets kwaads in de zin heeft. De goede herder mistte het lammetje en deed zijn best het diertje weer terug te brengen naar de kudde.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Hoi Druid, voor ik je kan antwoorden zou ik graag eerst willen weten wat JIJ vindt dat 'een dwaler' betekent in deze context. Een andersdenke Christen? Een 'heiden'? Iemand die volgens sommige Christenen naar de hel zou gaan? Wat is JOUW criterium?

In dit topic bedoel ik te vragen wat Christenen onder dwalen verstaan. Dan kom ik terug bij mijn oorspronkelijke vraag: Zijn anders gelovigen (zoals ik) dan ook dwalenden?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ah, in die context... dat zal verschillen per Christen. Maar goed, je vraagt het aan mij :) Ik denk dat we ALLEMAAL dwalenden zijn. En dat er voor iedereen een continu process aan de gang is waarbij de Herder ons terugbrengt bij de Vader. Ik ben, ondanks dat ik me vasthoudt aan Jezus in naam en persoon, geneigd om te denken dat zij die goede werken doen Hem ook kennen. Wel denk ik dat Hem als Heer erkennen een stap verder is en dat de Heilige Geest dan dieper in je kan werken. Toch zie ik in het dagelijks leven Christenen wiens leven vol van zonde is, en niet-Christenen die hun leven aan het goede wijden.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik neig de laatste tijd meer naar paganisme, mijn Christelijke kennissen/vrienden/familie vinden dat ik aan het afdwalen ben. Als ik niet naar de kerk ga raak ik God kwijt, dat soort opmerkingen. Terwijl ik juist dichter bij God ben volgens mij, hetzij in een andere vorm dan zij gewend zijn.

Ik vind het woord dwalen passen bij reizen en onderzoeken. Reis, onderzoek en behoud het goede. Alsof je echt je eigen pad gaat, in je eigen kracht die weg neemt die bij jou past. Op de bonnefooi. Het doet me ook erg denken aan die atlassen van vroeger: dwalen door de Benelux, waarin je over allerlei bijzondere plekjes kon lezen.

Dwalen is een positief woord naar mijn idee, afdwalen niet. Omdat afdwalen klinkt alsof je van de kern of de waarheid weg gaat, echt foute paden neemt. Hoewel dat ook blikverruimend kan werken.

Link naar bericht
Deel via andere websites

In dit topic viewtopic.php?f=15&t=28514

Redenen om het geloof te verliezen (zo heet het topic)hierin schreef ik:

God als vader, dus mannelijk, ik mis het vrouwelijke.

Hoewel het wel te vinden is in de Bijbel wordt er weinig tot niets mee gedaan in de kerk, het gaat alleen over God de Vader (een man) en zijn Zoon (ook een man). In het Katholicisme heb je nog Maria, maar in het evangelisme en protestantisme is er geen aandacht voor een vrouwelijke kant van God (zo heb ik het ervaren). Dat heeft mij een raar gevoel gegeven als vrouw zijnde. God schiep tenslotte de mens, mannelijk en vrouwelijk, naar zijn beeld, dus God zou ook man en vrouw in één zijn?

Hmm lastig.

Dit is ook een reden om er de brui aan te geven, weliswaar niet zo'n hele sterke omdat je wel weer argumenten voor het vrouwelijke kunt vinden in Wijsheid en Spreuken, maar toch heeft het wel effect gehad op mij.

Dat is voor mij wel een reden om in meer dan 1 God te geloven. Ik mis het vrouwelijke en voel me volledig voorbij gelopen/gepasseerd in het christendom.

Daarbij zegt de God van de Bijbel dat je geen anderen Goden mag vereren, dus ze bestaan wel? Ik vind dat nogal arrogant overkomen als je het mij vraagt.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Bedankt voor je uitleg HippieWeds (ik lees altijd HippieWeeds :+ ).

