Spring naar bijdragen

Met welke doel ben je op aarde?


Aanbevolen berichten

Hé beste mensen,

Ik heb al jaren een probleem, ik voel mij al jaren niet thuis hier op aarde ik weet niet wat het is..

Ik kan bijvoorbeeld genieten als mijn ouders gelukkig zijn wanneer ze op vakantie zijn, uiteten, op bezoek gaan etc.. die dingen wat hun gelukkig maakt maakt mij ook gelukkig, of bijvoorbeeld mijn broertje of vrienden doen elke dag wel iets buiten en ik geniet ervan om te zien wanneer zij gelukkig zijn maar zelf trekt dat mij allemaal niet aan, als het warm weer is zit iedereen buiten op terras, of gaan ze gaan zwemmen, koppels doen leuke dingen samen, vrienden gaan vaak uit stappen enzo maar ik ga nooit mee ik zit dan thuis na te denken over alles..

mijn moeder had laatst een telefoongesprek met mijn tante en mijn moeder zei iets van ‘ hij hoort niet op deze wereld, hij is anders ‘ terwijl ik boven zat en zij dacht dat ik dat niet hoorde, Maar het deed me echt goed alleen weet ik niet wat voor doel ik heb in dit leven?

mijn relatie is kapot gegaan omdat ik ‘saai’ was en niets deed.. begrijpelijk een vrouw wilt meer dan alleen aandacht. Maar wat moet ik doen?

ik ben op het moment alleen bezig met Bijbelstudies en sporten, dit speelde al jaren in mij maar omdat ik in een relatie zat zat ik er nooit mee in, maar nu vraag ik mij af wat er aan de hand is.

Ik heb aantal online psychische testen gedaan en alles was normaal, niets van autisme of asperge syndroom.. maar wat is het?

Ik kan simpelweg niet genieten van de wereldse dingen..  soms ben ik ‘jaloers’ op mensen die van alles doen wat ‘normaal’ lijkt ik wil ook zo zijn maar het lukt mij niet.. 

bewerkt door ABGodskind
Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 113
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Popular Posts

Bedankt, ik wist dat ik op een christelijke forum begrepen en geholpen zou worden. Waarder dit enorm

Ik kan je dan sowieso aanraden om naar een goede kerk te gaan bij jou in de buurt. Ongericht in je eentje geloven is nooit een goed idee en daar zul je misschien ook vriendschappen opdoen op basis van

Het gaat niet om onze eigen werken, het gaat om het volbrachte en perfecte werk van Christus. Ik denk dat @ABGodskind en @Nicky O daar ook in geloven. Ik wil Christus alle eer geven. Hoe zit het dan m

Het kan zijn dat je meer geroepen bent tot een leven van gebed, studie en bezinning, naast het gewone werk voor je levensonderhoud. Dat God met jou wellicht een meer verstilde, teruggetrokken weg wil gaan, waarbij je wel in de wereld blijft en werkt, maar je in het bijzonder toelegt op de contemplatie en het afleggen van alles wat je van Hem weerhoudt.

Heb je hier al eens met je pastoor of dominee over gesproken? Die kan je wellicht verder helpen in het verder uitzoeken en uitbouwen van een dergelijke leefwijze. Je kunt ook eens bijvoorbeeld een paar dagen op retraite gaan in een klooster, of in een anderssoortig retraitehuis die meer aansluit op jouw geloofstraditie als deze niet katholiek is.
In dergelijke stille, vaak veel meer afgezonderde en inspirerende omgevingen zijn al heel wat roepingen ontdekt en persoonlijke levensvragen beantwoord.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Je zegt dat je simpelweg niet kan genieten van de wereldse dingen. Maar misschien moet je verder kijken dan wat in je directe omgeving normaal lijkt. Er zijn domweg heel veel wereldse dingen dus het advies van Robert Frans is wat dat betreft wel een goede. Ook al kom je misschien tot de ontdekking dat je niet geschikt bent voor een contemplatief leven, maar dan weet je in ieder geval welke wereldse dingen je gemist hebt.

Link naar bericht
Deel via andere websites
1 uur geleden zei Robert Frans:

Dat God met jou wellicht een meer verstilde, teruggetrokken weg wil gaan, waarbij je wel in de wereld blijft en werkt, maar je in het bijzonder toelegt op de contemplatie en het afleggen van alles wat je van Hem weerhoudt.

Ik hoop en denk inderdaad dat het zo is zoals jij zegt, ik bid sinds kort om wijsheid, zodat mijn ogen open gaan om te begrijpen en te snappen wat Hij van plan is met mij.. 

1 uur geleden zei Robert Frans:

Heb je hier al eens met je pastoor of dominee over gesproken? Die kan je wellicht verder helpen in het verder uitzoeken en uitbouwen van een dergelijke leefwijze. Je kunt ook eens bijvoorbeeld een paar dagen op retraite gaan in een klooster, of in een anderssoortig retraitehuis die meer aansluit op jouw geloofstraditie als deze niet katholiek is.
In dergelijke stille, vaak veel meer afgezonderde en inspirerende omgevingen zijn al heel wat roepingen ontdekt en persoonlijke levensvragen beantwoord.

Ik ben niet aangesloten tot een gemeente/kerk dus ik heb hierover nooit met iemand gesproken, wel ooit is met mijn ex vriendin maar die snapte mij niet en dacht simpelweg dat het aan haar lig, wat niet het geval is.

Het is ingewikkeld, het is een combinatie van onzekerheid en geen aantrekkingskracht van bepaalde wereldse dingen. Ik kan wel bijvoorbeeld genieten van hard trainen in de sportschool, voetbal kijken op tv, zelf voetballen etc.. ik kan ook genieten van debatteren over het geloof, praten over het geloof etc.. maar andere dingen wat een ‘normaal’ 23 jarige jongen doet.. nee dat wil ik niet en hoef ik niet, maar elke keer als ik mijn vrienden of omgeving afwijs, vinden zij mij heel vreemd en dan twijfel ik ook aan mijzelf en vraag ik me ook af, van waarom ben ik zo?

Link naar bericht
Deel via andere websites
11 uur geleden zei ABGodskind:

mijn moeder had laatst een telefoongesprek met mijn tante en mijn moeder zei iets van ‘ hij hoort niet op deze wereld, hij is anders ‘ terwijl ik boven zat en zij dacht dat ik dat niet hoorde, Maar het deed me echt goed alleen weet ik niet wat voor doel ik heb in dit leven?

Dit vat uwer problematiek goed samen, mijn advies probeer al de dingen waar je wel vreugde in hebt eens onder de loupe te nemen, kijk hoe je dat allemaal een rol in je leven kan laten spelen , geniet daarvan en bovenal heb maling aan wat anderen ervan vinden, het is jouw leven. 

Link naar bericht
Deel via andere websites
9 uur geleden zei ABGodskind:

Ik hoop en denk inderdaad dat het zo is zoals jij zegt, ik bid sinds kort om wijsheid, zodat mijn ogen open gaan om te begrijpen en te snappen wat Hij van plan is met mij.. 

Ik ben niet aangesloten tot een gemeente/kerk dus ik heb hierover nooit met iemand gesproken, wel ooit is met mijn ex vriendin maar die snapte mij niet en dacht simpelweg dat het aan haar lig, wat niet het geval is.

Het is ingewikkeld, het is een combinatie van onzekerheid en geen aantrekkingskracht van bepaalde wereldse dingen. Ik kan wel bijvoorbeeld genieten van hard trainen in de sportschool, voetbal kijken op tv, zelf voetballen etc.. ik kan ook genieten van debatteren over het geloof, praten over het geloof etc.. maar andere dingen wat een ‘normaal’ 23 jarige jongen doet.. nee dat wil ik niet en hoef ik niet,

Het is goed dat je dit tot uiting brengt. Je zit echt moeilijk, maar misschien is het een troost of anders weet dat je niet de enige bent. Veel mensen die bewust nadenken maken een moeilijk periode door in hun vroege volwassenheid. Het lijkt alsof je nu alles zou moeten weten en vol in het leven zou moeten staan. Maar niets is minder waar, als je zekerheden dreigen te gaan wankelen en nu door eigen gedachten en niet omdat een opvoeder het je opdringt.

Een vraag aan jou. Waarom is het dat je denkt, dat jouw vriendin dacht, dat het aan haar lag? Hoe kwam ze op dat idee?

Ik denk dat je met je laatste zin precies de spijker op z'n kop slaat. Je kunt wel degelijk genieten van allerlei dingen, maar dat is niet wat je waardeert.

Het klinkt alsof je wil zijn zoals anderen zijn. Maar je hebt ook andere eigenschappen en gedachten dan de mensen in je directe omgeving. Je kunt niet of moeilijk met anderen hierover communiceren. Dat maakt best wel eenzaam.

Citaat

...maar elke keer als ik mijn vrienden of omgeving afwijs, vinden zij mij heel vreemd en dan twijfel ik ook aan mijzelf en vraag ik me ook af, van waarom ben ik zo?

Dit is een tendens, zoals ik vaker bij jou lees. Is dit iets wat je je niet bewust bent?  Je schrijft dat je anderen ook nu weer afwijst.

Is het dan vreemd dat zij dat naar jou toe ook doen? Waarom zou je elkaar afwijzen, omdat de ander niet hetzelfde is en denkt dan jij? Is het niet zo, dat als je jezelf accepteert zoals je bent, als een eigen unieke persoonlijkheid en ook anderen zo benadert, als allemaal uniek, de wereld veel interessanter wordt?  Ipv. van denken in goed en fout en oordelen en veroordelen.

Want dat wordt dan jouw denkwereld en kun je niet meer zonder meer dingen nemen, zoals ze zijn en ervan genieten van wat is en naast je neer leggen wat je nu even wat minder interesseert.

Dan wordt het oordelen en geoordeeld worden. Ook naar jezelf toe wordt het dan gif voor creatieve gedachten en leermomenten. Ook wordt je zicht op je omgeving vertroebeld.

Blijf aub. die je bent. De één is een doener en de ander is een denker. Soms allebei een beetje. Samen met anderen vorm je zo een diverse wereld waarin ieder zijn aansluiting kan vinden. Of het nu om materiële zaken gaat of om spirituele zaken.

En bedenk ook: Er is een tijd en een plaats voor alles. Ik wil je dit nu meegeven. Soms staan er nog wel eens wijze dingen in de Bijbel, ook al lijkt het wel eens overjaard. Want de tijd van oorlog kan ik ook niet echt waarderen. Maar dat alles is wat men "leven" noemt. Eeuwenoude woorden.

Prediker 3:1-22

Citaat

 

Alles heeft een bestemden tijd, en alle voornemen onder den hemel heeft zijn tijd.

Er is een tijd om geboren te worden, en een tijd om te sterven; een tijd om te planten, en een tijd om het geplante uit te roeien;

Een tijd om om te doden, en een tijd om te genezen; een tijd om af te breken, en een tijd om te bouwen;

Een tijd om te wenen, en een tijd om te lachen; een tijd om te kermen, en een tijd om op te springen;

Een tijd om stenen weg te werpen, en een tijd om stenen te vergaderen; een tijd om te omhelzen, en een tijd om verre te zijn van omhelzen;

Een tijd om te zoeken, en een tijd om verloren te laten gaan; een tijd om te bewaren, en een tijd om weg te werpen;

Een tijd om te scheuren, en een tijd om toe te naaien; een tijd om te zwijgen, en een tijd om te spreken;

Een tijd om lief te hebben, en een tijd om te haten; een tijd van oorlog, en een tijd van vrede.

Wat voordeel heeft hij, die werkt, van hetgeen hij bearbeidt?

Ik heb gezien de bezigheid, die God den kinderen der mensen gegeven heeft, om zichzelven daarmede te bekommeren.

Hij heeft ieder ding schoon gemaakt op zijn tijd; ook heeft Hij de eeuw in hun hart gelegd, zonder dat een mens het werk, dat God gemaakt heeft, kan uitvinden, van het begin tot het einde toe.

Ik heb gemerkt, dat er niets beters voor henlieden is, dan zich te verblijden, en goed te doen in zijn leven.

 

 

Link naar bericht
Deel via andere websites
10 uur geleden zei ABGodskind:

Ik ben niet aangesloten tot een gemeente/kerk dus ik heb hierover nooit met iemand gesproken, wel ooit is met mijn ex vriendin maar die snapte mij niet en dacht simpelweg dat het aan haar lig, wat niet het geval is.

Ik kan je dan sowieso aanraden om naar een goede kerk te gaan bij jou in de buurt. Ongericht in je eentje geloven is nooit een goed idee en daar zul je misschien ook vriendschappen opdoen op basis van meer gedeelde interesses.

10 uur geleden zei ABGodskind:

Het is ingewikkeld, het is een combinatie van onzekerheid en geen aantrekkingskracht van bepaalde wereldse dingen. Ik kan wel bijvoorbeeld genieten van hard trainen in de sportschool, voetbal kijken op tv, zelf voetballen etc.. ik kan ook genieten van debatteren over het geloof, praten over het geloof etc.. maar andere dingen wat een ‘normaal’ 23 jarige jongen doet.. nee dat wil ik niet en hoef ik niet,

Misschien moet je eerst het begrip "normaal" laten vallen. Je bent echt niet de enige jongeman die geen interesse heeft in de door jou genoemde "normale" dingen en het is zelfs niet per se iets wat enkel onder gelovigen speelt.
Er zijn wel meer jonge mensen, gelovig of niet-gelovig die zich meer interesseren voor "zwaardere" onderwerpen en geen aansluiting kunnen of willen vinden in de huidige jongerencultuur. Ze zijn alleen vaak wat moeilijker te vinden, maar ze zijn er wel.
Ik kan je ook verklappen dat ik zelf ook destijds maar weinig met dat soort dingen bezig was.

10 uur geleden zei ABGodskind:

maar elke keer als ik mijn vrienden of omgeving afwijs, vinden zij mij heel vreemd en dan twijfel ik ook aan mijzelf en vraag ik me ook af, van waarom ben ik zo?

Die vraag is gelukkig vrij eenvoudig te beantwoorden: omdat je uniek bent, omdat je niet hén bent. De kunst is dan ook om jezelf nu niet verheven boven je vrienden of omgeving te gaan voelen, maar je te beseffen dat ieder mens nu eenmaal een eigen roeping te volgen heeft.
Elk mens is uniek en geliefd door God, ook je vrienden. Zij hebben hun roeping, hun opdracht in deze wereld te ontdekken, jij die van jou. En soms zal dat op elkaar aansluiten en kun je zo samen optrekken, soms zul je je moeten terugtrekken en je eigen weg met God en zonder hen moeten gaan.
Niet omdat zij per se kwaad zouden handelen of zo, maar omdat jij wellicht tot een andere weg geroepen bent en jezelf dan niet moet forceren tot een leefwijze die gewoonweg niet (zo goed) bij jou past.

Link naar bericht
Deel via andere websites
1 uur geleden zei antoon:

Dit vat uwer problematiek goed samen, mijn advies probeer al de dingen waar je wel vreugde in hebt eens onder de loupe te nemen, kijk hoe je dat allemaal een rol in je leven kan laten spelen , geniet daarvan en bovenal heb maling aan wat anderen ervan vinden, het is jouw leven. 

Precies wat ik bedoel. 

Maar dan ook vice versa. Ook anderen zijn die ze zijn. Daar kun je mee proberen om te gaan, maar ze niet veranderen. Een mens verandert door observeren, leren en leven, maar niet puur en alleen omdat ze dat door anderen wordt gemaand. 

Link naar bericht
Deel via andere websites
13 uur geleden zei ABGodskind:

ik ben op het moment alleen bezig met Bijbelstudies en sporten, dit speelde al jaren in mij maar omdat ik in een relatie zat zat ik er nooit mee in, maar nu vraag ik mij af wat er aan de hand is.

Het zou kunnen dat er niks met jou aan de hand is.

Citaat

Ik heb aantal online psychische testen gedaan en alles was normaal, niets van autisme of asperge syndroom.. maar wat is het?

Niks? Je bent "anders", omdat jouw denken waarschijnlijk niet gelijkvormig is aan het denken van de wereld, en daarom:

Citaat

Ik kan simpelweg niet genieten van de wereldse dingen..  soms ben ik ‘jaloers’ op mensen die van alles doen wat ‘normaal’ lijkt ik wil ook zo zijn maar het lukt mij niet.. 

God wil dat wij genieten, maar vaak op een andere manier dan de "wereld" geniet. Zeker mogen we genieten van lekker eten, sporten, van de natuur. Een Christen geeft de Schepper de eer, en niet de schepping. De meeste mensen genieten van wereldse zaken, en geven deze wereldse zaken ook de eer, het is de reden van het genieten. Ook jij mag genieten van alles dat ons gegeven wordt, mits je onze God, Jezus Christus, alle eer geeft. En, inderdaad, dan blijkt dat het woord "normaal" een totaal andere betekenis krijgt. Wat is "normaal"? Gods Woord is de norm!

Link naar bericht
Deel via andere websites
2 uur geleden zei Maria K.:

Een vraag aan jou. Waarom is het dat je denkt, dat jouw vriendin dacht, dat het aan haar lag? Hoe kwam ze op dat idee?

In de zin van omdat zij dingen samen wou doen, bijvoorbeeld gaan zwemmen, drinken, feesten etc, natuurlijk hebben wij ook genoeg leuke dingen gedaan maar voor mij hoefde dat niet te vaak en zij was wel iemand die elke dag iets wou gaan doen, vele vrienden zeggen ook dat dat normaal is om elke dag iets doen met je vriendin. Terwijl mij dat allemaal niet aantrok, dus moest ik haar elke keer afwijzen en zij dacht dat het aan haar lag en dat ik haar afwees maar dat was het niet.. 

het is niet zo dat ik haar afwees en stiekem wel leuke dingen deed, nee het is gewoon dat die dingen mij nooit hebben aangetrokken..

en soms vraag ik mij af waarom niet? Alle vrienden, familie etc zijn wel zo en ik ben blij voor hun maar ik weet het niet.

Link naar bericht
Deel via andere websites
15 uur geleden zei ABGodskind:

Hé beste mensen,

Ik heb al jaren een probleem, ik voel mij al jaren niet thuis hier op aarde ik weet niet wat het is..

Ik kan bijvoorbeeld genieten als mijn ouders gelukkig zijn wanneer ze op vakantie zijn, uiteten, op bezoek gaan etc.. die dingen wat hun gelukkig maakt maakt mij ook gelukkig, of bijvoorbeeld mijn broertje of vrienden doen elke dag wel iets buiten en ik geniet ervan om te zien wanneer zij gelukkig zijn maar zelf trekt dat mij allemaal niet aan, als het warm weer is zit iedereen buiten op terras, of gaan ze gaan zwemmen, koppels doen leuke dingen samen, vrienden gaan vaak uit stappen enzo maar ik ga nooit mee ik zit dan thuis na te denken over alles..

mijn moeder had laatst een telefoongesprek met mijn tante en mijn moeder zei iets van ‘ hij hoort niet op deze wereld, hij is anders ‘ terwijl ik boven zat en zij dacht dat ik dat niet hoorde, Maar het deed me echt goed alleen weet ik niet wat voor doel ik heb in dit leven?

mijn relatie is kapot gegaan omdat ik ‘saai’ was en niets deed.. begrijpelijk een vrouw wilt meer dan alleen aandacht. Maar wat moet ik doen?

ik ben op het moment alleen bezig met Bijbelstudies en sporten, dit speelde al jaren in mij maar omdat ik in een relatie zat zat ik er nooit mee in, maar nu vraag ik mij af wat er aan de hand is.

Ik heb aantal online psychische testen gedaan en alles was normaal, niets van autisme of asperge syndroom.. maar wat is het?

Ik kan simpelweg niet genieten van de wereldse dingen..  soms ben ik ‘jaloers’ op mensen die van alles doen wat ‘normaal’ lijkt ik wil ook zo zijn maar het lukt mij niet.. 

Je bepaalt zelf je doel. Als je dat niet doet is het inderdaad een saaie boel. 
Als ik jou was zou ik geen online test doen maar dit eens met je moeder bespreken.

7 minuten geleden zei ABGodskind:

In de zin van omdat zij dingen samen wou doen, bijvoorbeeld gaan zwemmen, drinken, feesten etc, natuurlijk hebben wij ook genoeg leuke dingen gedaan maar voor mij hoefde dat niet te vaak en zij was wel iemand die elke dag iets wou gaan doen, vele vrienden zeggen ook dat dat normaal is om elke dag iets doen met je vriendin. Terwijl mij dat allemaal niet aantrok, dus moest ik haar elke keer afwijzen en zij dacht dat het aan haar lag en dat ik haar afwees maar dat was het niet.. 

het is niet zo dat ik haar afwees en stiekem wel leuke dingen deed, nee het is gewoon dat die dingen mij nooit hebben aangetrokken..

en soms vraag ik mij af waarom niet? Alle vrienden, familie etc zijn wel zo en ik ben blij voor hun maar ik weet het niet.

Dit klinkt als een depressie, maar ik kan er natuurlijk naast zitten. 

Link naar bericht
Deel via andere websites
3 uur geleden zei Robert Frans:

Ik kan je dan sowieso aanraden om naar een goede kerk te gaan bij jou in de buurt. Ongericht in je eentje geloven is nooit een goed idee en daar zul je misschien ook vriendschappen opdoen op basis van meer gedeelde interesses.

Ik hoor simpelweg zoveel verhalen over kerken dat ik bang ben van de kerk, mijn moeder gaat naar een kerk en zij moet er elke week heel netjes uit zien. Haren gekleurd, geurtje op, netjes gekleed, anders zullen ze in de kerk weer roddelen. 

Ik weet dat niet alle kerken zo in elkaar zitten, en misschien moet ik inderdaad een kerk zoeken wat bij mij past. 

2 uur geleden zei WdG:

Wat is "normaal"? Gods Woord is de norm!

Amen, zo denk ik ook.. helaas lijk ik 1 van de weinige hier, ik houd van mijn omgeving alleen lijkt het alsof zij mij niet begrijpen..

12 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Dit klinkt als een depressie, maar ik kan er natuurlijk naast zitten. 

Dacht ik eerst ook, maar ik heb dit al jaren en ik zie geen reden waarom ik depressief zou kunnen zijn.. ik kan wel bv genieten van andere dingen zoals ik eerder al heb vermeld maar als ik depressief zou zijn was dit niet het geval, denk ik..?

Link naar bericht
Deel via andere websites
7 minuten geleden zei ABGodskind:

Amen, zo denk ik ook.. helaas lijk ik 1 van de weinige hier, ik houd van mijn omgeving alleen lijkt het alsof zij mij niet begrijpen..

Dat komt omdat jij [naar ik aanneem] uit de geest leeft, en ook op die wijze de wereld benadert, terwijl jouw omgeving uit het vlees leeft. Dan kunnen mensen uit "zichzelf" best goede normen hebben, echter, als iemand zich niet door de Geest (en nu dus met een Hoofdletter!) laat leiden, zal die persoon jou nooit volledig kunnen begrijpen. Het feit dat jouw omgeving jou niet begrijpt is in feite een zeer groot compliment. Wat dwaas is in de ogen van de wereld, is wijs in Gods ogen. Vergeet dat niet! Ik wens je Gods Zegen!

Link naar bericht
Deel via andere websites
3 uur geleden zei Maria K.:

Maar dan ook vice versa.

Ik snap waar u heen wilt/gaat, ik moet ook accepteren dat mijn ex vriendin bv een studenten leven had, accepteren dat mijn vrienden vaak stappen gaan enz..

ja ik geef het toe, het is moeilijk om te accepteren wat andere doen wat ik niet graag heb. Ik kon er niet tegen dat mijn ex vriendin graag wou gaan feesten met alchohol etc, ik kan er niet tegen als ik zie dat mijn vrienden drugs gebruiken, lachgas gebruiken, om de week op een andere vrouw gaan etc..

Maar ik bekijk het zo : is het niet beter om niets te doen? Saai te blijven, dan meer zondes op elkaar te stapelen? 

Jaren geleden toen er in de sportschool meiden trainde met strakke broekjes, korte broekjes dan vond je dat als jonge kerel geweldig.. maar nu? Bah ik word er zo boos om als ik dat zie, soms wil ik ze aanspreken maar ik houd me vaker in, en houd ik het voor mezelf.

Geen idee wat het is.. 

13 minuten geleden zei WdG:

Dat komt omdat jij [naar ik aanneem] uit de geest leeft, en ook op die wijze de wereld benadert, terwijl jouw omgeving uit het vlees leeft. Dan kunnen mensen uit "zichzelf" best goede normen hebben, echter, als iemand zich niet door de Geest (en nu dus met een Hoofdletter!) laat leiden, zal die persoon jou nooit volledig kunnen begrijpen. Het feit dat jouw omgeving jou niet begrijpt is in feite een zeer groot compliment. Wat dwaas is in de ogen van de wereld, is wijs in Gods ogen. Vergeet dat niet! Ik wens je Gods Zegen!

Ik dank u van harte voor uw wijze en mooie woorden, doet mij enorm goed..

bewerkt door ABGodskind
Link naar bericht
Deel via andere websites
18 minuten geleden zei ABGodskind:

Ik dank u van harte voor uw wijze en mooie woorden, doet mij enorm goed..

Dank mij niet, dan Hem. Het zijn geestelijk woorden. Ik denk dat alleen geestelijke woorden opbouwend zijn. We zouden ons denken moeten vernieuwen, toch? Dat betekent niet dat we "saai" zijn. We zijn "anders". Er zijn bepaalde zaken waarvan we niet meer willen en zelfs kunnen genieten. Toch blijft er genoeg over waarvan we zelfs moeten genieten! God geeft ons immers leven EN overvloed, toch?

In veel kerken draait het om de eer van mensen. In feite moet alle eer Hem (Christus) toekomen, bij alles wat we doen! Of we nu slapen, sporten, eten, het evangelie brengen, ons werk doen. Alles wat we doen en meemaken is dankzij Hem. God is onze Bron, en vanuit die Bron (Gods Woord) worden we gevoed, zullen we ons denken vernieuwen. Gelukkig zijn er ook nog kerken die Jezus wel alle eer geven. Als het goed is, zie je de werking van de Heilige Geest in het lichaam van mensen, in de ziel en ook in het gedrag!

In Spreuken 4 lezen we:

Mijn zoon, sla acht op mijn woorden, neig je oor tot wat ik zeg. Laat ze niet wijken van je ogen, bewaar ze in het binnenste van je hart. zijn immers leven voor wie ze vinden, en genezing voor heel hun vlees.

Gods Woord is voeding voor ons lichaam, onze ziel en geest! Het probleem is dat wanneer jij je voedt met Gods Woord, en je omgeving dat niet doet, dat de verschillen tussen jou en je omgeving alleen maar groter worden. Dat wordt dan wel eens als "niet normaal" betiteld. Bedenk dan dat jij het Licht van Jezus zult uitstralen in een duistere wereld. De wereld heeft dit Licht hard nodig!

Ik wens je Gods Zegen!

bewerkt door WdG
Link naar bericht
Deel via andere websites
17 minuten geleden zei ABGodskind:

Ik snap waar u heen wilt/gaat, ik moet ook accepteren dat mijn ex vriendin bv een studenten leven had, accepteren dat mijn vrienden vaak stappen gaan enz..

ja ik geef het toe, het is moeilijk om te accepteren wat andere doen wat ik niet graag heb. Ik kon er niet tegen dat mijn ex vriendin graag wou gaan feesten met alchohol etc, ik kan er niet tegen als ik zie dat mijn vrienden drugs gebruiken, lachgas gebruiken, om de week op een andere vrouw gaan etc..

 

Niet helemaal.

Mensen zijn zoals ze zijn. Dat is wat je kunt geloven, zonder hun daden te accepteren. Echter: Als mensen dingen praktiseren, die niet bij mijn wereldbeeld passen, dan sta ik ze niet toe in mijn persoonlijke, privé leven. Dan blijven het oppervlakkige bekenden.

De vraag rijst dan: Waarom noem je hen je vrienden? Wat is het dat je wel in hun aantrekt? En is het dan waard om aan te zien, hoe zij plezier maken om dingen die jij verafschuwt. Want daarvoor moet je hun leven minstens wel kunnen respecteren, ook al hoef je er niet in mee te gaan. Of zag je ooit dingen in hen die je aantrokken, maar zie je dat nu niet meer terug? Misschien ben je zo trouw, dat je ook trouw bent aan hetgeen ooit was, ook al komt dat nooit meer terug. Een gevoel van verlies kan je dan overkomen en een soort rouwproces. Dan is het misschien goed om wat afstand te gaan nemen. Nieuwe dingen zullen dan je gedachten gaan vullen.

Citaat

Maar ik bekijk het zo : is het niet beter om niets te doen? Saai te blijven, dan meer zondes op elkaar te stapelen? 

Vreemd dat je als alternatief slechts "niets doen" en "saai" kunt bedenken. Je kunt het ook zien als "rustig en betrouwbaar" voor hen, waar je van houdt en die belangrijk zijn voor jou en die je als verrijking kunt zien voor een gelukkig leven. 

Maar dit is hoe jij nu denkt en het is dan ook niet vreemd,  dat @Dat beloof ik aan depressie dacht.

Of ben je zo gefocust, dat je aan niets anders kunt denken? Jammer en dat maakt me verdrietig. Het lijkt alsof je zo een leeg leven hebt idd. Maar is dat wel zo? Je noemde al een paar dingen, waar je van kunt genieten. Je zou je daar ook wat verder in kunnen verdiepen. Dat belangrijker maken in je leven.

En als je zo doorgaat met erover van gedachten wisselen zoals je nu doet, zul je vast wel mede geïnteresseerden vinden. Misschien is er ergens een gesprekskring of een groep waarmee je de natuur in kunt gaan. Vrijwilligerswerk is altijd gevraagd. Misschien je licht eens opsteken. Dat hoeft niet echt christelijk van beginsel te zijn, maar wel beantwoorden aan hoe jij denkt over het zorgen voor je medemens, dieren en alles wat in de natuur voorkomt. 

Link naar bericht
Deel via andere websites
30 minuten geleden zei Maria K.:

Echter: Als mensen dingen praktiseren, die niet bij mijn wereldbeeld passen, dan sta ik ze niet toe in mijn persoonlijke, privé leven. Dan blijven het oppervlakkige bekenden

Dat kom je achteraf achter, ik ben een persoon dat niet eerst een gesprek begint, ik wacht altijd af en laat het op mij afkomen.

Zo ook met mijn ex vriendin bijvoorbeeld, ik had wel een oog op haar maar ik zette geen stappen en liet het over aan God, uiteindelijk zette zij stappen en kregen wij een relatie. Achteraf werd het bekend dat zij een levensstijl heeft dat ik niet zo geweldig vond.

Zelfde gaat over mijn vrienden, ik ontmoet ze via de sportschool, voetbal enzo en dan klikt het maar achteraf kom ik erachter wat voor levensstijl zij hebben, ik ben ook niet makkelijk met loslaten dus is het moeilijk om ze weg te sturen, wel laat ik mij niet beïnvloeden door hun levensstijl. 

bewerkt door ABGodskind
Link naar bericht
Deel via andere websites
1 uur geleden zei ABGodskind:

Ik hoor simpelweg zoveel verhalen over kerken dat ik bang ben van de kerk, mijn moeder gaat naar een kerk en zij moet er elke week heel netjes uit zien. Haren gekleurd, geurtje op, netjes gekleed, anders zullen ze in de kerk weer roddelen. 

Ik weet dat niet alle kerken zo in elkaar zitten, en misschien moet ik inderdaad een kerk zoeken wat bij mij past.

Ja, je gaat er allemaal roddelende, hypocriete, irritante, wettische, oordelende, saaie, lauwe, betweterige, veel te oude of veel te jonge mensen tegenkomen. En ook mensen met hele duistere geheimen, die voor enorm veel verborgen schade zorgen binnen en buiten de kerk. Ook in die kerk die zo enthousiast en inspirerend leek.
En je gaat uiteindelijk twee schokkende ontdekkingen doen:

1. God heeft deze mensen net zo lief.
2. Je hoort er helemaal bij in dat rijtje.

Als je daar veel moeite mee hebt, dan kan deze gedachtengang je misschien helpen: je gaat niet naar een ziekenhuis, omdat je daar zoveel leuke, gezonde mensen tegenkomt en het daar gezellig gaat hebben.
Nee, je gaat naar een ziekenhuis omdat je genezen moet worden, net als alle mensen daar, hoe zwaar de genezing ook zal zijn en hoe moeizaam de andere mensen zich ook schijnbaar laten genezen.
Omdat hét belangrijkste symptoom van de zonde is, is dat zij niet genezen wil worden en liever je nog laat ontkennen dat je ziek bent, door je bijvoorbeeld op andere mensen te wijzen die schijnbaar er veel erger toe aan zouden zijn.

Inderdaad, in elke kerk zul je dingen tegenkomen die je tegenstaan en zullen er geboden zijn waar je je liever niet aan houdt, of die je onzinnig lijken. Je zult het met veel dingen misschien helemaal niet eens zijn en veel medegelovigen zullen het met jóú in veel dingen niet eens zijn.
Zij zullen zich misschien ook des te meer aan jóú ergeren en dat lang niet altijd hardop (durven) zeggen, waardoor jij denkt dat je toch zo goed bezig bent.
Na de eerste verliefdheid zal het gewone leven weer binnensijpelen, zullen de vieringen of erediensten ook weleens gewoon gaan vervelen, zal het bidden soms moeilijk worden, zul je over verschrikkelijke zonden horen waar je je plaatsvervangend voor zal doodschamen, zal God je steeds meer écht met de kerk laten kennismaken en zo ook met je eigen nukkigheden en... je opdragen haar tóch intens te blijven liefhebben zoals Hijzelf dat doet.
Want als je alleen maar vreugde, vroomheid en ideale gemeenschappen zoekt, die het altijd zo prettig met jou eens zijn, dan zul je bedrogen uitkomen en steeds meer merken dat je eigenlijk niet God zelf liefhebt, maar je eigen beeld van Hem. En geen mensen liefhebt, maar enkel ideale versies ervan, waar echte mensen nooit aan zullen voldoen.

Maar als eenmaal die eerste schrik voorbij is en je geest steeds meer naar de goddelijke Wil vormt, als je eenmaal volhardend trouw God en zijn Kerk blijft dienen, door alle beproevingen en irritaties heen, dan komt er ook iets anders, namelijk een diepe verbondenheid met de Kerk, die niet ophoudt als je na de viering of eredienst weer huiswaarts keert.
Een verbondenheid, een innige liefde, die nauwelijks te omschrijven is en zich vaak heel stilletjes uit, waarin je écht leert liefhebben, écht nederig jezelf leert te verloochenen en écht het Evangelie leert navolgen op een wijze die je nu misschien niet voor mogelijk houdt.
De gebeden, lezingen, liederen, preken, rituelen, samenkomsten en medegelovigen zullen allereerst jóú ten goede veranderen en jij zult weer een diepe, positieve invloed op de Kerk uitoefenen door er gewoon te zíjn, al biddend, werkend en liefhebbend.

Geen gekke uitnodiging van Onze Lieve Heer, toch? ;)

Link naar bericht
Deel via andere websites
3 uur geleden zei WdG:

Dit is een interessante vraag, Maria K. Jezus noemde Zijn discipelen vrienden. Weet je waarom?

Je vraagt hoe Jezus daarover dacht.

Dat is toch duidelijk te lezen voor wie de Bijbel hiervoor als leiddraad heeft. oa. in Johannes 15: 10-14

Citaat

 

10 Indien gij Mijn geboden bewaart, zo zult gij in Mijn liefde blijven; gelijkerwijs Ik de geboden Mijns Vaders bewaard heb, en blijf in Zijn liefde.

11 Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat Mijn blijdschap in u blijve, en uw blijdschap vervuld worde.

12 Dit is Mijn gebod, dat gij elkander liefhebt, gelijkerwijs Ik u liefgehad heb.

13 Niemand heeft meerder liefde dan deze, dat iemand zijn leven zette voor zijn vrienden.

14 Gij zijt Mijn vrienden, zo gij doet wat Ik u gebiede.

 

 

Een definitie van wat vriendschap betekent is dat echter niet.  Dat is voor veel mensen verschillend en met meerdere omschrijvingen kan ik het eens zijn.

Een vriend van mij hoeft mij niet te gehoorzamen. Hij hoeft niet hetzelfde te zijn of te denken als ik. Wel heb ik graag dat hij mij en hoe ik in het leven sta respecteert.

Link naar bericht
Deel via andere websites
5 minuten geleden zei Maria K.:

Je vraagt hoe Jezus daarover dacht.

Dat is toch duidelijk te lezen voor wie de Bijbel hiervoor als leiddraad heeft. oa. in Johannes 15: 10-14

 

Een definitie van wat vriendschap betekent is dat echter niet.  Dat is voor veel mensen verschillend en met meerdere omschrijvingen kan ik het eens zijn.

Een vriend van mij hoeft mij niet te gehoorzamen. Hij hoeft niet hetzelfde te zijn of te denken als ik. Wel heb ik graag dat hij mij en hoe ik in het leven sta respecteert.

Het is jammer dat je bij vers 14 stop. Waarom? Lees vers 15 eens, daar lees je het antwoord:

Ik noem u niet meer dienaren, want een dienaar weet niet wat zijn heer doet, maar Ik heb u vrienden genoemd, omdat Ik u alles wat Ik van Mijn Vader gehoord heb, bekendgemaakt heb.

Waarom noemt Jezus "ons" dan Zijn vrienden? Antwoord: omdat Hij (Jezus) ons alles wat Hij van Zijn Vader gehoord heeft, bekendgemaakt heeft! Begrijp je dat? En, dat is dus wel degelijk de reden dat Hij ons Zijn vrienden noemt. Degene die dit ontvangen (hebben) zijn dus eveneens onze vrienden, onze broeders en zusters.

Link naar bericht
Deel via andere websites
6 uur geleden zei ABGodskind:

Ik weet dat niet alle kerken zo in elkaar zitten, en misschien moet ik inderdaad een kerk zoeken wat bij mij past. 

Nee. Gelukkig zitten niet alle kerken zo in elkaar. :) In de meeste kerken die ik ken zit rijk en arm naast elkaar en hooggeleerd naast ongeletterd en mooi aangekleed naast eenvoudig gekleed. Er is geen onderscheid en dat is één van de zaken die kerken voor mij zo ontzettend bijzonder en aangenaam maken. Ik weet dat er een andere tijd is geweest. Dat de kerk (vooral de protestantse) voor de gegoede middenklasse was maar die tijd is gelukkig voorbij. In mijn kerk zit iemand die van boven tot onder onder de tatoeages zit en berucht is geworden wegens kooigevechten en conflicten met de wet, naast een onbesproken heer in een net pak. Dat vind ik zo mooi dat ik het niet eens goed kan uitleggen. Hore wie oren heeft, zou ik zeggen en zie als je ogen hebt. En jij mag gewoon jezelf zijn en leuk vinden wat jij leuk en/of interessant vindt en niet leuk wat je niet leuk of interessant vindt. God heeft jou zo gemaakt zoals je bent en met een doel.

bewerkt door Willempie
Link naar bericht
Deel via andere websites
7 uur geleden zei ABGodskind:

Maar ik bekijk het zo : is het niet beter om niets te doen? Saai te blijven, dan meer zondes op elkaar te stapelen? 

Wat ben jíj een bijzondere jongeman zeg!! Petje af. Hele wijze woorden voor iemand van jouw leeftijd en ik vind het moedig dat je je niet laat meeslepen door de wereldse achtbaan. Dat is precies wat God wil. Blijf dicht bij Jezus, want je hebt een prachtige weg te gaan, daarop mag je je echt verheugen!

Het lijkt mij inderdaad ook heel belangrijk om een fijne kerkgemeenschap te vinden en een goede persoonlijke begeleider. Natuurlijk is het daarin belangrijk om goed de verschillen te weten binnen de Christelijke stromingen, zodat je weet welke de beste voor jou is.

Je kunt erop vertrouwen dat jouw roeping langzaam maar zeker steeds duidelijker door God wordt blootgelegd.

?

 

 

Link naar bericht
Deel via andere websites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Antwoord op deze discussie...

×   Plakken als rijke tekst.   Opmaak herstellen

  Er zijn maximaal 75 emoticons toegestaan.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen in vanaf URL.


×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid