Flexibele trouw

[Redactie 0]

Het Nederlands elftal blijkt het niet zo goed te doen tijdens de kwalificatiewedstrijden. Ze hebben dan ook een nieuwe coach, Guus Hiddink. En dat is eigenlijk best wel vreemd.
Onder de vorige coach presteerden ze immers beduidend beter. Toch hebben ze nu een nieuwe coach. Waarom eigenlijk?
Natuurlijk zullen daar wel redenen voor zijn, maar toch is het vreemd dat coaches blijkbaar zo snel ingewisseld worden. En niet alleen in de voetbalwereld gebeurt dit.

Onder het mom van flexibiliteit is het niet meer zo gebruikelijk dat je decennialang bij hetzelfde bedrijf werkt. En ook als je een leidende functie hebt, is het steeds normaler dat je na het maken van een fout meteen opstapt.
Ook daar zitten logische redenen achter, maar ergens is het soms ook wel jammer. Want daardoor wordt het veel moeilijker om echte loyaliteit te oefenen, om ergens trouw in te zijn.
Zelf zit ik al vanaf dat ik een rekening heb bij dezelfde bank. En bij dezelfde zorgverzekeraar. Ik vind het wel iets bijzonders, zo’n jarenlange band, hoe simpel het ook mag zijn.
Bedrijven vinden dat natuurlijk ook leuk, maar ik denk niet enkel om commerciële redenen. Want een trouwe achterban geeft stabiliteit en zekerheid, inclusief de mogelijkheid steeds beter in te spelen op wat deze klanten nu willen. Je krijgt de mogelijkheid jezelf uit te bouwen, te ontwikkelen.
Maar zulke loyaliteit, dat is niet meer van deze tijd. Je moet flexibel zijn, steeds weer opnieuw kiezen. Alleen, wat is eigenlijk flexibel?

Stel dat het Nederlands elftal uit één team bestond die jarenlang niet wijzigde. Geen transfers, geen wisselingen, gewoon jaar na jaar hetzelfde team. Met dezelfde coach.
Zouden de spelers dan niet vele malen beter op elkaar ingespeeld raken en zou er dan geen prachtig, echt duurzaam lijntje ontstaan tussen coach en spelers, net zoals je dat ook hebt bij orkest en dirigent?
Zouden de spelers dan niet juist veel flexibeler worden, omdat ze het met elkaar moeten zien te rooien en je juist flexibeler wordt in het omgaan met mensen als je ze niet zomaar kunt blokkeren?
Loyaliteit is een duur woord, maar ook een dure gave. Die krijg je niet zomaar na slechts een of twee jaartjes werken bij iemand. Of als je van kerk naar kerk hopt op zoek naar de “ideale kerk.â€

Loyaliteit ontstaat als je zodanig flexibel bent, dat je alle hoogtepunten en dieptepunten met dezelfde persoon of kerk wil doorstaan en daardoor zelf ook wordt gevormd.
Het kan dan ook veel rust geven, omdat je immers onbekommerd vertrouwen kunt blijven geven, ook vertrouwen terugkrijgt en je niet steeds allerlei keuzes hoeft te maken.
Het geeft ook veel verdieping, omdat je hetgeen je trouw aan bent steeds meer leert kennen.

Gelukkig is God zelf volmaakt trouw en loyaal. Al sinds het begin trekt Hij met de mens mee en dat heeft een intrigerende, bewogen en legendarische geschiedenis opgeleverd.
Maar wat nu als God na een paar eeuwen ons al had ingeruild voor een ander soort wezen?

Robert

Terug naar frontpage

[Bonjour 80]

Maar wat nu als God na een paar eeuwen ons al had ingeruild voor een ander soort wezen?

Dat heeft ie gedaan. Na ongeveer 15 eeuwen. Weliswaar niet een ander soort wezen, al heeft ie dat wel zo'n beetje geprobeerd. Hij selecteerde één familie waaruit hij hoopte dat een beter soort zou ontstaan. De rest van de mensen mocht dood. Ik denk dat deze mensen ook wel eens gedacht hebben dat God ze had ingeruild terwijl ze de ark zagen wegvaren.

[Robert Frans 1.536]

Mooie, tragische gedachte.

Maar als je echt het verhaal zo letterlijk wil nemen (wat ik zelf dus niet doe), dan moet je ook consequent zijn hè? Volgens het verhaal waren de mensen buiten Noachs familie enkel met kwaad bezig en vereerden ze God dus allang niet meer.

Ook wordt in het verhaal geïmpliceerd dat ze nog zo'n hondertwintig jaar de tijd kregen om zich te bekeren en dat ze zich vermengd hadden met "Gods zonen," meestal gezien als engelen.