Ik ben het met je eens dat het Christendom een erg patriarchale religie is, en ik denk ook niet dat dat terecht is. God is onzijdig en dus zo je wilt mannelijk en vrouwelijk. Veel mensen lijken dat niet te willen erkennen. Als ik echter over God de Vader spreekt is dat denk ik alleen maar omdat Jezus Hem zo noemt en bijv. ook via het Onze Vader vraagt Hem zo te noemen. Ik zou er denk ik geen probleem mee hebben om Hem ehm.... Haar 'Onze Moeder' of 'Mama' te noemen. Maar als Jezus God zo noemt, zal het vast wel goed zitten ... ;) Zonder daarbij God per se exclusief mannelijk te noemen (wat mij nogal onzinnig overkomt).

Over meerdere goden: als je de Bijbel leest kun je je afvragen hoe/of de schrijvers van t OT andere goden erkennen. Ze erkennen iig wel dat andere mensen in andere goden geloven ja..

Maar wat ik nog steeds, intellectueel gezien niet snap, is hoe je in meerdere goden kunt geloven. Hebben die goden dan ook een scheppende rol? Wie heeft wat geschapen? Waarom kies je bijv. specifiek voor een letterlijk verouderd godsbeeld als Asatru dat, op een aantal uitzonderingen als jij na ;), nauwelijks meer aangehangen wordt? En zijn deze goden dan echt of meer symbolisch voor het 'vage Goddelijke'? En zijn ze eeuwig etc? Intellectueel gezien is er natuurlijk eea te zeggen voor een god-of-the-gaps, maar voor gods-of-the-gaps al weer een stuk minder.

Link naar bericht
Deel via andere websites

@MysticNetherlands

Haha, HippieWeds omdat ik op hippieachtige wijze ben getrouwd, haha.

Ik vind je stukje over mannelijk/vrouwelijk helder en mooi. Ik heb zelf dat boek gelezen waarin God zich liet zich als dikke negerin naar de hoofdrol en dat vond ik erg leuk.

Ik als vrouw kom toch wel vooral tegen dat christelijke mensen nog steeds voor traditionele rollen kiezen (aanrecht is vrouw haar recht, prima als zij dat fijn vindt), ik vind het zo vaak betuttelend en de vrouw haar eigen kracht ontkrachtend.

Ook heb ik moeite ermee dat ik volgens de Bijbel mijn menstruatiepijnen te danken heb aan Eva en de zondeval, ik kan daar helemaal niks mee (zeker wanneer ik bijna buiten bewustzijn raak van de pijnen op de eerste dag, ben hier al voor in behandeling hoor, gaat nu wel beter).

Als ik alleen intellectueel kijk naar de hele situatie snap ik sowieso niet waarom religies nog bestaan, snap ik ook niet waarom ik zelf nog gelovig ben in het een en/of het ander. Dus ook 1 god is niet te volgen dan, net zo min als meerdere.

De Godenverhalen uit de Edda (Noordse mythologie, waarop de Ãsatrú zich stoelt) spreken mij veel meer aan dan de Bijbelse verhalen. De beelden spreken veel meer tot mijn ziel, misschien omdat mijn hart beter past bij deze Noordse verhalen dan bij Midden-Oosten verhalen (omdat ik zelf een uit Noord/West-Europa kom). Ik weet het niet, ik weet dat ik er pas mee bezig ben en mezelf er veel meer in herken dan in de Bijbel.

Waarom het een verouderd godsbeeld is snap ik niet helemaal? Omdat er weinig Asatruar zijn? Christendom loopt ook terug schijnt, en paganisme an sich groeit volgens mij, maar doordat er vele eclectische paganisten zijn is het aantal misschien wel veel groter dan men vermoedt (maar dat is bij het Christendom ook zo denk ik).

Maar ik heb mij niet vastgezet in de Ãsatrú, ik heb me nog helemaal niet vastgezet, alleen heb ik zeer veel interesse in het moderne heidendom en het paganisme (voordat dit een Ãsatrú verhaal wordt).

Voor mij voelt dit als dwalen en niet als verdwalen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

@MysticNetherlands

Even vanuit mijn oogpunt. Ikzelf geloof in een Moeder Godin en een Vader God en die samenwereking is de scheppende kracht achter het bestaan. Voor mij zijn ze dus ook echt en eeuwig. Helaas weet ik geen cijfers, maar het fijt dat er een aantal ordes zijn die naar mijn weten in de duizenden leden hebben, kan ik eerlijk zeggen dat Druidisme nog redelijk wordt aangehangen. Hoe dat bij de Asatru zit weet ik niet, dat lijkt me een vraag voor Hippieweds

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik weet ook geen aantallen (heb me ook nog nergens bij aangesloten).

Van de Wicca weet ik wel dat de elementen en de natuur worden vereerd en de God en Godin ook, deze God en Godin worden soms gewoon zo benoemd maar je hebt ook Wiccans die zich laten inspireren door bepaalde pantheons en op die manier verbinding leggen met God/Godin (bv Anubis/Isis/Osiris/Zeus/Pan/Jupiter enz enz). Sommigen kiezen dan ook een hoofd God en Godin die centraal staat in de rituelen, maar sommigen kijken gelang de tijd van het jaar welke Godheid er het beste bij past.

Volgens mij is wicca zonder God/Godin moderne hekserij, maar helemaal zeker weet ik dat niet. Er zijn namelijk veel meningen hierover.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik neig de laatste tijd meer naar paganisme, mijn Christelijke kennissen/vrienden/familie vinden dat ik aan het afdwalen ben.

Afgoden dienen lijkt me ook een slecht idee, om eerlijk te zijn.

Waarom zou (om een voorbeeld te noemen) Odin een afgod zijn en wat is een afgod en waarom is het een slecht idee?

Waarom zou ik dienen? Is je verdiepen in het paganisme gelijk een afgod/God dienen?

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb

Odin is een afgod, als je er een beeldje van maakt en dan dat beeld vereenzelvigd met Odin en het gaat aanbidden.

Als je gelooft dat er maar een God is, dan is er op zich niet zo heel veel tegen om die God Odin te noemen. Hooguit dat de beelden die aan Odin gekoppeld worden afwijken van die die aan de christelijke God worden gekoppeld. Voor een christen is dat dus een (te) beperkt beeld van God.

Maar ja, geloof je dat alles niet, dan heb je er verder ook geheel geen last van.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Odin is een afgod, als je er een beeldje van maakt en dan dat beeld vereenzelvigd met Odin en het gaat aanbidden.

Als je gelooft dat er maar een God is, dan is er op zich niet zo heel veel tegen om die God Odin te noemen. Hooguit dat de beelden die aan Odin gekoppeld worden afwijken van die die aan de christelijke God worden gekoppeld. Voor een christen is dat dus een (te) beperkt beeld van God.

Maar ja, geloof je dat alles niet, dan heb je er verder ook geheel geen last van.

Persoonlijk vind ik het ongepast om van welke god(in) dan ook een beeld te maken en neer te zetten ter aanbidding. Dat werkt inderdaad beperkend.

De meeste mensen in Nederland worden toch nog steeds wel een beetje cultuurchristelijk opgevoed, want onze westerse cultuur is nu eenmaal soort van christelijk. Als je dan één of ander heidendom leuk gaat vinden dwaal je wel degelijk af, ook al ben je dan nooit "kerks" geweest.

Hoe kan je nu afdwalen als je zonder geloof bent opgevoed en daardoor zelf je pad heb gezocht?

Link naar bericht
Deel via andere websites
Hoe kan je nu afdwalen als je zonder geloof bent opgevoed en daardoor zelf je pad heb gezocht?

Onze hele maatschappij is doordrenkt van het christelijk geloof. Onze wetten, onze economie, politiek, kunst, onze kalender, moraal, feestdagen, het is allemaal beïnvloed of vaak zelfs geïnitieerd door het christendom. In zekere zin verkeert iedere westerling dus minimaal aan de periferie van het christendom, gelovig of niet. In die zin versta ik iedereen die kiest voor iets buiten het christelijke spectrum als 'dwalend', zij het met aanhalingstekens. Het is ook zo dat men zich doorgaans helemaal niet bewust is van de invloed van het christendom, dus het is een heel onbewust dwalen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid